Οκτώβριος 1- The Orphan

Ελληνικό box office και προσεχώς…

Του Γιάννη Πλιώτα

Είμαστε ένα βήμα πριν τις εκλογές. Κάποιους από εσάς θα σας ενδιαφέρουν, κάποιους όχι, κάποιοι θα ‘ναι αναποφάσιστοι και κάποιοι κατασταλαγμένοι. Πολλοί (το ξέρω από προσωπική εμπειρία) θα ελπίζουν σε ένα καλύτερο μέλλον, αλλά όπως λέει κι ο Μοντεχρήστο στον «Ισοβίτη», χρειάζονται πέντε με έξι φορές. Οχι για να πραγματοποιηθεί το όνειρό σας. Για να πάψετε να ελπίζετε.

Θυμίζω ότι από τις 2 έως τις 10 Οκτωβρίου, στην Πάτρα γίνεται το 11ο Διεθνές Πανόραμα Ανεξάρτητων Δημιουργών Ταινιών με πάνω από διακόσιες συμμετοχές από εξήντα δύο χώρες. Αν θέλετε να πάρετε μία γεύση από ένα διαφορετικό είδος κινηματογράφου, παντελώς ανεπιτήδευτο, καλώς να ορίσετε. Οι προβολές είναι με ελεύθερη είσοδο στον κινηματογράφο Ιντεάλ και την Τετάρτη 6 του μηνός θα είμαι και εγώ κάπου εκεί καθώς συμμετέχω με τη δραματική ταινία μικρού μήκους «Κατάψυχος».

Στο ελληνικό box office (γιατί υπάρχει και αυτό), οι ταινίες που ξεχώρισαν το τριήμερο από 17 έως 20 Σεπτεμβρίου έχουν ως εξής: Πρώτη θέση για το «Up» (φωτ.) της pixar με 22.000 εισιτήρια, το κλασικό πλέον animation, για το οποίο δεν υπάρχει λόγος να μην το έχετε δει ακόμα. Αφηγείται τις τρελές περιπέτειες ενός μουρτζούφλη γέρου που αποφασίζει να κρεμάσει σε μπαλόνια το σπίτι του και να απογειωθεί προς το άγνωστο. Με πιτσιρίκια ή χωρίς, αξίζει. Δεύτερη θέση για τα στρατιωτάκια «G. I. Joe: Rise of Cobra» με 17.000 και τρίτη για το ξαναζεσταμένο θρίλερ «The Final Destination». Συνολικά ο Χάρυ Πότερ όπως είναι αναμενόμενο έχει κυριαρχήσει αυτή την περίοδο έχοντας κόψει πάνω από 300.000 εισιτήρια και αφήνοντας πολλές υποσχέσεις για την έβδομη και τελευταία ταινία (σε δύο μέρη, του χρόνου κοντά μας). Αν θέλετε να ενημερώνεστε τακτικά για το ποιες ταινίες έλκουν περισσότερο την προσοχή του κοινού, μπορείτε να βρείτε τα στοιχεία στη σελίδα απ’ το «Αθηνόραμα», αν και θα σας απέτρεπα απ’ το να δίνετε πολύ βάση στις κριτικές τους, σχεδόν πάντα διαφωνώ. (Aρα αν διαφωνείτε με τις δικές μου προτάσεις, μπορείτε κάλλιστα να απευθύνεστε εκεί για γνώμη, ορίστε και η διεύθυνσή τους: www.athinorama.gr/cinema - κακίες δεν κρατάμε)

Τι υπάρχει στους κινηματογράφους αυτή την περίοδο: αν σας έλειψε το κλασικό θρίλερ με ένα παράξενο και μονόχνοτο παιδάκι, που συμπεριφέρεται σαν να είναι δαιμονισμένο και μία μέρα ξυπνούν όλοι στο σπίτι και ανακαλύπτουν (συνήθως με τον άσχημο τρόπο) ότι όντως είναι δαιμονισμένο, υπάρχει το «The Orphan». Δεν ξέρω ακριβώς την υπόθεση, αλλά και μόνο από τη σκιαχτική αφίσα μπορείτε να καταλάβετε τι περίπου παίζει. Eχει ακουστεί αρκετά, έχει πάρει και ανάμεικτες κριτικές για ταινία του είδος, άρα γιατί όχι; Πάντως αν θέλετε να κάνετε σίγουρη επιλογή τρόμου, καλύτερα να προτιμήσετε σε dvd το ανατριχιαστικό ισπανικό θρίλερ «Rec»- μη διαβάσετε τίποτα για την υπόθεσή του, απλά δείτε το (σύντομα στις οθόνες μας και το sequel του).

Τέλος με μια ματιά στο άμεσο μέλλον. Πέντε χρόνια μετά τις επιτυχημένες «Νύφες» του, ο σπουδαίος σκηνοθέτης Παντελής Βούλγαρης επιστρέφει με την καινούργια του ταινία, το «Ψυχή βαθιά». Τρία δικά του έργα συγκαταλέγονται στα αγαπημένα μου, τα «Πέτρινα Χρόνια» (1985), η «Φανέλα με το νούμερο 9» (1988) και το «Oλα είναι δρόμος» (1998). Στο «Ψυχή βαθιά» ο σκηνοθέτης επιχειρεί να ανασυνθέσει μία σκοτεινή περίοδο της ελληνικής σύγχρονης ιστορίας, τις τελευταίες μέρες του εμφυλίου πολέμου. Ενώ ο υπόλοιπος κόσμος προσπαθούσε να συνέλθει από το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, εμείς αποφασίσαμε να συνεχίσουμε να πολεμάμε, ώστε να βεβαιωθούμε ότι όσα λίγα είχαν απομείνει όρθια, θα καταστρέφονταν. Το θέμα είναι από «επικίνδυνο» έως «ταμπού» και όταν μια ταινία καταπιάνεται με πολιτική, έχει εξασφαλισμένες αντιδράσεις ένθεν κακείθεν. Θόρυβος θα γίνει. Περιμένουμε ένα πολεμικό δράμα, του οποίου η πλοκή θα επικεντρωθεί γύρω από δύο αμούστακα αδέρφια που βρίσκονται αντιμέτωπα στις πρώτες γραμμές. Η παραγωγή είναι ακριβή, προβλέπω ότι θα είναι καλή ταινία, αλλά θα μπορέσουμε να βγάλουμε πιο συγκεκριμένα συμπεράσματα από τις 22 Οκτωβρίου που κάνει έξοδο στους κινηματογράφους. Σας γράφω από τώρα ώστε να το έχετε στο πίσω μέρος του μυαλού σας, νομίζω αξίζει να ενισχύσουμε τις ποιοτικές παραγωγές, γιατί σε λίγα χρόνια τα μόνα ελληνικά που θα φτάνουν στις αίθουσες θα είναι τα «Σούλα έλα ξανά» και «Σούλα μ’ ακούς». Αν επιλέξετε να μείνετε σπίτι και θέλετε να δείτε κάτι άλλο από μεγάλο Ελληνα σκηνοθέτη, θα πρότεινα ανεπιφύλακτα την περσινή ταινία του Αγγελόπουλου, τη «Σκόνη του Χρόνου» με τον Μπρούνο Γκανζ και τον Γουίλιαμ Νταφόε. Μια πολύ καλή δραματική ταινία.

Α, είδα και το φετινό «Star Trek» του Αμπραμς τις προάλλες. Πολύ καλό ήταν, θύμιζε και λίγο «Star Wars», αν σας έχει λείψει μια στιβαρή ταινία επιστημονικής φαντασίας και δράσης, ανεβάστε το στις πρώτες θέσεις της λίστας σας. Αυτά και όχι άλλα, από τη δυτική πύλη της Ελλάδας (aka Πάτρα). Θυμηθείτε να μην πιείτε το Σάββατο, ώστε να προσέλθετε νηφάλιοι στις κάλπες.

* Ο Γιάννης Πλιώτας όταν γράφει κάθεται πάντα σε καρέκλα σκηνοθέτη