Λίστες και προτεινόμενα
Του Γιάννη Πλιώτα
Μία ακόμα εβδομάδα αλλάζει σελίδα, λίγο πριν αλλάξει ο χρόνος. Πολύ κρύο εδώ εις τη δυτική πύλη της Ελλάδας (Πάτρα) δεν κάνει, ευελπιστούμε ο χειμώνας να συνεχίσει να μας ξεχνάει. Ο Αϊ-Βασίλης πάντως μπορεί να μας θυμηθεί και ελπίζουμε να μας φέρει κάτι από τα εξής για το 2010: α) ανακοίνωση νέου sequel για τον Ιντιάνα Τζόουνς, β) να κάνουν επιτέλους ταινία από την τριλογία της Λίαν Χέρν, οι Μύθοι των Οτόρι (πρώτο βιβλίο η «Παγίδα των αηδονιών»), γ) μια ευλογημένη ελληνική εταιρεία παραγωγής να ανακοινώσει ότι θα γυρίσει ένα ιστορικό μυθιστόρημα με θέμα το βυζάντιο- δεν χρειάζονται πολλά λεφτά, είναι καλύτεροι όλοι οι Ρουμάνοι, Πολωνοί, Φινλανδοί, Σουηδοί κ.λπ. που αξιοποιούν εμπορικά τη μεσαιωνική ιστορία τους; δ) να επισπευσθούν τα γυρίσματα για τους Πειρατές της Καραϊβικής 4, ε) να δούμε καμιά σκηνή από τα γυρίσματα των δύο ταινιών Χόμπιτ στ) Να μη δούμε στο Χόμπιτ πάλι τα ίδια τέρατα που βάζει σε όλες τις ταινίες του ο Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο ζ) η νέα ταινία του Νόλαν με τον Ντι Κάπριο να είναι ακόμα καλύτερη από τις προηγούμενες (είναι δύσκολο να τις ξεπεράσει, αλλά γιατί όχι;) η) να σταματήσουν να γυρίζουν μόνο sequels και remakes- βαρεθήκαμε και θ) να δούμε καλές ταινίες γενικά.Στο επόμενο φύλλο της Μπρίζας, μάλλον θα κάνω μία αναδρομή στις καλύτερες ταινίες της χρονιάς. Υποκειμενική θα είναι η λίστα φυσικά, αλλά αν θέλετε να πάρετε και εσείς μέρος μπορείτε να στείλετε τις επιλογές σας στο johnpliotas@gmail.com ώστε να σχηματίσουμε μαζί το άτυπο τοπ-10. Όλες οι ταινίες χωράνε στη λίστα (εκτός από το Inglorious Basterds, δεν το βάζω αυτό).
Στα υπόλοιπα δικά μας, παίζεται στις αίθουσες η νέα ταινία του Σάκη Ρουβά. Δεν την έχω δει, αλλά με μια γρήγορη ματιά στο ίντερνετ, οι κριτικοί στην Ελλάδα δεν την φτυάρισαν. Ούτε την αποθέωσαν φυσικά, αλλά οι περισσότεροι της έδωσαν δύο προς δυόμιση αστεράκια στα πέντε. Υπενθυμίζω ότι ταινία είναι αγγλόφωνη, ονομάζεται «Duress» και έκανε πρεμιέρα στη χώρα μας στις 3 Δεκεμβρίου. Η σκηνοθεσία είναι του άγνωστου Τζόρνταν Μπέρκερ και η υπόθεση έχει ως εξής: ο πρωταγωνιστής (δεν είναι ο Σάκης) είναι στοιχειωμένος από την πρόσφατη αυτοκτονία της γυναίκας του και αγωνίζεται να διατηρήσει την τραυματισμένη σχέση με τη μοναχοκόρη του. Ξαφνικά, όπως συμβαίνει συνήθως, γίνεται αυτόπτης μάρτυρας σε ένα έγκλημα και βρίσκει τον εαυτό του στο έλεος ενός ευφυούς ανθρώπου (Άμπνερ Σόλβι- ναι, ο Σάκης) που τρομοκρατεί την πόλη του με μία σειρά δολοφονιών. Ο πρωταγωνιστής (Ρίτσαρντ) πρέπει ν’ αποφασίσει αν είναι ικανός να σκοτώσει συμπολίτες του προκειμένου να προστατέψει τη ζωή της κόρης του. Έχουμε λοιπόν να κάνουμε με ένα κλασικό αστυνομικό θρίλερ αγωνίας, από αυτά που παράγονται σωρηδόν στο Χόλυγουντ και καταλήγουν στην πλειονότητα των περιπτώσεων στα βίντεο-κλαμπ. Μαντεύω ότι ο Ρουβάς δεν θα είναι και τόσο άσχημος στο ρόλο του παρανοϊκού δολοφόνου, αλλά αυτό μένει σε εσάς να το διαπιστώσετε με μία απλή δοκιμή. Στους κινηματογράφους όλης της χώρας.
Συνεχίζοντας, υπάρχει και το «Άβαταρ» του Κάμερον, όπου παίζουν διάφοροι άσημοι και μαζί τους η Σιγκούρνι Γουίβερ. Ο Κάμερον (σκηνοθέτης του «Τιτανικού») έκανε πολλά χρόνια να βγάλει καινούργια ταινία και επέστρεψε με ένα παράξενο κράμα επιστημονικής φαντασίας, το οποίο διαφημίζεται ως πολύ πρωτοποριακό. Σύμφωνα με την υπόθεση στο απώτερο μέλλον, ο ανάπηρος πολέμου Τζέικ μετατρέπεται σε υβριδικό πειραματόζωο για να σταλεί σε μια μυστική αποστολή στο μακρινό πλανήτη Πανδώρα, ο οποίος κατοικείται από κυανού χρώματος ανθρωποειδή (από το τρέιλερ δεν μου άφησαν καλές εντυπώσεις το ψηφιακό μακιγιάζ, η μορφή και οι ενδυμασίες τους). Εκεί ο Τζέικ θα βρεθεί παγιδευμένος ανάμεσα στην ανθρώπινη φύση του και την αγάπη του για τη γοητευτική Νιτίρι. Όλα αυτά τα ωραία λαμβάνουν χώρα σε σκηνικό ενός εντελώς άγνωστου και αφιλόξενου πολιτισμού. Προφανώς θα έχει μπόλικη εφετζίδικη περιπέτεια και έναν άνθρωπο που μάλλον θα σκέφτεται να προδώσει το είδος του για να βοηθήσει τους γηγενείς στην Πανδώρα εξωγήινους. Και προφανώς οι υπόλοιποι «κακοί» άνθρωποι θα θέλουν να εκμεταλλευτούν τις πρώτες ύλες του πλανήτη καταπιέζοντας τα μπλε ανθρωποειδή. Το θέμα το έχουμε ξαναδεί σε χίλιες παραλλαγές, χωρίς αυτό να είναι αποτρεπτικό. Συνολικά το «Άβαταρ» φαντάζει ως μία επιλογή ερωτηματικό.
Τελευταία, αλλά όχι λιγότερη σημαντική, είναι η επιλογή του «Κυνόδοντα». Είναι μια ελληνική, ποιοτική ταινία, για την οποία φαντάζομαι έχετε ακούσει, αλλά όπως και όλοι οι υπόλοιποι μετά τον έπαινο που απέσπασε στο φετινό φεστιβάλ των Καννών. Η σκηνοθεσία είναι του Γιώργου Λάνθιμου και παίζουν η Αγγελική Παπούλια, η Μαίρη Τσώνη, ο Χρήστος Στέργιογλου και ο Χρήστος Πασσαλής. Σε μια απομονωμένη μονοκατοικία έξω από την Αθήνα ζει μια πενταμελής οικογένεια. Τα τρία παιδιά δεν έχουν βγει ποτέ απ’ το σπίτι και μεγαλώνουν χωρίς κανένα εξωτερικό ερέθισμα. Ο μόνος άνθρωπος που τους επισκέπτεται είναι η Χριστίνα, υπάλληλος στο εργοστάσιο του πατέρα, με σκοπό να κατευνάζει τις σεξουαλικές ορμές του μεγάλου γιου. Για μένα είναι η αξιολογότερη επιλογή της εβδομάδας.
Αυτά για την ώρα. Ραντεβού μετά τις γιορτές!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου