Πρόγευση βραβείων
Αργά και σταθερά ο Ιανουάριος μας εγκαταλείπει, αφού πρώτα αποφάσισε να μας εκδικηθεί μ’ ένα γενναίο κύμα κακοκαιρίας. Ναι ξέρω, το καλοκαίρι παραπονιέμαι για τη ζέστη και τώρα για το κρύο, άρα ίσως πρέπει σοβαρά να σκεφτώ μια μετακόμιση στην Καλιφόρνια. Πάντως απ’ ότι διαβάζω, χθες στη Μόσχα είχε μείον είκοσι τρεις βαθμούς – όχι αστεία. Πάμε παρακάτω.
Καταιγίδα νέων σημαντικών ταινιών τις τελευταίες εβδομάδες, όπως και είναι αναμενόμενο πριν την τελική ευθεία των Όσκαρ. Εντάξει, βραβεία και τέχνη είναι ζήτημα αν συμβαδίζουν, αλλά ας δεχτούμε για χάρη της συζήτησης ότι πιστεύουμε σε αυτά. Πάμε να πάρουμε μια πρόγευση, μετρώντας πόσες Χρυσές Σφαίρες απέσπασαν οι κυριότεροι μονομάχοι, έχοντας κατά νου ότι τις Χρυσές Σφαίρες τις απονέμουν οι ξένοι ανταποκριτές στο Χόλυγουντ, ενώ τα Όσκαρ είναι αποκλειστικά δικαιοδοσία της αμερικανικής ακαδημίας κινηματογράφου.
Καλύτερο δράμα: «Άβαταρ», όπως και ήταν αναμενόμενο. Το οπτικό 3-d υπερθέαμα επιστημονικής φαντασίας που έχει σπάσει τα ταμεία σίγουρα έχει θέσει σημαντική υποψηφιότητα και για τα Όσκαρ, αν και δεν πιστεύω ότι είναι η καλύτερη ταινία της χρονιάς. Για την ακρίβεια αρχίζει και μου φαίνεται λίγο υπερβολικός ο θόρυβος γύρω από τον τίτλο. Θυμίζω ότι ήδη έσπασε το ρεκόρ εισιτηρίων του «Σκοτεινού Ιππότη», ενώ βρίσκεται μια ανάσα από τις εισπράξεις του «Τιτανικού» και λογικά θα τις ξεπεράσει.
Καλύτερη σκηνοθεσία: Τζέιμς Κάμερον, «Άβαταρ». Ήδη ετοιμάζει το δεύτερο μέρος της επίσκεψής μας στον πλανήτη Πανδώρα.
Καλύτερο σενάριο: «Up in the air», μια αεροπορική ταινία με τον Τζορτζ Κλούνι, από τους δημιουργούς του «Juno». Το φιλμ απέσπασε πολλές υποψηφιότητες. Στην ίδια κατηγορία ήταν υποψήφιο και το «District 9».
Καλύτερη κωμωδία: «Hangover», η μεγάλη έκπληξη του καλοκαιριού. Σημαντική επιτυχία, αλλά δεν πιστεύω ότι θα παιχτεί και τη βραδιά των Όσκαρ. Στις υποψήφιες της κατηγορίας ήταν και η κομεντί «500 days of summer». Σημειώστε τον τίτλο για να το δείτε με την πρώτη ευκαιρία.
Καλύτερη ανδρική ερμηνεία σε δράμα: Τζεφ Μπρίτζες για το «Crazy Heart» (φωτ.), την ιστορία ενός τραγουδιστή της κάντρι. Η ίδια ταινία κέρδισε και τη χρυσή σφαίρα καλύτερου τραγουδιού.
Καλύτερη γυναικεία ερμηνεία σε δράμα: Σάντρα Μπούλοκ για το «Blind Side». Είναι μια ταινία βασισμένη σε αληθινή ιστορία, που ακούστηκε πάρα πολύ στην Αμερική τον τελευταίο καιρό και ίσως οδηγήσει τη συμπαθή Σάντρα στο χρυσό αγαλματίδιο. Εδώ δύσκολα θα πλησιάσει την επιτυχία, εξαιτίας του θέματος (football, ξέρετε, εκείνο το άθλημα που φοράνε πανοπλίες και δέρνονται για μια μπάλα σαν πεπόνι).
Καλύτερη ανδρική ερμηνεία σε κωμωδία ή μιούζικαλ: Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ για την περιπετειώδη action hero εκδοχή του «Σέρλοκ Χόλμς». Παίζεται αυτές τις μέρες στους κινηματογράφους, νομίζω αξίζει να το σκεφτείτε.
Καλύτερη γυναικεία ερμηνεία σε κωμωδία και μιούζικαλ: Μέριλ Στριπ για το «Julie & Julia». Εντάξει είναι καλή ηθοποιός, αλλά είναι ανάγκη κάθε χρονιά να την προτείνουν για τα πάντα; Σε αυτή την κατηγορία ήταν επίσης υποψήφια και για την ταινία «It’s complicated».
Καλύτερος β’ ανδρικός ρόλος: Κρίστοφερ Βαλτζ βέβαια, για την εντυπωσιακή ερμηνεία του στο «Inglourious Basterds». Κατά τη γνώμη μου το μόνο που διασώζεται απ’ τη συγκεκριμένη υπερεκτιμημένη ταινία.
Καλύτερος β’ γυναικείος ρόλος: η δυσλειτουργική Μονίκ για το «Precious, Based on a novel push by Sapphire».
Καλύτερο soundtrack: Michael Giacchino για το animation «Up» της κυρίαρχης Pixar. Η ίδια ταινία βραβεύτηκε και ως καλύτερη ταινία κινουμένων σχεδίων, παίζοντας σχεδόν χωρίς ανταγωνισμό. Ο Giacchino θυμίζω γράφει και τη μουσική για το «Lost» (μια ανάσα πριν ξεκινήσει ο έκτος κύκλος), ενώ φέτος είχε ακόμα μία δυνατή στιγμή, γράφοντας τη μουσική για το επικό «Star Trek».
Καλύτερη ξενόγλωσση ταινία: «Λευκή Κορδέλα» του σπουδαίου Γερμανού δημιουργού Μίκαελ Χάνεκε («Funny games», «Cache»). Αναμφίβολα καλή, αν και δεν πρόλαβα να τη δω. Πάντως τον τελευταίο καιρό ακούστηκε μία άλλη ταινία από το Ισραήλ, ο «Λίβανος». Γενικά έχει αποσπάσει εγκωμιαστικές κριτικές και βαδίζει στα χνάρια του αριστουργηματικού περσινού «Βαλς με τον Μπασίρ». Ο «Λίβανος» είναι η ιστορία μίας ομάδας στρατιωτών μέσα στον πυργίσκο ενός άρματος μάχης, κατά τη διάρκεια του πολέμου.
Τέλος κάμποσες Χρυσές Σφαίρες δίνονται και σε τηλεοπτικές σειρές, αλλά δεν ενδιαφέρουν ιδιαίτερα το δικό μας κοινό. Στο επόμενο ραντεβού μας λογικά θα έχουμε περισσότερα για τα Όσκαρ. Αν τώρα κάνει πολύ κρύο εκεί που βρίσκεστε και δεν θέλετε να βγείτε για να πάτε κινηματογράφο, τότε η λύση για σας είναι dvd και θα πρότεινα μία πολύ καλή ταινία, το ιστορικό «Επιχείρηση Βαλκυρία» με τον Τομ Κρουζ. Ξέρω ότι αρκετοί τον αντιπαθούνε, αλλά θα περάσετε εγγυημένα δύο άκρως ψυχαγωγικές ώρες. Η «Επιχείρηση Βαλκυρία» αφηγείται το κίνημα αντίστασης ενάντια στον Χίτλερ που είχε αναπτυχθεί στους κόλπους της Βέρμαχτ κατά τη διάρκεια του Β’ Π.Π. Αποκορύφωμα η απόπειρα δολοφονίας και το πραξικόπημα που έλαβε χώρα την 20 Ιουνίου 1944.
Του Γιάννη Πλιώτα
Αργά και σταθερά ο Ιανουάριος μας εγκαταλείπει, αφού πρώτα αποφάσισε να μας εκδικηθεί μ’ ένα γενναίο κύμα κακοκαιρίας. Ναι ξέρω, το καλοκαίρι παραπονιέμαι για τη ζέστη και τώρα για το κρύο, άρα ίσως πρέπει σοβαρά να σκεφτώ μια μετακόμιση στην Καλιφόρνια. Πάντως απ’ ότι διαβάζω, χθες στη Μόσχα είχε μείον είκοσι τρεις βαθμούς – όχι αστεία. Πάμε παρακάτω.Καταιγίδα νέων σημαντικών ταινιών τις τελευταίες εβδομάδες, όπως και είναι αναμενόμενο πριν την τελική ευθεία των Όσκαρ. Εντάξει, βραβεία και τέχνη είναι ζήτημα αν συμβαδίζουν, αλλά ας δεχτούμε για χάρη της συζήτησης ότι πιστεύουμε σε αυτά. Πάμε να πάρουμε μια πρόγευση, μετρώντας πόσες Χρυσές Σφαίρες απέσπασαν οι κυριότεροι μονομάχοι, έχοντας κατά νου ότι τις Χρυσές Σφαίρες τις απονέμουν οι ξένοι ανταποκριτές στο Χόλυγουντ, ενώ τα Όσκαρ είναι αποκλειστικά δικαιοδοσία της αμερικανικής ακαδημίας κινηματογράφου.
Καλύτερο δράμα: «Άβαταρ», όπως και ήταν αναμενόμενο. Το οπτικό 3-d υπερθέαμα επιστημονικής φαντασίας που έχει σπάσει τα ταμεία σίγουρα έχει θέσει σημαντική υποψηφιότητα και για τα Όσκαρ, αν και δεν πιστεύω ότι είναι η καλύτερη ταινία της χρονιάς. Για την ακρίβεια αρχίζει και μου φαίνεται λίγο υπερβολικός ο θόρυβος γύρω από τον τίτλο. Θυμίζω ότι ήδη έσπασε το ρεκόρ εισιτηρίων του «Σκοτεινού Ιππότη», ενώ βρίσκεται μια ανάσα από τις εισπράξεις του «Τιτανικού» και λογικά θα τις ξεπεράσει.
Καλύτερη σκηνοθεσία: Τζέιμς Κάμερον, «Άβαταρ». Ήδη ετοιμάζει το δεύτερο μέρος της επίσκεψής μας στον πλανήτη Πανδώρα.
Καλύτερο σενάριο: «Up in the air», μια αεροπορική ταινία με τον Τζορτζ Κλούνι, από τους δημιουργούς του «Juno». Το φιλμ απέσπασε πολλές υποψηφιότητες. Στην ίδια κατηγορία ήταν υποψήφιο και το «District 9».
Καλύτερη κωμωδία: «Hangover», η μεγάλη έκπληξη του καλοκαιριού. Σημαντική επιτυχία, αλλά δεν πιστεύω ότι θα παιχτεί και τη βραδιά των Όσκαρ. Στις υποψήφιες της κατηγορίας ήταν και η κομεντί «500 days of summer». Σημειώστε τον τίτλο για να το δείτε με την πρώτη ευκαιρία.
Καλύτερη ανδρική ερμηνεία σε δράμα: Τζεφ Μπρίτζες για το «Crazy Heart» (φωτ.), την ιστορία ενός τραγουδιστή της κάντρι. Η ίδια ταινία κέρδισε και τη χρυσή σφαίρα καλύτερου τραγουδιού.
Καλύτερη γυναικεία ερμηνεία σε δράμα: Σάντρα Μπούλοκ για το «Blind Side». Είναι μια ταινία βασισμένη σε αληθινή ιστορία, που ακούστηκε πάρα πολύ στην Αμερική τον τελευταίο καιρό και ίσως οδηγήσει τη συμπαθή Σάντρα στο χρυσό αγαλματίδιο. Εδώ δύσκολα θα πλησιάσει την επιτυχία, εξαιτίας του θέματος (football, ξέρετε, εκείνο το άθλημα που φοράνε πανοπλίες και δέρνονται για μια μπάλα σαν πεπόνι).
Καλύτερη ανδρική ερμηνεία σε κωμωδία ή μιούζικαλ: Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ για την περιπετειώδη action hero εκδοχή του «Σέρλοκ Χόλμς». Παίζεται αυτές τις μέρες στους κινηματογράφους, νομίζω αξίζει να το σκεφτείτε.
Καλύτερη γυναικεία ερμηνεία σε κωμωδία και μιούζικαλ: Μέριλ Στριπ για το «Julie & Julia». Εντάξει είναι καλή ηθοποιός, αλλά είναι ανάγκη κάθε χρονιά να την προτείνουν για τα πάντα; Σε αυτή την κατηγορία ήταν επίσης υποψήφια και για την ταινία «It’s complicated».
Καλύτερος β’ ανδρικός ρόλος: Κρίστοφερ Βαλτζ βέβαια, για την εντυπωσιακή ερμηνεία του στο «Inglourious Basterds». Κατά τη γνώμη μου το μόνο που διασώζεται απ’ τη συγκεκριμένη υπερεκτιμημένη ταινία.
Καλύτερος β’ γυναικείος ρόλος: η δυσλειτουργική Μονίκ για το «Precious, Based on a novel push by Sapphire».
Καλύτερο soundtrack: Michael Giacchino για το animation «Up» της κυρίαρχης Pixar. Η ίδια ταινία βραβεύτηκε και ως καλύτερη ταινία κινουμένων σχεδίων, παίζοντας σχεδόν χωρίς ανταγωνισμό. Ο Giacchino θυμίζω γράφει και τη μουσική για το «Lost» (μια ανάσα πριν ξεκινήσει ο έκτος κύκλος), ενώ φέτος είχε ακόμα μία δυνατή στιγμή, γράφοντας τη μουσική για το επικό «Star Trek».
Καλύτερη ξενόγλωσση ταινία: «Λευκή Κορδέλα» του σπουδαίου Γερμανού δημιουργού Μίκαελ Χάνεκε («Funny games», «Cache»). Αναμφίβολα καλή, αν και δεν πρόλαβα να τη δω. Πάντως τον τελευταίο καιρό ακούστηκε μία άλλη ταινία από το Ισραήλ, ο «Λίβανος». Γενικά έχει αποσπάσει εγκωμιαστικές κριτικές και βαδίζει στα χνάρια του αριστουργηματικού περσινού «Βαλς με τον Μπασίρ». Ο «Λίβανος» είναι η ιστορία μίας ομάδας στρατιωτών μέσα στον πυργίσκο ενός άρματος μάχης, κατά τη διάρκεια του πολέμου.
Τέλος κάμποσες Χρυσές Σφαίρες δίνονται και σε τηλεοπτικές σειρές, αλλά δεν ενδιαφέρουν ιδιαίτερα το δικό μας κοινό. Στο επόμενο ραντεβού μας λογικά θα έχουμε περισσότερα για τα Όσκαρ. Αν τώρα κάνει πολύ κρύο εκεί που βρίσκεστε και δεν θέλετε να βγείτε για να πάτε κινηματογράφο, τότε η λύση για σας είναι dvd και θα πρότεινα μία πολύ καλή ταινία, το ιστορικό «Επιχείρηση Βαλκυρία» με τον Τομ Κρουζ. Ξέρω ότι αρκετοί τον αντιπαθούνε, αλλά θα περάσετε εγγυημένα δύο άκρως ψυχαγωγικές ώρες. Η «Επιχείρηση Βαλκυρία» αφηγείται το κίνημα αντίστασης ενάντια στον Χίτλερ που είχε αναπτυχθεί στους κόλπους της Βέρμαχτ κατά τη διάρκεια του Β’ Π.Π. Αποκορύφωμα η απόπειρα δολοφονίας και το πραξικόπημα που έλαβε χώρα την 20 Ιουνίου 1944.
* Ο Γιάννης Πλιώτας όταν γράφει κάθεται πάντα σε καρέκλα σκηνοθέτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου