Παρασκευή 14 Μαρτίου 2008

Μάρτιος 13- No country for Old men

Η 13η Μαρτίου κάνει εντυπωσιακή πρεμιέρα και στα Γιάννενα, ο βασιλιάς καρνάβαλος μπορώ να σας βεβαιώσω ότι κάηκε μπροστά στα μάτια μας, αφού πρόλαβε να βασιλέψει στην απέραντη χώρα των σκουπιδιών. Από ρεύμα καλά πάμε και ίσως ο εισαγγελέας πρέπει να εξετάσει αν υπάρχει συνωμοσία μεταξύ ΔΕΗ και κηροποιών για να εκτοξευτούν στα ύψη οι πωλήσεις των τελευταίων. Αφήνοντας πίσω όλα αυτά (για να τα βρούμε μπροστά μας) ας κάνουμε μια επιστροφή στην κινηματογραφική επικαιρότητα, με τις ταινίες που προβάλλονται αυτή την εβδομάδα στην πόλη μας. Όπως θα διαπιστώσετε υπάρχουν ταινίες με λάμψη από όσκαρ, αλλά και ταινίες που πήγαν πολύ καλά στα ταμεία στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.

Μία η οποία σίγουρα συνδυάζει τα δύο αυτά στοιχεία είναι το «No country for old men» («Καμία πατρίδα για τους μελλοθάνατους») των αδερφών Κοέν, που επιβεβαίωσε πανηγυρικά τον τίτλο του φαβορί και κέρδισε τα πολυπόθητα αγαλματίδιο για καλύτερη ταινία και καλύτερη σκηνοθεσία. Αν έχετε δει trailer θα έχετε καταλάβει ότι πρόκειται για μία ταινία με αρκετή ωμή βία, δολοφονίες με στυλ και αμερικανική επαρχία. Επικεντρώνεται σε χαρακτήρες, καταστάσεις και σεναριακές ανατροπές, ακολουθεί ευλαβικά τη γραμμή των Κοέν, οι οποίοι επέλεξαν για δεύτερο ανδρικό ρόλο τον Ισπανό Χάβιε Μπαρδέμ («Η θάλασσα μέσα μου»), που πήρε με άνεση το όσκαρ και παραπονέθηκε ότι είχε το χειρότερο χτένισμα στην ιστορία του κινηματογράφου. Σε κλασικό ρόλο σερίφη ο Τόμι Λι Τζόουνς, που προσπαθεί να τα βγάλει πέρα με το απόλυτο χάος, που ξεκινάει όταν ένας κυνηγός συναντά στο δρόμο του μερικά πτώματα, ναρκωτικά και μία βαλίτσα με δύο εκατομμύρια δολάρια. Αν έχετε δει το «Φάργκο» ή το «Μόνο Αίμα» μπορείτε να φανταστείτε τι μπορεί να επακολουθήσει. Στην Αμερική ενθουσίασε κοινό και κριτικούς, έκοψε πολλά εισιτήρια, εκτός από τα τέσσερα όσκαρ κέρδισε και άλλα 79 (!) βραβεία σε διάφορα φεστιβάλ και απονομές, ενώ στο imdb έφτασε βαθμολογία 8,5 στα 10 και κατατάχθηκε στην 42η θέση των καλύτερων ταινιών όλων των εποχών. Μάλλον αξίζει να το δείτε κι εσείς.

Τα «27 Φορέματα» είναι ρομαντική κομεντί και έκανε μεγάλη επιτυχία στο αμερικανικό box office. Πρωταγωνιστεί η συμπαθητικότατη Catherine Heigl, η οποία έπαιζε στο «Knocked Up» την καριερίστα δημοσιογράφο που μένει έγκυος με τον πιο απίθανο τύπο του κόσμου. Εδώ κάνει το ρόλο μίας παρανύφου η οποία παίρνει μέρος σε 27 συνεχείς γάμους μέχρι να βρει τον άνδρα των ονείρων της. Καλό θα είναι, αλλά αν έχετε στο μυαλό σας κάτι με δράση και έχετε συνδυάσει το dolby surround με θραύσματα χειροβομβίδων που σφυρίζουν δίπλα απ’ το κεφάλι σας, μπορείτε και να περιμένετε να βγει σε dvd.

Αν ανήκετε λοιπόν σε αυτή την κατηγορία ή αν κάνατε αρκετή υπομονή για την επόμενη ταινία με υπερ-ήρωες της Marvel, τότε η επόμενη ταινία είναι για εσάς. «Jumper» λοιπόν, με έναν νεαρό Αμερικάνο (προφανώς), που ανακαλύπτει ότι διαθέτει ένα απίστευτο χάρισμα. Μπορεί να μετακινείται (δηλαδή να πηδάει) μέσα στο χώρο κατά βούληση. Μετά από μερικά χρόνια συνειδητοποιεί ότι αυτή η ικανότητα τηλεμεταφοράς υπάρχει από παλιά στη γη και αναγκάζεται να εμπλακεί σε έναν προαιώνιο πόλεμο ανάμεσα στους jumpers και σε αυτούς που έχουν ορκιστεί να τους σκοτώσουν. Ενδιαφέρουσες ιδέες, πρωταγωνιστεί ο Hayden Cristensen (είχε παίξει και στα πρόσφατα «StarWars»), αλλά είναι και μικρό σε διάρκεια. Ο Κρίστενσεν ήταν ξύλινος στα «Star Wars» και δεν νομίζω ότι έχει βελτιωθεί και ιδιαίτερα εδώ. Υποθέτω ότι το Jumper είναι μία ταινία για τους φαν των κόμικ χαρακτήρων και για όσους τα ειδικά εφέ βαραίνουν (πολύ) περισσότερο από το σενάριο, την ηθοποιία και τη σκηνοθεσία. Σε λίγο καιρό πάντως καταφτάνει και ο παρόμοιας λογικής «Iron Man», που μόνο στο trailer σκοτώνει μια αρμαθιά Αράβων τρομοκρατών.

Ο «Θανάσιμος Επισκέπτης» είναι θρίλερ θα έλεγα του σωρού. Ένας πράκτορας του FBI αναλαμβάνει να εντοπίσει έναν ασύλληπτο κατά συρροή δολοφόνο, που ανεβάζει βιντεάκια απ’ τις εκτελέσεις των θυμάτων του στο ίντερνετ. Παίζεται το παιχνίδι της γάτας με το ποντίκι και οι δυο τους έρχονται όλο και πιο κοντά. Ο σκηνοθέτης προσπαθεί να πιάσει τον παλμό της τεχνολογίας, ανακατεύει βία επιπέδου σναφ και όλα τα κλισέ τους είδους. Δε νομίζω να είναι αξιόλογο και αν είστε σε αυτή τη διάθεση καλύτερα να νοικιάσετε τα «8 χιλιοστά» με τον Κέιτζ, το καλό νεανικό «Disturbia» ή το δυνατό «Zodiac»

Δεν υπάρχουν σχόλια: