Σχεδόν ένα μήνα μετά τον "Κυνόδοντα" (που ελπίζω να τιμήσατε) επιστρέφω για ένα δραματικό ταξίδι με τρένο. Η μακρά απουσία δικαιολογείται εξαιτίας του Αυγούστου μιας και στην Ελλάδα συνηθίζεται να παύει κάθε κινηματογραφική δραστηριότητα και να πέφτουν σε θερινή νάρκη ακόμα και τα multiplex (τουλάχιστον εδώ στα Γιάννενα). Δυστυχώς το σημερινό ταξίδι δεν θα είναι ένα ανέμελο ταξίδι διακοπών, αλλά η ατελείωτη πορεία ενός τρένου, του οποίου οι λαθραίοι επιβάτες διασχίζουν εξωτικά όμορφες χώρες υπό άθλιες συνθήκες.
Sin Nombre ***1/2
Οι άνθρωποι χωρίς όνομα (sin nombre), χωρίς ταυτότητα και χωρίς μέλλον βρίσκονται παντού γύρω μας κι ας τους έχει καταστήσει αόρατους σε μεγάλο βαθμό η κοινωνία μας. Το θέμα αποφάσισε να διαπραγματευτεί τη χρονιά που μας πέρασε ο άγνωστος σκηνοθέτης Cary Fukunaga και εμπνευσμένος από την Οδύσσεια των λαθρομεταναστών στην κεντρική Αμερική, κατάφερε να γυρίσει ένα πολύ καλό φιλμ με άφθονα εντυπωσιακά στοιχεία.
Σε στυλ κινηματογράφησης το "Sin Nombre" μου θύμισε λίγο τον Inarritu (Χαμένες Αγάπες, Βαβέλ, 21 γραμμάρια), αλλά είναι μια ταινία ευανάγνωστη που δεν έχει σκοπό να μπερδέψει το θεατή, αλλά έχει ως στόχο να περάσει άμεσα τα νοήματα της, χρησιμοποιώντας το απαραίτητο περιπετειώδες περιτύλιγμα. Την πλοκή συνθέτουν δύο ξεχωριστές ιστορίες, οι πρωταγωνιστές των οποίων στροβιλίζονται προς το ίδιο σημείο. Παρ' ότι έχουν διαφορετικές επιδιώξεις, ξεκινούν από αντίθετες αφετηρίες και οι ηθικές τους δεν θα συγκλίνουν ποτέ, μία τρομαγμένη μετανάστης και ένας βίαιος εγκληματίας, συναντιούνται και για μερικές μέρες συνυπάρχουν. Η διασταύρωση των ιστοριών τους διαρκεί πολύ λίγο, αρκετά όμως για να αλλάξει τη ζωή τους και ουσιαστικά να τους οδηγήσει στην καταστροφή. Το σημαντικότερο που θα κρατήσει ο θεατής είναι το tagline της ταινίας: "η μεγαλύτερη αμαρτία είναι να μην ρισκάρεις τίποτα".
Εσείς αξίζει να δείτε το "Sin Nombre" για να συνειδητοποιήσετε το μέγεθος της καταστροφής που έχουν υποστεί στις ζωές τους οι άνθρωποι που εγκαταλείπουν τις εστίες τους, προκειμένου να αναζητήσουν μία καλύτερη ζωή- άλλωστε το ουτοπικό αυτό μοτίβο δεν είναι καθόλου άγνωστο στη σύγχρονη Ελλάδα. Δεν πιστεύω ότι κάποιος θα πειστεί να αλλάξει άρδην τη συμπεριφορά του απέναντι στους λαθρομετανάστες- αυτά είναι "χούγια" που βγαίνουν μαζί με την ψυχή. Αλλά πιστεύω ότι ορισμένοι ίσως ευαισθητοποιηθούν περισσότερο. Άλλωστε ο κινηματογράφος δεν είναι αποκλειστικά μέσο ψυχαγωγίας, είναι και μέσο κοινωνικής αφύπνισης, κι ας ακούγεται βαρύγδουπο αυτό. Δεν είναι και επανάσταση, αλλά μπορεί να αποκτήσει την ορμή ενός χαστουκιού.
Σε κάθε περίπτωση και όσον αφορά το αμιγώς καλλιτεχνικό κομμάτι, έχουμε να κάνουμε με μια άρτια παραγωγή που βρίσκεται πολύ πάνω από το μέσο όρο, στηρίζεται στο δυνατό της θέμα και παίρνει μεγάλη ώθηση απ' τις εκπληκτικές σεκάνς πάνω στο τρένο και τις σοκαριστικές σκηνές όπου πρωταγωνιστούν οι συμμορίες στο Μεξικό. Ειδικά για τις τελευταίες οι δημιουργοί χρησιμοποίησαν αληθινές μαρτυρίες ώστε να αναπαράγουν ένα όσο το δυνατόν ρεαλιστικότερο αποτέλεσμα. (Υπενθυμίζω ότι τα τελευταία χρόνια το Μεξικό συγκλονίζεται από τα ξεσπάσματα βίας που πυροδοτούν οι συγκρούσεις μεταξύ φατριών για τον έλεγχο των οδών διακίνησης ναρκωτικών, όπλων και γυναικών. Κάπου στο φόντο βρίσκονται και οι μεξικανικές αρχές ασφαλείας).
Αυτά τα λίγα για σήμερα και αναγκαστικά θα αλλάξω απότομα κλίμα. Είμαστε σε αντίστροφη μέτρηση για το Inception. Μέχρι στιγμής η ταινία έχει εισπράξεις 250 εκατομμύρια δολάρια στην Αμερική και βαθμολογία 9,1 στα 10 στο imdb. Απομένει να διαπιστώσουμε με τα μάτια μας αν όντως είναι η καλύτερη περιπέτεια της χρονιάς. Επίσης στη χώρα των μεγάλων ευκαιριών έχει κάνει πρεμιέρα και το "Expendables" του Σταλόνε, μία ταινία καταιγιστικών πυροβολισμών που βαδίζει στα χνάρια ταινιών του '80 και του '90 όπως το ανυπέρβλητο "Κομάντο", τα "Ράμπο", τα "Πολύ σκληρός για να πεθάνει". και τα "Ατσαλένιος Αετός". Το καλύτερο είναι ότι στους αναλώσιμους εμφανίζονται σχεδόν όλοι οι αστέρες ταινιών του είδους: Τζετ Λι, Τζέισον Στάθαμ, Μπρους Γουίλις, Ντορφ Λούγκρεν (ο πολύ κακός Ρώσος από το Ρόκυ 5), Μίκι Ρουρκ, όλοι. Από εισιτήρια πήγε πολύ καλά, κατέλαβε την πρώτη θέση στο box office (κάτι που δεν είχε καταφέρει το τελευταίο Ράμπο) και φαίνεται ότι αφήνει υποσχέσεις για το μέλλον. Ποιο μέλλον, ίσως αναρωτηθείτε. Μα υπάρχει μέλλον. Ο Σταλόνε σίγουρα ετοιμάζει νέο Ράμπο και άλλα πολλά που θα δούμε να αιματοκυλίζονται στις οθόνες μας.
Sin Nombre ***1/2
Οι άνθρωποι χωρίς όνομα (sin nombre), χωρίς ταυτότητα και χωρίς μέλλον βρίσκονται παντού γύρω μας κι ας τους έχει καταστήσει αόρατους σε μεγάλο βαθμό η κοινωνία μας. Το θέμα αποφάσισε να διαπραγματευτεί τη χρονιά που μας πέρασε ο άγνωστος σκηνοθέτης Cary Fukunaga και εμπνευσμένος από την Οδύσσεια των λαθρομεταναστών στην κεντρική Αμερική, κατάφερε να γυρίσει ένα πολύ καλό φιλμ με άφθονα εντυπωσιακά στοιχεία.
Σε στυλ κινηματογράφησης το "Sin Nombre" μου θύμισε λίγο τον Inarritu (Χαμένες Αγάπες, Βαβέλ, 21 γραμμάρια), αλλά είναι μια ταινία ευανάγνωστη που δεν έχει σκοπό να μπερδέψει το θεατή, αλλά έχει ως στόχο να περάσει άμεσα τα νοήματα της, χρησιμοποιώντας το απαραίτητο περιπετειώδες περιτύλιγμα. Την πλοκή συνθέτουν δύο ξεχωριστές ιστορίες, οι πρωταγωνιστές των οποίων στροβιλίζονται προς το ίδιο σημείο. Παρ' ότι έχουν διαφορετικές επιδιώξεις, ξεκινούν από αντίθετες αφετηρίες και οι ηθικές τους δεν θα συγκλίνουν ποτέ, μία τρομαγμένη μετανάστης και ένας βίαιος εγκληματίας, συναντιούνται και για μερικές μέρες συνυπάρχουν. Η διασταύρωση των ιστοριών τους διαρκεί πολύ λίγο, αρκετά όμως για να αλλάξει τη ζωή τους και ουσιαστικά να τους οδηγήσει στην καταστροφή. Το σημαντικότερο που θα κρατήσει ο θεατής είναι το tagline της ταινίας: "η μεγαλύτερη αμαρτία είναι να μην ρισκάρεις τίποτα".
Εσείς αξίζει να δείτε το "Sin Nombre" για να συνειδητοποιήσετε το μέγεθος της καταστροφής που έχουν υποστεί στις ζωές τους οι άνθρωποι που εγκαταλείπουν τις εστίες τους, προκειμένου να αναζητήσουν μία καλύτερη ζωή- άλλωστε το ουτοπικό αυτό μοτίβο δεν είναι καθόλου άγνωστο στη σύγχρονη Ελλάδα. Δεν πιστεύω ότι κάποιος θα πειστεί να αλλάξει άρδην τη συμπεριφορά του απέναντι στους λαθρομετανάστες- αυτά είναι "χούγια" που βγαίνουν μαζί με την ψυχή. Αλλά πιστεύω ότι ορισμένοι ίσως ευαισθητοποιηθούν περισσότερο. Άλλωστε ο κινηματογράφος δεν είναι αποκλειστικά μέσο ψυχαγωγίας, είναι και μέσο κοινωνικής αφύπνισης, κι ας ακούγεται βαρύγδουπο αυτό. Δεν είναι και επανάσταση, αλλά μπορεί να αποκτήσει την ορμή ενός χαστουκιού.
Σε κάθε περίπτωση και όσον αφορά το αμιγώς καλλιτεχνικό κομμάτι, έχουμε να κάνουμε με μια άρτια παραγωγή που βρίσκεται πολύ πάνω από το μέσο όρο, στηρίζεται στο δυνατό της θέμα και παίρνει μεγάλη ώθηση απ' τις εκπληκτικές σεκάνς πάνω στο τρένο και τις σοκαριστικές σκηνές όπου πρωταγωνιστούν οι συμμορίες στο Μεξικό. Ειδικά για τις τελευταίες οι δημιουργοί χρησιμοποίησαν αληθινές μαρτυρίες ώστε να αναπαράγουν ένα όσο το δυνατόν ρεαλιστικότερο αποτέλεσμα. (Υπενθυμίζω ότι τα τελευταία χρόνια το Μεξικό συγκλονίζεται από τα ξεσπάσματα βίας που πυροδοτούν οι συγκρούσεις μεταξύ φατριών για τον έλεγχο των οδών διακίνησης ναρκωτικών, όπλων και γυναικών. Κάπου στο φόντο βρίσκονται και οι μεξικανικές αρχές ασφαλείας).Αυτά τα λίγα για σήμερα και αναγκαστικά θα αλλάξω απότομα κλίμα. Είμαστε σε αντίστροφη μέτρηση για το Inception. Μέχρι στιγμής η ταινία έχει εισπράξεις 250 εκατομμύρια δολάρια στην Αμερική και βαθμολογία 9,1 στα 10 στο imdb. Απομένει να διαπιστώσουμε με τα μάτια μας αν όντως είναι η καλύτερη περιπέτεια της χρονιάς. Επίσης στη χώρα των μεγάλων ευκαιριών έχει κάνει πρεμιέρα και το "Expendables" του Σταλόνε, μία ταινία καταιγιστικών πυροβολισμών που βαδίζει στα χνάρια ταινιών του '80 και του '90 όπως το ανυπέρβλητο "Κομάντο", τα "Ράμπο", τα "Πολύ σκληρός για να πεθάνει". και τα "Ατσαλένιος Αετός". Το καλύτερο είναι ότι στους αναλώσιμους εμφανίζονται σχεδόν όλοι οι αστέρες ταινιών του είδους: Τζετ Λι, Τζέισον Στάθαμ, Μπρους Γουίλις, Ντορφ Λούγκρεν (ο πολύ κακός Ρώσος από το Ρόκυ 5), Μίκι Ρουρκ, όλοι. Από εισιτήρια πήγε πολύ καλά, κατέλαβε την πρώτη θέση στο box office (κάτι που δεν είχε καταφέρει το τελευταίο Ράμπο) και φαίνεται ότι αφήνει υποσχέσεις για το μέλλον. Ποιο μέλλον, ίσως αναρωτηθείτε. Μα υπάρχει μέλλον. Ο Σταλόνε σίγουρα ετοιμάζει νέο Ράμπο και άλλα πολλά που θα δούμε να αιματοκυλίζονται στις οθόνες μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου