Σάββατο 15 Δεκεμβρίου 2007

Δεκέμβριος 13- Mist

Χθες -δηλαδή τη Δευτέρα για μένα- ήμασταν με κινηματογραφικούς φίλους στο αγαπημένο μας café και διαφωνούσαμε για το αν το «Signs» του Σιάμαλαν (σκηνοθέτης της Έκτης Αίσθησης) είναι καλή ταινία ή όχι. Είναι απ’ τις ταινίες που υπερασπίζομαι με πάθος, όχι μόνο για τις πολύ τρομακτικές σκηνές που υποστηρίζουν το είδος στο οποίο την έχουν κατατάξει (θρίλερ επιστημονικής φαντασίας), αλλά και για τους πολύ όμορφους και ταιριαστούς κύκλους που έχει χαράξει γύρω από τους δεσμούς μίας οικογένειας. Ακόμα κι αν αυτοί μοιάζουν να έχουν διαρρηχθεί οριστικά, ακόμα κι αν χρειάζεται να δράσει ένα σημαντικό, εξωτερικό γεγονός ως καταλύτης, η αγάπη μεταξύ των μελών δεν σβήνει ποτέ και θα επικρατήσει σπάζοντας την επιφανειακή σκουριά της απέχθειας. Δεν ήθελα να ακουστώ τόσο βαρύγδουπος, οι περισσότεροι φίλοι μου έχουν κατατάξει την ταινία στην κατηγορία «χάνεις δύο ώρες απ’ τη ζωή σου» και η αλήθεια είναι ότι κανείς μας δεν μετακινήθηκε ούτε χιλιοστό από την θέση του. Τελικά μεγάλος κερδισμένος ήταν ο διάλογος και αφού θάψαμε οριστικά την διχόνοια ρίξαμε μια ματιά στις ταινίες της επόμενης εβδομάδας, ανάμεσα στις οποίες ξεχωρίζει μία που ανέμενα με αγωνία για να δω και μία που ανέμενα με αγωνία για να μη δω.
Ξεκινάμε με την πρώτη επιλογή και το «Mist», που είναι βασισμένο σε ένα ακόμα βιβλίο του Στίβεν Κινγκ, που καθώς φαίνεται γράφει ένα στην καθισιά. Η «Ομίχλη», όμως δεν είναι απαράδεκτη σαν τις περισσότερες κινηματογραφικές μεταφορές του συγγραφέα και το έχει σκηνοθετήσει ο ταλαντούχος Φρανκ Νταραμπόντ, που έχει στο ενεργητικό του το «Πράσινο Μίλι» και το «Τελευταία Έξοδος: Ρίτα Χέιγουορθ». Το «Mist» είναι ένα ατμοσφαιρικό, κλειστοφοβικό θρίλερ, remake παλιότερης ταινίας και έχει να κάνει με μία μυστηριώδη ομίχλη που καταπίνει μία μικρή πόλη. Οι κάτοικοι βρίσκουν καταφύγιο σε ένα σούπερ-μάρκετ, αλλά σιγά-σιγά ο φόβος για το άγνωστο τους μεταλλάσει. Πρεμιέρα έκανε στην Αμερική στις 24 Νοεμβρίου, πήγε πολύ καλά στα ταμεία και έφτασε βαθμολογία 7,9 στο imdb. Αν δεν σας έπεισα ρίξτε και μια ματιά στο trailer, στο http://www.youtube.com/watch?v=EP-MHO_M6ik.
Χωρίς πολλές τύψεις καλό θα ήταν να αγνοήσετε την «Τελευταία Λεγεώνα», που για κάποιον ανεξήγητο λόγο αποφάσισε να βαδίσει στα χνάρια του «Βασιλιά Αρθούρου». Ο σκηνοθέτης με προϋπηρεσία στην Ζήνα (όχι την Πέγκυ), φτιάχνει έναν αχταρμά από μύθους και χρίζει τον Collin Firth Ρωμαίο στρατηγό καταπατώντας κάθε έννοια λόγικης. Κάπου έχει κι ένα μικρό παιδάκι που θέλει να γίνει Αυτοκράτορας και το επαναλαμβάνει εκνευριστικά άχρωμα σε κάθε σκηνή, ενώ στον Ben Kingsley μάλλον του έλειπαν λεφτά και κάνει τον Μέρλιν. Μόνο αν θέλετε να γελάσετε ή αν το «Scorpion King» συγκαταλέγεται ανάμεσα στις πέντε καλύτερες ταινίες που έχετε δει.
Πρεμιέρα και για ένα b-movie, το animation «Bee-Movie», με τίτλο-λογοπαίγνιο και την βαριά υπογραφή της Dreamworks. Παλιότερα η εταιρεία είχε προσπαθήσει να μιμηθεί το κλασικό ύφος των ταινιών της Disney, τώρα αλλάζοντας πλεύση ασπάζεται πιστά τις τεχνικές των στούντιο της Pixar. Πολλές χαρούμενες μελισσούλες ζουζουνίζουν και ο κεντρικός ήρωας ανακαλύπτει ότι οι άνθρωποι τρώνε μέλι. Αψυχολόγητα αποφασίζει να τους μηνύσει.
Με τρία αστέρια στα πέντε συνεχίζεται η «Elizabeth» με την Cate Blanchett, ενώ μια και το έφερε η κουβέντα, η ηθοποιός βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις για να πάρει μέρος και στο prequel του «Άρχοντα των Δαχτυλιδιών», ίσως σε μία από τις πιο αναμενόμενες ταινίες όλων των εποχών το «Hobbit». Το περιμένουμε το 2009 βέβαια και τα ευχάριστα νέα είναι ότι άλλαξε και ο σκηνοθέτης του project, με την New Line Cinemas, να παραδέχεται πλέον ότι προσπαθεί να πείσει τον Πήτερ Τζάκσον να το αναλάβει.
Το τέλος του μήνα κρύβει και μία ανέλπιστη έκπληξη για τους σκληροπυρηνικούς οπαδούς του splatter. Όπως αποδεικνύεται δεν μας έχουν ξεχάσει και για ακόμη φορά θα εισβάλουν απ' τις οθόνες μας τα τέρατα του «Alien vs Predator». O αγώνας για την επιβίωση θα περάσει σε άλλο επίπεδο, ενώ το tagline της ταινίας μας απειλεί ότι «αυτά τα Χριστούγεννα δεν θα υπάρξει Ειρήνη για τη Γη». Υποθέτω ότι αν πάει καλά εισπρακτικώς δεν θα υπάρξει ειρήνη ούτε τα άλλα Χριστούγεννα.
Για παρατηρήσεις, προτάσεις ή οτιδήποτε άλλο μπορείτε να στείλετε στο ipliotas@upnet.gr, ενώ παλαιότερα θέματα της στήλης που περιλαμβάνουν και προτάσεις για dvd μπορείτε να βρείτε στην ιστοσελίδα της εφημερίδας ή και στο ιστολόγιο που διατηρώ στο http://john-pliotas.blogspot.com/.

Δεκέμβριος 6- Elizabeth: The Golden Age

Κατέφτασε ο Δεκέμβριος και δυστυχώς η απεργία που έχουν κηρύξει οι σεναριογράφοι στην Αμερική συνεχίζεται, επηρεάζοντας όχι μόνο τις ταινίες που βρίσκονται στο στάδιο της παραγωγής, αλλά και τις τηλεοπτικές σειρές στις οποίες ένα μεγάλο μέρος του κοινού της χώρας μας δείχνει ιδιαίτερη προτίμηση. Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να ανατρέξετε στο πολύ ενημερωμένο άρθρο της wikipedia στο http://en.wikipedia.org/wiki/2007_Writers_Guild_of_America_strike, έχοντας κατά νου ότι η προηγούμενη απεργία των σεναριογράφων το 1988 διήρκησε 22 εβδομάδες! Κατά τα άλλα μέχρι τις γιορτές έρχονται ταινίες με Αϊ-Βασίληδες, λαμπιόνια, γκυ, κάλαντα, ρωμαϊκές λεγεώνες, ζόμπι, εξωγήινους και γκάνγκστερ, επειδή όμως είμαστε ακόμα στην αρχή του μήνα, όλα αυτά θα πρέπει να μείνουν λίγο στην άκρη και να επικεντρώσουμε την προσοχή μας στις τρεις ταινίες που κάνουν πρεμιέρα στην πόλη μας.
Ξεκινάμε λοιπόν δυναμικά τις νέες προβολές με την αυτού μεγαλειότητα της Ελισάβετ. Ήρθε λοιπόν και στη πόλη μας το sequel της ταινίας εποχής «Elizabeth» με πρωταγωνίστρια και πάλι την Cate Blanchett, που όπως φαίνεται είναι κομμένη και ραμμένη για τον ρόλο. Η επιλογή μετά από τόσα χρόνια να γυριστεί και δεύτερο μέρος της επιτυχημένης ταινίας του 1998 (είχε προταθεί για εφτά όσκαρ τότε), προφανώς έχει τις ρίζες της στη γενικότερη τάση του holywood, προς την σχετικά εξασφαλισμένη οικονομική επιτυχία των sequel και των remake. Παρόλα αυτά το «Elizabeth: The Golden Age» δεν μοιάζει καθόλου για αρπαχτή, κόστισε δύο φορές περισσότερα λεφτά από την πρώτη ταινία και σφραγίζεται ξανά από την καθηλωτική ερμηνεία της Blanchet. Η τελευταία πλέον ακούγεται πολύ έντονα για διπλή υποψηφιότητα όσκαρ Α’ και Β’ γυναικείου ρόλου, για την ενσάρκωση της Βασίλισσας Ελισάβετ και του Μπομπ Ντύλαν στο φεστιβαλικό “I am not there”. Παρότι παίζουν πολλοί ηθοποιοί που εμφανίστηκαν και στην πρώτη ταινία, φοβάμαι ότι οι φανατικοί οπαδοί του cult θα απογοητευτούν, μιας και οι παραγωγοί δεν θέλησαν να χρησιμοποιήσουν ξανά τον Ερίκ Καντονά στον ρόλο του Γάλλου πρέσβη.
Το «Enchanted» έχει όλα τα χαρακτηριστικά των κλασικών ταινιών της Disney. Σύμφωνα με την ιστορία μία κακιά βασίλισσα εξορίζει την πανέμορφη πριγκίπισσα Ζιζέλ από τον κόσμο των παραμυθιών, στην σύγχρονη Νέα Υόρκη. Παρ’ ότι ακούγεται κάπως τετριμμένο, στην Αμερική πήγε κόσμος να το δει και μάλιστα στο imdb έχει συγκεντρώσει βαθμολογία 8,2. Συνδυάζει στοιχεία παραμυθιού με μία ρομαντική ιστορία και χρησιμοποιεί ένα έξυπνο εύρημα στην αλλαγή της εικόνας ανάμεσα στο φανταστικό και την πραγματικότητα.
Ακολουθεί η νέα ταινία του Περράκη, ο οποίος μετά την ανεπανάληπτη εισπρακτική επιτυχία του «Λούφα και Παραλλαγή» επιστρέφει με την «Ψυχραιμία» η οποία υποτίθεται ότι είναι μια δραματική κωμωδία με αισιόδοξο, λυτρωτικό τέλος. Αν θα είναι καλή; Ειλικρινά δεν έχω ιδέα. Η ιστορία πάντως παρακολουθεί τις παράλληλες, ιστορίες και τις κοινές τύχες μερικών πολύ διαφορετικών νέων κατά τη διάρκεια ενός καλοκαιρινού εικοσιτετράωρου, από της φυλακής τα σίδερα στους κυλιόμενους διαδρόμους του Ελευθέριος Βενιζέλος κι από τις παραλίες του Σαρωνικού ως τα βοσκοτόπια του Ψηλορείτη.
Ανάμεσα στα υπόλοιπα επιπλέει η μεταφορά του πασίγνωστου βιβλίου του Gabriel Garcia Marquez «Έρωτας στα χρόνια της Χολέρας» με τον Javier Bardem. Στα τέλη του 19ου αιώνα ξεκινά ένα ερωτικό τρίγωνο που θα διαρκέσει σχεδόν πενήντα χρόνια. Ο κεντρικός χαρακτήρας Florentino Ariza, διαβάζει ερωτική ποίηση και λογοτεχνία και υποστηρίζει ότι το να υποφέρεις για την ανεκπλήρωτη αγάπη είναι ένα είδος ευγένειας. Η υποδοχή που της επιφυλάχθηκε ήταν χλιαρή, αλλά υποθέτω ότι είναι καλύτερο απ’ το «Λέοντες αντί Αμνών» του Ρόμπερτ Ρέντφορντ. Επίσης καλές λύσεις αν δεν έχετε τίποτα καλύτερο να κάνετε και σας έχει λείψει το πιστολίδι είναι το «Hitman» και το «Shoot ‘em Up». Σίγουρα ο Κλάιβ Όουεν φορούσε ωτοασπίδες σε όλη τη διάρκεια των γυρισμάτων, αλλιώς θα πρέπει να έχει κουφαθεί με τόσους πυροβολισμούς που πέφτουν στο δεύτερο.
Πρόταση για dvd έχω κάνει και στις «σελίδες για άλλες σελίδες» και σε παρόμοιο ύφος θα επιλέξω αυτή την εβδομάδα την «Αγέλαστο Πέτρα» του Φίλιππου Κουτσάφτη. Είναι ένα εκπληκτικό ντοκιμαντέρ με θέμα την Ελευσίνα, την οποία παρακολουθεί σε ένα διάστημα δεκατριών χρόνων, καταγράφοντας τη μέσα από τα μάτια απλών ανθρώπων. Η ταινία βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης το 2001, ενώ και η υποδοχή που της επιφύλαξε το κοινό ήταν θερμή, διατηρώντας την στις αίθουσες επί δεκαεφτά συνεχείς εβδομάδες προβολής.

Νοέμβριος 29- Έρωτας στα χρόνια της Χολέρας

Οι γνωστοί μου που ανέβηκαν στην Θεσσαλονίκη για το κινηματογραφικό φεστιβάλ φυσικά δεν είχαν φροντίσει να κλείσουν εισιτήρια κι έτσι δεν είδαν τίποτα, αλλά τουλάχιστον πέρασαν καλά και στο τέλος όλοι γελάσαμε πάνω απ’ το ίδιο τραπέζι με ζεστές κούπες καφέ και ιστορίες απ’ το ταξίδι τους. Μετά είχαμε την φαεινή ιδέα να οργανώσουμε ένα άτυπο κινηματογραφικό φεστιβάλ σε ένα σπίτι, με ταινίες που θα πρότεινε ο καθένας. Είδαμε λοιπόν τον «Πολίτη Κέιν» για να δείξουμε ένα άλφα επίπεδο, τα «Πορφυρά ποτάμια» που έχουν μία από τις καλύτερες ατμόσφαιρες μυστηρίου, τη «Συμμορία των δεκατριών» την οποία την κατέταξα ανάμεσα στις πέντε χειρότερες ταινίες που έχω δει ποτέ και τέλος το παρανοϊκό c-movie «Καράτε-Τυφλή Φυγή» στο οποίο θα αναφερθώ εκτενέστερα άλλη φορά.

Στο διεθνές διαγωνιστικό τμήμα του πραγματικού φεστιβάλ τώρα, το βραβείο πήγε στη ταινία «Ώριμο Στάχυ» του Κινέζου σκηνοθέτη Τσάι Σανκτζούν. Στο «Ώριμο Στάχυ» ο πρωταγωνιστής επιστρέφει στο χωριό του μετά από πέντε χρόνια και ανακαλύπτει ότι όλοι τον θεωρούν νεκρό. Ο Αργυρός Αλέξανδρος απονεμήθηκε στο εκρηκτικό «PVC-1» του Σπύρου Σταθόπουλου το οποίο είναι γυρισμένο σε μονόπλανο (!), δηλαδή όλη η ταινία γυρισμένη απ’ την αρχή μέχρι το τέλος χωρίς να σταματάει να τραβάει η κάμερα. Τέλος το βραβείο σκηνοθεσίας πήγε στον Βέικο Εουνπού για την ταινία «Φθινοπωρινός Κύκλος».

Πίσω στα Γιάννενα και στις τέσσερις ταινίες που κάνουν πρεμιέρα στην πόλη μας αυτή την εβδομάδα, απ’ τις οποίες ξεχωρίζει η μεταφορά του πασίγνωστου βιβλίου του Gabriel Garcia Marquez «Έρωτας στα χρόνια της Χολέρας». Πρωταγωνιστεί ο Javier Bardem («Η θάλασσα μέσα μου») και όπως όλα δείχνουν έχουμε να κάνουμε με μία από τις καλύτερες δραματικές ταινίες της χρονιάς. Στα τέλη του 19ου αιώνα ξεκινά ένα ερωτικό τρίγωνο που θα διαρκέσει σχεδόν πενήντα χρόνια. Ο κεντρικός χαρακτήρας Florentino Ariza υποφέρει απ’ την αγάπη, όπως άλλωστε κι οι περισσότεροι ήρωες του Marquez. Διαβάζει ερωτική ποίηση και λογοτεχνία και υποστηρίζει ότι το να υποφέρεις για την ανεκπλήρωτη αγάπη είναι ένα είδος ευγένειας. Αρνητικό το ότι οι παραγωγοί απέκτησαν διά της δικαστικής οδού τα δικαιώματα του βιβλίου, αλλά υποστηρίζουν ότι σεβάστηκαν απόλυτα το πνεύμα του. Αναμένεται να ακουστεί την βραδιά των όσκαρ.

Το «Λέοντες αντί Αμνών» σε σκηνοθεσία Ρόμπερτ Ρέντφορντ προωθήθηκε αρκετά στη χώρα μας και είναι ένα ακόμα φιλμ εκ των έσω, που καταγγέλλει την αμερικανική εξωτερική πολιτική. Ενώ δύο πεζοναύτες στο Αφγανιστάν κινδυνεύουν να χάσουν τη ζωή τους, ένας φανατικός γερουσιαστής (ο Τομ Κρουζ) κομπάζει σε μία ασυμβίβαστη δημοσιογράφο (Μέριλ Στριπ) για μία νέα στρατιωτική στρατηγική που ακολουθεί η χώρα. Η ταινία σε ένα μεγάλο της μέρος αποτελείται απ’ την ανταλλαγή επιχειρημάτων μεταξύ τους και προφανώς έχει αποχρώσεις ντοκυμανταίρ για να πείσει ακόμα περισσότερο τον θεατή, ενώ και ο ίδιος ο Ρέντφορντ υποδύεται έναν καθηγητή.

Οι επόμενες δύο ταινίες δεν κρύβονται πίσω από απ’ το δάχτυλό τους και δεν καμουφλάρουν με ψαγμένα πλάνα και φιλοσοφημένες ατάκες τον καταιγισμό πυροβολισμών που τις συνοδεύουν. Πρώτος είναι ο «Hitman», δανεικός ήρωας από παιχνίδι στο playstation. Όπως και στο παιχνίδι, ο σκληρός πρωταγωνιστής αναλαμβάνει συχνά συμβόλαια δολοφονιών, όμως σε αυτή του την περιπέτεια μπλέκει σε μία πολιτική συνωμοσία και προσπαθεί να ξεφύγει από την ιντερπόλ και (μαντέψτε) τους Ρώσους. Κυνηγητό στην Ανατολική Ευρώπη (έχει φτηνά γυρίσματα εκεί), αμάξια που στην δεύτερη σφαίρα που θα δεχτούν για κάποιο μυστηριώδη λόγο ανατινάζονται και η απαραίτητη πινελιά σαρκασμού με μία σκηνή που παίζουν το ομώνυμο παιχνίδι. Δεν είναι απίθανο να δούμε του χρόνου και το sequel. Σε ίδιο μήκος κύματος αλλά προφανώς λιγότερο καρικατούρα κι ένα σκαλί παραπάνω είναι ο Κλάιβ Όουεν στο «Shoot’ em Up». Κατά τη διάρκεια μίας συμπλοκής ένας μυστηριώδης άνδρας ο οποίος ονομάζεται Mr Smith βοηθάει μία γυναίκα να γεννήσει (όχι όποια κι όποια, την Μπελούτσι) και μετά αναλαμβάνει να προστατέψει το νεογέννητο από έναν στρατό ενόπλων που θέλει να το σκοτώσει. Να τους έχει στείλει ο Ηρώδης; Ποιος ξέρει; Πάντως αν σας άρεσε ο Όουεν στο «Sin City», υποθέτω θα σας αρέσει κι εδώ.

Τέλος, εκτός από διάφορα παιδικά animation με καρχαρίες, ποντίκια και σέρφερ πιγκουΐνους, εξακολουθούν να προβάλλονται και οι επικές περιπέτειες του «Beowulf», η ταινία του Ζεμέκις που στην Αμερική πήγε αρκετά καλά στα ταμεία, ενώ και στο imdb τσίμπησε ένα συμπαθητικό και ολοστρόγγυλο εφτά. Αν έχετε 3-D γυαλιά μην τα ξεχάσετε σπίτι.

Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου 2007

Νοέμβριος 22- Persepolis

Ολοκληρώθηκε το Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, το οποίο μου έδωσε την εντύπωση ότι ήταν περισσότερο «Φεστιβάλ» και λιγότερο «Κινηματογραφικό». Σας επίσημος προσκεκλημένος παραβρέθηκε και ο σταρ Τζον Μάλκοβιτς, που νομίζω αδικήθηκε κατάφορα τη χρονιά που δεν πήρε το όσκαρ για την ταινία «Being John Malcovic». Φαντάζεστε την βραδιά της απονομής ο εκφωνητής να έλεγε: «And the Oscar goes to John Malcovic, for… Being John Malcovic». Όταν ετοίμαζα το άρθρο ήταν πολύ νωρίς για να ξέρω τους νικητές των κατηγοριών, αλλά ελπίζω η ταινία που θα ξεχωρίσει να διαγράψει και αξιόλογη πορεία και αφού σβήσουν τα φώτα των εκδηλώσεων.

Στις προβολές που γίνονται στη πόλη μας δεν υπάρχουν σημαντικές αλλαγές, καθώς μόλις μία ταινία κάνει πρεμιέρα, το επικό παραμύθι «Beowulf». Υποθέτω ότι δεν απευθύνεται σε πολύ μικρές ηλικίες και έρχεται μόλις δύο χρόνια μετά την σκανδιναβική εκδοχή του, που σε κάποιο videoclub θα το έχει πάρει το μάτι σας. Για εκείνο το φιλμ, που είχε γυριστεί με γνωστούς ηθοποιούς αλλά σχετικά χαμηλό budget, είχα μαζέψει αντιφατικές γνώμες απ’ όσους γνωστούς μου το είχαν δει και φαίνεται ότι η φετινή ταινία θα είναι ένα είδος ρεβάνς για τον μυθικό ήρωα από την Ισλανδία. Τώρα είναι μεγαλύτερη παραγωγή, την ανέλαβαν Αμερικάνοι και συγκεκριμένα στην καρέκλα του σκηνοθέτη κάθεται αναπαυτικά ο Robert Zemeckis, ο οποίος επιχειρεί μία απόδοση του παραμυθιού χρησιμοποιώντας παρόμοια τεχνική με το «Polar Express». Αν θυμάστε σε εκείνο έπαιζε ο Τομ Χανκς και ουσιαστικά ήταν μία μίξη animation και πραγματικότητας, η οποία είχε φτιαχτεί με τέτοια τεχνική ώστε οι μορφές των ηθοποιών να μοιάζουν εξαιρετικά αληθινές. Σύμφωνα με το ομώνυμο επικό ποίημα, ο Νορμανδός λαϊκός ήρωας Beowulf αντιμετώπισε ένα πανίσχυρο και αιμοδιψές Τρολ για να απαλλάξει την χώρα του από την τυραννία. Λογικά θα το σκοτώσει ή θα το δέσει χειροπόδαρα, ενώ –και εδώ είμαι σίγουρος ότι ίσως αναπτερώσω το ενδιαφέρον σας για το φιλμ- κάπου συναντά και την Αντζελίνα Τζολί ψηφιακά γυμνή. Αν τα animation κατατάσσονται στις πρώτες επιλογές σας, τότε δεν έχετε παρά να κάνετε λίγη υπομονή, μιας και περίπου σε τρεις εβδομάδες θα έρθει το «Bee-Movie», με τίτλο-λογοπαίγνιο, πολλές διάσημες φωνές και την υπογραφή της Dreamworks. Φυσικά ασπάζεται πιστά τις τεχνικές της Pixar και θα προσπαθήσει να μιμηθεί το πετυχημένο (και πολυφορεμένο) ύφος των ταινιών της. Στο bee-movie θα δείτε πολλές χαρούμενες μέλισσες να ζουζουνίζουν και τον πρωταγωνιστή να αποφασίζει να μηνήσει τους ανθρώπους επειδή τρώνε μέλι.

Στην πρώτη γραμμή των ταινιών που συνεχίζουν να προβάλλονται είναι το «Προσοχή, Πόθος» (Lust, Caution) του Ανγκ Λι με το οποίο κέρδισε ξανά τον Χρυσό Λέοντα στο φετινό Φεστιβάλ Βενετίας. Κατασκοπευτικό θρίλερ που διαδραματίζεται στην Σανγκάι την εποχή της κατοχής της απ’ τους Ιάπωνες και έχει και μια «πολυσυζητημένη» ερωτική σκηνή. Χωρίς να ταράξει τα νερά και με θέμα την ενδοοικογενειακή σύγκρουση μεταξύ ενός αστυνομικού κι ενός μαφιόζου το θρίλερ “We own the night”με δυνατό καστ από Joaquin Phoenix, Mark Wahlberg, Robert Duvall και Eva Mendes.

Για τα μικρά παιδιά υπάρχει ο “Ήρωας του Βυθού” (Shark Bait) με μαφιόζους μεγαλοκαρχαρίες (κυριολεκτικά) και για όσους δεν βαριούνται τον Ben Stiller το «HeartBreak Kid». Για το τελευταίο δεν θα αντισταθώ να ξαναγράψω το σχόλιο που κάποιος αγανακτισμένος σινεφίλ έγραψε στο imdb: “Jesus, don't go to this movie”.

Παρατηρώντας το πρόγραμμα Νοεμβρίου-Δεκεμβρίου των δύο multiplex εδώ στην Πάτρα που είμαι, σημείωσα ότι δεν έχει προγραμματιστεί κάποια προβολή της ταινίας «Persepolis» και μιας και δεν ξέρω αν θα έρθει σύντομα και στην πόλη μας, θα πω δύο λόγια γιατί νομίζω ότι αξίζει. Το πολιτικοποιημένο «Persepolis» απευθύνεται σε ειδικό κοινό και πρόκειται για μεταφορά ενός δυστοπικού κόμικ, το οποίο με την ευκαιρία της προβολής διατίθεται πλέον και στα ελληνικά βιβλιοπωλεία. Είναι γαλλική παραγωγή, βραβεύτηκε στις Κάννες, καταθέτει ξεκάθαρη καταγγελία ενάντια στο ιρανικό καθεστώς και είναι τόσο μουντόχρωμο, που θυμίζει σοβιετικά κινούμενα σχέδια. Πρωταγωνιστεί ένα μικρό κοριτσάκι, που προσπαθεί σε ένα τόσο καταπιεστικό περιβάλλον να κάνει τη δική του επανάσταση. Ανάγλυφη απεικόνιση των περιορισμένων δικαιωμάτων των γυναικών στο Ιράν, αλλά και πινελιές χιούμορ. Χαρακτηριστικό της απήχησης που είχε στη Γαλλία, το ότι ήταν η επίσημη υποψηφιότητα της χώρας για όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας για την χρονιά που μας πέρασε, αφήνοντας έξω το «Ζωή σαν τριαντάφυλλο» με τη ζωή της Εντίθ Πιάφ, που είχε σαρώσει και εισπρακτικά και καλλιτεχνικά.

Νοέμβριος 15- Waking Life

Οι πρεμιέρες των ταινιών αυτής της εβδομάδας κόβουν τον κινηματογραφικό Νοέμβριο ακριβώς στη μέση, καθώς οι θερμοκρασίες βουτάνε ακόμα χαμηλότερα και ο βαρύς Χειμώνας χτυπάει με αξιώσεις την οντισιόν για τον πρωταγωνιστή των επόμενων τριών μηνών.

Σε περίπτωση που επιλέξετε τους κινηματογράφους Odeon στο Παραλίμνιο για την βραδινή σας έξοδο, μπροστά σας θα ανοιχθεί ένα μπουκέτο επιλογών για όλες τις διαθέσεις. Πρώτα απ' όλα υπάρχει το “Lust, Caution” του Ανγκ Λι με το οποίο κέρδισε ξανά τον Χρυσό Λέοντα στο φετινό Φεστιβάλ Βενετίας. Δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις, σίγουρα είναι ένα πολύ καλό κατασκοπευτικό θρίλερ που διαδραματίζεται στην Σανγκάι την εποχή του Β' Π.Π. Από κοντά ακολουθεί το αστυνομικό θρίλερ “We own the night”με τους Joaquin Phoenix, Mark Wahlberg, Robert Duvall και την Eva Mendes. Οι περισσότεροι από αυτούς έχουν μεγάλη εμπειρία μιας και στο παρελθόν έχουν υποδυθεί αστυνομικούς-μαφιόζους-διεθφαρμένους δικαστικούς και οι κριτικές μιλούν για μία ταινία πάνω απ' τον μέσο όρο. Δεν νομίζω να σας απογοητεύσει.

Από animation υπάρχει το “Shark Bait” το οποίο έχει μεταφραστεί στα ελληνικά ως ο “Ήρωας του Βυθού” και απευθύνεται αποκλειστικά στις μικρότερες ηλικίες. Έχει τους κλασικούς καρχαρίες-καρμπόν της Pixar οι οποίοι απ' ότι φαίνεται έχουν αναλάβει εργολαβία την μαφία του βυθού. Μόνο αν έχετε μικρά παιδιά ή αν έχετε βαρεθεί ακόμα και το lifeless μηχάνημα που πιάνει κουκλάκια με τον γάντζο. Τέλος πρεμιέρα κάνει και το “HeartBreak Kid” με τον Ben Stiller, που προσπαθεί φιλότιμα να μιμηθεί τις αντιπαθητικές γκριμάτσες του Τζιμ Κάρευ. Δεν την έχω δει, απλά παραθέτω το σχόλιο που έχει κάνει κάποιος στο imdb: “Jesus, don't go to this movie”. Προφανώς υπάρχουν σοβαροί λόγοι.

Ίσως λοιπόν η καλύτερη λύση να είναι και πάλι το κοινωνικό θρίλερ «Επικίνδυνες Υποσχέσεις» του Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ με τον μεταμορφωμένο Βίγκο Μόρτενσεν, την λιτά εκθαμβωτική Ναόμι Γουότς και τον ορισμό της εγκληματικής φυσιογνωμίας Βενσάν Κασέλ. Η ρωσική μαφία λυμαίνεται το Λονδίνο και κάτω από τον επιφανειακό καθωσπρεπισμό αναπτύσσεται μία κοινωνία με τους δικούς της νόμους και τους δικούς της κώδικες. Βία, πάθη και δρόμοι χωρίς επιστροφή σε ένα από τα καλύτερα φιλμ της χρονιάς.

Αν παρόλα αυτά το τσουχτερό κρύο σας αναγκάσει να μείνετε σπίτι κουκουλωμένοι σε κουβέρτες, τότε η πρόταση για dvd είναι κομμένη και ραμμένη για να σας κάνει να σκεφτείτε το νόημα της ζωής. Το «Waking Life» είναι μία ιδιάζουσα περίπτωση και φυσικά δεν είναι η κατάλληλη ταινία για να δείτε με μεγάλη παρέα, πίτσες και μπύρες. Έχει γυριστεί με μη συμβατική τεχνική και οι μορφές των πρωταγωνιστών έχουν μετατραπεί υπό μία έννοια σε animation.

Χρώματα, σχήματα, γραμμές, πλαίσια και η προοπτική όλων αυτών μπλέκονται πέρα από κανόνες και τύπους, σαν να είναι μέρος ενός αφαιρετικού σχεδίου που ο ζωγράφος αποτυπώνει βιαστικά στο χαρτί την ώρα που το βλέπουμε. Όπως καταλαβαίνετε είναι δύσκολο να περιγραφεί, αλλά δεν είναι καθόλου κουραστικό και είναι μία ευχάριστη αλλαγή στην τετριμμένη εικόνα που συναντούμε συνέχεια μπροστά μας. Το αποτέλεσμα σαγηνεύει το μάτι, όμως ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος Richard Linklater δεν περιορίζεται σε αυτό. Από την αρχή κάνει φανερές τις προθέσεις του, ότι το «Waking Life» είναι μία ταινία αφύπνισης του πνεύματος. Θέλει να «πει» κάποια πράγματα, να φιλοσοφήσει πάνω σε δύσκολους ορισμούς και να προκαλέσει τον θεατή να τον ακολουθήσει στον γρήγορο ρυθμό με τον οποίο εναλλάσσονται οι σκηνές. Ο πρωταγωνιστής ταξιδεύει, συναντά πρόσωπα από απλούς ανθρώπους μέχρι τους σπουδαιότερους επιστήμονες του κόσμου και συζητούν. Την πιο φιλοσοφημένη άποψη, όμως την ακούει από έναν τύπο που έχει μετατρέψει το αμάξι του σε βάρκα, φορά καπέλο καπετάνιου και υποστηρίζει ότι «σε όλους στην αρχή της ζωής μας, μας έχουν δοθεί μερικοί μαρκαδόροι. Δεν έχει σημασία αν έχουμε πάρει μόνο έναν κόκκινου χρώματος ή είκοσι τέσσερις με είκοσι τέσσερα διαφορετικά χρώματα. Σημασία έχει τι θα ζωγραφίσουμε με αυτούς στη ζωή.»

Εξαιρετική σύλληψη, βγήκε στους κινηματογράφους το 2001 και υποστηρίζεται από ένα καλό καστ ηθοποιών, ανάμεσά τους και ο Ίθαν Χόκ. Αξίζει να το αναζητήσετε και αν το δείτε σίγουρα θα συμφωνήσετε με το tagline της ταινίας: «thought provoking».

Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 2007

Νοέμβριος 8- Eastern Promises

Ο Νοέμβριος αν και συνοδεύεται από χαμηλές θερμοκρασίες, συνεχίζει να θερμαίνει το κινηματογραφικό κλίμα και φέρνει και στην πόλη μας το επικίνδυνα πολλά υποσχόμενο φιλμ «Eastern Promises» («Επικίνδυνες Υποσχέσεις» ο ελληνικός τίτλος) του Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ. Ο σκηνοθέτης που έχει λίγους, πλην πιστούς οπαδούς, ήταν κατά τη γνώμη μου απογοητευτικός στο «Spider», ίσως την μοναδική ταινία που είδα σε Χ2 ταχύτητα αναπαραγωγής. Επανήλθε, όμως δυναμικά με το «Τέλος της Βίας» και φέτος καταφέρνει να αγγίξει την κορυφή Στους δρόμους του Λονδίνου ξετυλίγεται και μπλέκεται ένα κουβάρι διαδρομών ανθρώπων από διαφορετικούς κόσμους. Συγκρούσεις χαρακτήρων, αστυνομική πλοκή και εικόνες μίας σύγχρονης μεγαλούπολης που εναλλάσσονται στο φόντο, ενώ οι άνθρωποι επαναπροσδιορίζονται μέσα από τις σχέσεις, μέσα από τον πόνο, μέσα από τη βία, μέσα από τον χρόνο. Τα σχόλια που συνοδεύουν την ταινία μιλούν για μία από τις καλύτερες της χρονιάς, κάτι που επιβεβαιώνει και το ατμοσφαιρικό trailer και η υποδοχή που της επιφύλαξαν κοινό και κριτικοί στο Φεστιβάλ του Τορόντο. Ο Βίγκο Μόρτενσεν μετά το «Τέλος της Βίας» και τον «Λοχαγό Αλατρίστε», για ακόμη μία φορά αλλάζει προφορά στην ομιλία του και εκφράσεις στο πρόσωπό του. Ντύνεται τον χαρακτήρα του σκληρού και αδέκαστου Ρώσου μαφιόζου, δίνοντας ξεχωριστή στιβαρότητα και ειδικό βάρος στον ρόλο. Πλάι του, επιτηδευμένα διαφορετική εμφανισιακά η βραβευμένη με όσκαρ Ναόμι Γουότς στον ρόλο μίας όμορφης γιατρού που δεν υποψιάζεται σε τι κινδύνους μπλέκει, αναζητώντας τους συγγενείς μίας νεκρής κοπελίτσας για να τους παραδώσει το ημερολόγιό της. Η ταινία σίγουρα θα περιλαμβάνει ωμές σκηνές βίας και απεικόνιση ακραίων συμπεριφορών, στα πλαίσια, όμως της απόδοσης της πραγματικότητας με ρεαλιστικές πινελιές. Σε εντελώς διαφορετικό πλαίσιο τοποθετείται η βία στην τρίτη συνέχεια του «Saw», που ακολουθεί με θρησκευτική ευλάβεια την συνταγή των προηγούμενων ταινιών του franchise, κοπιάροντας στοιχεία από ταινίες του Ταραντίνο και από όλες αυτές που θα βρείτε στα videoclub να γράφουν: «Ο Ταραντίνο παρουσιάζει». Φιλότιμη η προσπάθεια σκηνοθέτη και σεναριογράφου να συμπεριλάβουν μέσα σε δύο ώρες ταινίας όλα τα κλισέ του είδους, εξ’ ου και το μισό αστέρι στα πέντε.Πρεμιέρα κάνει η αμερικανική κωμωδία «Superbad», που φαίνεται να βγήκε με την χρήση καρμπόν από το «Knocked Up». Έκοψε πολλά εισιτήρια στην από ‘κει πλευρά του Ατλαντικού και είναι αυτό που λέμε «νεανική κωμωδία».Το «El Greco» συνεχίζει να ζωγραφίζει μία πολύ καλή πορεία στις κινηματογραφικές αίθουσες της χώρας μας, έχοντας κόψει σχεδόν 400.000 εισιτήρια πανελλαδικώς και παραμένοντας μετά από τέσσερις εβδομάδες στις υψηλότερες θέσεις προτίμησης του κοινού. Εξακολουθεί να προβάλλεται και το «Stardust», που παρά το ηχηρό του κάστ δεν τα πήγε καθόλου καλά εισπρακτικά στην Αμερική. Το επόμενο μεγάλο στοίχημα για φανταστική περιπέτεια θα είναι το πολυαναμενόμενο «Golden Compass» με την Νικόλ Κίντμαν και τον Ντάνιελ Κρέιγκ, που θα έρθει στη χώρα μας ακριβώς πριν τις γιορτές. Βασίζεται φυσικά σε μία τριλογία βιβλίων (Φίλιπ Πούλμαν ο συγγραφέας), η New Line Cinema έχει επενδύσει 150 εκατομμύρια δολάρια στην παραγωγή της και ήδη έχει αρχίσει να το προωθεί σαν τον νέο Άρχοντα των Δαχτυλιδιών. Μένει να δούμε αν η πολική αρκούδα που φιγουράρει στο poster της ταινίες μπορεί να τα καταφέρει.
Η σημερινή πρόταση για dvd είναι χαμηλών τόνων και όσοι είστε αμετανόητοι οπαδοί της δράσης, μπορείτε να σταματήσετε να διαβάζετε το άρθρο εδώ και να γυρίσετε σελίδα. Το «Red Violin» είναι τρυφερό και συναισθηματικό φιλμ που αφηγείται την ιστορία ενός κόκκινου βιολιού που μέσα στους αιώνες εμπνέει ξεχωριστά συναισθήματα στους ιδιοκτήτες του. Τελικά καταλήγει σε μία δημοπρασία και γύρω του θα στροβιλιστούν οι ζωές ανθρώπων από διαφορετικές κουλτούρες. Κέρδισε το όσκαρ καλύτερης μουσικής επένδυσης και όσοι απολαμβάνουν αυτού του είδους τις ταινίες σίγουρα δεν θα απογοητευτούν. Ο σκηνοθέτης του Francois Girard επανέρχεται δυναμικά τον Δεκέμβριο με το επίσης δραματικό και ανάλογου ύφους «Silk», στο οποίο θα πρωταγωνιστεί και η γλυκύτατη Κίρα Νάιτλι.

Νοέμβριος 1- Saw 4

Ο πολυαναμενόμενος Νοέμβριος κάνει πρεμιέρα και στην πόλη μας και όλοι θα έχουμε την χαρά να τον παρακολουθήσουμε για τις επόμενες τριάντα μέρες στα σπίτια μας, στους δρόμους και στις δουλειές μας. Όσο για τις κινηματογραφικές αίθουσες Odeon στο Παραλίμνιο, δεν υπάρχουν σημαντικές αλλαγές στο πρόγραμμα και θα έχετε έτσι την ευκαιρία να δείτε κάποια από τις ταινίες της περασμένης εβδομάδας που δεν προλάβατε. Για να σας βοηθήσω θα κάνω μία μικρή ανακεφαλαίωση όσως προβάλονται και θα χρησιμοποιήσω τα καλύτερα επιχειρήματά μου για να σας αποτρέψω από το «Saw 4». Επίσης για αυτή την εβδομάδα είναι προγραμματισμένο κι ένα φεστιβάλ γαλλικών ταινιών, για το οποίο καλό θα είναι να ενημερωθείτε από πρώτο χέρι.Φυσικά θα ξεκινήσω ακόμη μία φορά με τον «El Greco» του Γιάννη Σμαραγδή, που την πρώτη εβδομάδα προβολής του έκοψε 200.000 εισιτήρια σε 104 κινηματογραφικές αίθουσες σε όλη την Ελλάδα. Ο σκηνοθέτης εργαζόταν εφτά χρόνια σε αυτό το project και τελικά φαίνεται πως οι κόποι του ανταμοίβονται. Πρεμιέρα κάνει η τρίτη συνέχεια του θρίλερ «Saw», με πιστούς οπαδούς που θα το ακολουθήσουν στις αίθοσες αν και σίγουρα φιλοδοξεί να κάνει αποδοτικότερη καριέρα στις ενοικιάσεις dvd. Δεν βρίσκω πολλούς λόγους για να θέλει κάποιος να δει τόσο αίματα και τόση βία, βασισμένα σε αφελέστατες σεναριακές ιδέες. Ο σκηνοθέτης είναι ο ίδιος που έχει κάνει το απαράδεκτο «Saw 2» και το «Saw 3» και αναμένεται να ολοκληρώσει αυτή την προσωπική τριλογία του με πανομοιότυπο τρόπο. Πάντως οι παραγωγοί ήδη ετοιμάζονται για να γυρίσουν και την επόμενη ταινία του franchise, ικανοποιημένοι προφανώς από τα μέχρις στιγμής έσοδα.Υπάρχει η «Κοιλάδα του Ηλά» (σύμφωνα με την Βίβλο η κοιλάδα που ο Δαυίδ μονομάχησε με τον Γολιάθ), με κεντρικό θέμα τον πόλεμο στο Ιράκ. Το έχει σκηνοθετήσει ο Paul Haggis και πρωταγωνιστεί ο Tommy Lee Jones, που ίσως ακουστεί και την βραδιά της απονομής των όσκαρ, μιας και η συγκλονιστική ερμηνεία του μπορεί να τον βοηθήσει να διπλασιάσει τα αγαλματίδια. Στο πλάι του η Susan Saradon και η Charlize Theron καθώς προσπαθεί να αποκαλύψει την αλήθεια που βρίσκεται πίσω από τον θάνατο του πεζοναύτη γιού του. Μία ακόμα φανταστική περιπέτεια, που έχει διαφημιστεί είναι το «Stardust», με διάσημους πρωταγωνιστές όπως οι Ian McKellen, Peter O’ Toole, Rupert Everett, Michelle Pfeiffer και Robert De Niro. Ακολουθεί την λογική του ότι αφού είναι παραμύθι απευθύνεται σε μικρότερες ηλικίες, στην Αμερική δεν τα πήγε καθόλου καλά για ταινία του είδους και προφανώς ο De Niro χρειάζεται επειγόντως να προσλάβει έναν άλλο ατζέντη.
Συνεχίζεται η γλυκόπικρη κομεντί «The Nanny Diaries» με την Σκάρλετ Γιόχανσον και το animation με πιγκουΐνους «Surf’s Up», που βαδίζει στα χνάρια του «Happy Feet». Από μακριά αρχίζουν να διαφαίνονται σημάδια κόπωσης και αυτού του είδους, που μετά την ώθηση της Pixar, χρειάζεται να μπουν νέες ιδέες στο χώρο. Βήματα έγιναν με το πανέμορφο «Αζούρ και Ασμάρ» και θα γίνουν μέχρι το τέλος του μήνα και με το πολιτικοποιημένο «Persepolis», που θα εγείρει πολλές συζητήσεις.
Στα μελλοντικά αναμένουμε με ανυπομονησία το «Eastern Promises» με τον Viggo Mortensen να μιλάει ρωσικά, ενώ ξεχωρίζει και το trailer της ταινίας «The Mist», που είναι μία ακόμα ταινία βασισμένη σε βιβλίο του Steven King (ποιού άλλου;). Μόνο που αυτή φαίνεται να διαθέτει τα στοιχεία που θα την κάνουν να ξεχωρίσει, στοιχεία που συνδυάζουν κλειστοφοβικό και ψυχολογικό θρίλερ. Η σκηνοθεσία είναι του Frank Darabont, που έχει αφήσει το στίγμα του σκηνοθετώντας σημαντικές ταινίες όπως το «Ρίτα Χέιγουορθ: Τελευταία Έξοδος» και το «Πράσινο Μίλι». Επίσης έχει αναλάβει και το remake της ταινίας «Fahrenheit 451», με θέμα την καύση των βιβλίων σε ένα δυστοπικό μέλλον. Στο «The Mist» ένα είδος μυστηριώδους ομίχλης σκεπάζει μία μικρή επαρχιακή πόλη και οι κάτοικοι οχυρώνονται σε ένα σούπερ μάρκετ. Σύντομα ο φόβος για το άγνωστο μετατρέπεται σε πανικό και οι αντιδράσεις των ανθρώπων θα ξεφύγουν από κάθε έλεγχο.

Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2007

Οκτώβριος 25- Η κοιλάδα του Ηλά

Μπαράζ νέων προβολών στις αίθουσες της πόλης μας, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι όλες οι νέες ταινίες αξίζουν ίσο μερίδιο της προσοχής μας. Όπως και να έχει εξακολουθεί να ξεχωρίζει η μεταφορά του βιβλίου του Δημήτρη Σιατόπουλου «Ελ Γκρέκο, ο Ζωγράφος του Θεού» σε σκηνοθεσία Γιάννη Σμαραγδή. Τα σχόλια όσων είχαν την τύχη να την δουν ήταν τουλάχιστον εγκωμιαστικά και σίγουρα έχουμε να κάνουμε με μία πολύ καλή ταινία, που και λόγω του ιδιαίτερου θέματος θα έχει μεγάλη απήχηση στο κινηματογραφόφιλο κοινό της χώρας μας. Η ταινία εστιάζει στην πολυτάραχη περίοδο της ζωής του ασυμβίβαστου ζωγράφου, όπου έχει να αντιμετωπίσει όχι μόνο την ανελέητη Ιερά Εξέταση, αλλά και τα μοιραία πάθη της ζωής τους. Πρωταγωνιστεί ο Βρετανός Nick Asdon, ο οποίος εμφανισιακά τουλάχιστον φαίνεται να είναι φτιαγμένος για τον ρόλο, ενώ πλαισιώνεται και από μία πλειάδα γνωστών Ελλήνων ηθοποιών. Μουσική από τον Βαγγέλη Παπαθανασίου και θα έχει σχετικό ενδιαφέρον να παρακολουθήσουμε την πορεία της σε αίθουσες χωρών όπως της Ισπανίας και της Ιταλίας. Στις πρώτες τέσσερις μέρες προβολής της στις αίθουσες Αθήνας-Θεσσαλονίκης έκοψε 141.000 εισιτήρια.

Επιστρέφοντας σε όλα τα υπόλοιπα ξεκινάμε με την «Κοιλάδα του Ηλά», μία από τις πολλές αμερικανικές παραγωγές της περιόδου, που έχουν σαν κεντρικό θέμα τον πόλεμο του Ιράκ και υψώνουν φωνές διαμαρτυρίας ενάντια στις επιλογές της κυβέρνησης Μπους. Το έχει σκηνοθετήσει ο ικανότατος Paul Haggis του «Crash» και παίζουν ο Tommy Lee Jones, η Susan Saradon και η Charlize Theron. Σύμφωνα με την υπόθεση ένας αστυνομικός ψάχνει την αλήθεια πίσω από τον αινιγματικό θάνατο του γιου του, που μόλις είχε επιστρέψει με την μονάδα του απ’ τον πόλεμο. Δεν φαίνεται να παίρνει ικανοποιητικές εξηγήσεις, υπάρχουν πασιφανείς ενδείξεις που μιλούν για συγκάλυψη και έτσι αποφασίζει να καταφύγει σε ακραίες μεθόδους προκειμένου να μάθει την αλήθεια. Πρόκειται περισσότερο για δράμα, παρά για ψυχολογικό θρίλερ ή αστυνομική περιπέτεια και δανείζεται τον τίτλο από την Βίβλο, μιας και στην ομώνυμη κοιλάδα ο Δαυίδ μονομάχησε με τον Γολιάθ.

Πάμε τώρα σε ένα είδος που γνωρίζει άνθιση τον τελευταίο καιρό, αλλά δυστυχώς το φέρνουν στις οθόνες μας παραγωγές που επικεντρώνονται στο θέαμα και όχι στην ουσία. Μία ακόμα φανταστική περιπέτεια είναι το «Stardust», στην οποία ένας νεαρός άνδρας υπόσχεται στην αγαπημένη του ότι θα της φέρει ένα αστέρι που πέφτει απ’ τον ουρανό. Για να το καταφέρει αυτό θα πρέπει να ταξιδέψει στο μαγικό βασίλειο. Αναμφισβήτητα είναι καλύτερο από το «The Seeker: The Dark is Rising» που έκανε πρεμιέρα την προηγούμενη εβδομάδα, αλλά έχω την εντύπωση ότι εξακολουθεί να υποτιμά το εύρος ηλικιών του κοινού του fantasy. Σε ίδιο ύφος αναμένεται ως το τέλος του χρόνου το «Αστέρι του Βορρά», ενώ έπεται και η συνέχεια των «Χρονικών της Νάρνια».

Επίσης πρεμιέρα έχουμε και για το «The Nanny Diaries» στο οποίο πρωταγωνιστεί η Σκάρλετ Γιόχανσον και είναι κωμωδία που θυμίζει στην απόδοση των χαρακτήρων το πνεύμα του «Ο Διάβολος φοράει Prada». Μία απόφοιτος πανεπιστημίου, προκειμένου να εξασφαλίσει τα προς το ζην, πηγαίνει να εργαστεί ως νανά στο σπίτι μίας πλούσιας οικογένειας στη Νέα Υόρκη. Δεν πιστεύω ότι το σενάριο θα μπορούσε να είναι περισσότερο κλισέ από αυτό (εκτός ίσως αν τελικά παντρευτεί και το αφεντικό της), αλλά θα υπάρχουν και αστείες σκηνές που θα σας αποζημιώσουν, ειδικά αν είστε οπαδοί των ρομαντικών ταινιών.

Σε animation έχουμε ακόμα μία ταινία με πιγκουΐνους, το «Surf’s Up», που βαδίζει στα χνάρια του υπερεπιτυχημένου «Happy Feet». Γιατί να πάτε να δείτε ακόμα μία ταινία με πιγκουΐνους; Ειλικρινά δεν έχω ιδέα. Υποτίθεται ότι οι πιγκουΐνοι θα προκαλέσουν γέλιο στην προσπάθειά τους να κάνουν σερφ, αλλά εγώ δεν θα βασιζόμουν σε αυτό.

Σε dvd νοικιάστε χωρίς δεύτερη σκέψη τις «Ζωές των Άλλων» και απολαύστε τις πραγματικά εμπνευσμένες τακτικές παρακολούθησης της Ανατολικογερμανικής Στάζι. Ανάμεσα στις τρεις καλύτερες ταινίες της χρονιάς που μας πέρασε, θα σας αφήσει μία στυφή γεύση στο στόμα και θα βγάλετε πολύτιμα συμπεράσματα και για το παρελθόν και για το μέλλον. Συγκλονιστικός ο άτεγκτος «HGW» στον ρόλο του, αφήνει τουλάχιστον μία νότα αισιοδοξίας στο τέλος για την επικράτηση της ελεύθερης βούλησης του ανθρώπου.

Οκτώβριος 18- El Greco

O Oκτώβριος συνεχίζει δυναμικά την κινηματογραφική του πορεία και αυτή η εβδομάδα περιλαμβάνει μία ιδιαίτερα σημαντική προβολή. Πρόκειται φυσικά για την πολυαναμενόμενη ελληνική, ιστορική παραγωγή «El Greco». Η σκηνοθεσία είναι του Γιάννη Σμαραγδή, που αν και δεν διαθέτει ιδιαίτερες περγαμηνές, καταφέρνει να δημιουργήσει μία πολύ καλή ταινία, η οποία φιλοδοξεί να διαγράψει και μία αντίστοιχα αξιόλογη πανευρωπαϊκή πορεία. Η ταινία σε κάθε περίπτωση αναμένεται να μονοπωλήσει το ενδιαφέρον του κοινού της χώρας μας και δεν θα είναι παράξενο αν σπάσει το φράγμα του ενός εκατομμυρίου εισιτηρίων.

Το σενάριο της ταινίας βασίζεται στο βραβευμένο βιογραφικό μυθιστόρημα «Ελ Γκρέκο, ο ζωγράφος του Θεού», του Δημήτρη Σιατόπουλου για το οποίο μπορείτε να διαβάσετε περισσότερες λεπτομέρειες στις «σελίδες για άλλες σελίδες». Το trailer της ταινίας είχε κυκλοφορήσει στις αρχές του καλοκαιριού αφήνοντας εξαιρετικές εντυπώσεις και δημιουργώντας το ανάλογο το hype, ενώ φαίνεται πως η παραγωγή είναι τόσο πλούσια, όσο χρειάζεται για να σταθεί στο ύψος μίας προσωπικότητας του βεληνεκούς του ζωγράφου.

Απ’ το δελτίο τύπου του διανομέα σημείωσα την ρητορική ερώτηση αν «...μπορεί το σκοτάδι να νικήσει το φως;» και όπως είναι αναμενόμενο η περίοδος της ζωής του καλλιτέχνη στην οποία εστιάζει η ταινία, είναι αυτή της σύγκρουσής του με την Ιερά Εξέταση και των μοιραίων παθών της ζωής του.

Θα παρακολουθήσουμε, λοιπόν στις οθόνες μας μια επικών τόνων αφήγηση της ιστορίας ενός ασυμβίβαστου καλλιτέχνη και υπερασπιστή της ελευθερίας. Το σενάριο της ταινίας που συνυπογράφεται από την Jackie Pavlenko ξεκινάει με τον Ελ Γκρέκο στην ηλικία των είκοσι έξι ετών, λίγες ημέρες προτού φύγει από την Κρήτη και τον ακολουθεί ως τα σαράντα του.
Στην ταινία συμμετέχει διεθνές καστ, ενώ τον μεγάλο ζωγράφο υποδύεται ο Nick Asdon. Aπό ελληνικής πλευράς συμμετέχουν οι Λάκης Λαζόπουλος, Ντίνα Κώνστα, Λήδα Πρωτοψάλτη, Δήμητρα Ματσούκα, Κατερίνα Χέλμη, Γιώργος Χριστόδουλου, Δημήτρης Καλλιβωκάς, Γιώργος Χαραλαμπίδης, Θοδωρής Ζουμπουλίδης και ο Σωτήρης Μουστάκας στην τελευταία του εμφάνιση. Τη μουσική επιμελήθηκε ο Βαγγέλης Παπαθανασίου και αυτό είναι σίγουρα ένα εκ των προτέρων κερδισμένο στοίχημα για την ταινία.

Αν τώρα είστε σε όσους πηγαίνουν δύο φορές την εβδομάδα στον κινηματογράφο και αναρωτιέστε για το ποια θα είναι η δεύτερη επιλογή σας μετά τον Ελ Γκρέκο, κρατήστε κατά νου ότι πρεμιέρα κάνει και το παραμύθι φαντασίας «The Seeker: The Dark is Rising». Βασίζεται όπως απαιτεί η μοδα σε μία πετυχημένη σειρά νεανικών βιβλίων, στην οποία πρωταγωνιστεί ο νεαρός Will. Ο ήρωας στα δέκατα τέταρτα γεννέθλιά του ανακαλύπτει ότι είναι ο τελευταίος πολεμιστής μίας γενιάς μαχητών του Φωτός και ξεκινά ένα ταξίδι για να σώσει τον κόσμο απ’ τις σκιές του κακού. Είχε καλές προοπτικές (αν δεν έχετε βαρεθεί τους κακέκτυπους κλώνους του Άρχοντα), αλλά οι κριτικοί το κατακεραύνωσαν στην Αμερική, ενώ το άνογμα που έκανε στις 5 του μηνός εκεί ήταν από τα χειρότερα στην ιστορία για ταινία του είδους. Στα αρνητικά και ότι οι δημιουργοί κράτησαν λίγα στοιχεία απ’ το βιβλίο.

Αποκλείοντας λοιπόν τις περιπέτειες του νεαρού υπαρασπιστή του καλού, μία καλή εναλλακτική θα ήταν η αγγλο-γερμανική παραγωγή «Πλανήτης Γη». Είναι ένα ντοκυμανταίρ που κινείται στο γενικότερο κλίμα της ευαισθητοποίησης της κοινής γνώμης για θέματα που αφορούν το περιβάλλον και αν το χαρακτηρίζαμε τετριμμένο θα το αδικούσαμε. Αφηγείται τις συγκινητικές ιστορίες μετανάστευσης τεσσάρων οικογενειών ζώων και απευθύνεται σε όλες τις ηλικίες. Ενδιαφέρον έχει επίσης να επισκεφθείτε τον δικτυακό τόπο της ταινίας στο http://www.loveearth.com/uk/.

Από τις υπόλοιπες προβολές και υποθέτοντας ότι το «Halloween» του εκκεντρικού Rob Zombie απευθύνεται μόνο σε αμετανόητους οπαδούς του splatter, έχετε να διαλέξετε ανάμεσα στην κωμωδία «Πρώτη φορά νονός» της Μαλέα, την κλασική ταινία δράσης «Bourne Ultimatum» και το συμπαθητικό «Hairspray» με τον Τραβόλτα. Αν τώρα δεν σας συγκινεί τίποτε από όλα αυτά και δεν έχετε μικρά παιδιά για να τα πάτε στον τρίτο «Σρεκ» ή στον «Ρατατούη», μπορείτε κάλλιστα να κάνετε υπομονή έως το βράδυ της Τετάρτης, για να συντονιστείτε στην συχνότητα του ALTER και να μυηθείτε στον κόσμο του «Heroes».

Παρασκευή 12 Οκτωβρίου 2007

Οκτώβριος 11- Ghost in the shell

Παρότι σιγά-σιγά περνάμε στο δεύτερο μισό του Φθινοπώρου, το κλίμα φαίνεται να θερμαίνεται, μιας και για τον Νοέμβριο έχουν προγραμματιστεί σημαντικές κινηματογραφικές πρεμιέρες, που έχουν το ένα μάτι τους στραμμένο προς την αμερικανική ακαδημία κινηματογράφου. Αναμένεται να ξεχωρίσουν το «American Gangster», η νέα επιβλητική, αστυνομική περιπέτεια του Ridley Scott, οι πολυαναμενόμενες φεστιβαλικές ταινίες από Γούντυ Άλεν («Το Όνειρο της Κασσάνδρας» και Ανγκ Λι («Caution, Lust»), καθώς και δύο animation. Το πολιτικού προσανατολισμού «Persepolis» και το επικό «Beowulf», που αφηγείται για ακόμη μία φορά τις περιπέτειες του ομώνυμου, μυθικού Σκανδιναβού ήρωα. Όσο για τους αμετανόητους λάτρεις των πριονιών-νυστεριών-τρυπανιών έρχεται και η τρίτη συνέχεια της αιματοβαμμένη σειράς ταινιών «Saw».
Από τις ταινίες που αναμένονται με ξεχωριστό ενδιαφέρον δεν πρέπει να ξεχάσουμε τον «Ελ Γκρέκο», την μεγάλη ελληνο-ισπανική παραγωγή που στα μέσα Οκτωβρίου κάνει πρεμιέρα και φιλοδοξεί να κάνει διεθνή και καριέρα. Η σκηνοθεσία είναι του Γιάννη Σμαραγδή, η μουσική του Βαγγέλη Παπαθανασίου και στο cast περιλαμβάνονται πολλοί και σημαντικοί. Τέλος, ίσως η σημαντικότερη, απ’ την οποία όμως έχουμε και τις περισσότερες απαιτήσεις. Πρόκειται για την μεταφορά του πασίγνωστου ερωτικού μυθιστορήματος του νομπελίστα Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες «Έρωτας στα χρόνια της Χολέρας» με τον Χάβιε Μπαρδέμ στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Αν όλα πάνε κατ’ ευχήν σίγουρα πολλά φώτα θα στραφούν πάνω της την βραδιά των Όσκαρ.
Πίσω στα δικά μας, όπου κάνουν πρεμιέρα το «Hairspray», ένα remake μιούζικαλ με τον Τζον Τραβόλτα και το «Halloween 9» (!) με τον κλασικό ήρωα Michael Mayers να επιστρέφει στην πόλη του για να συνεχίσει να τρομοκρατεί Αμερικάνους teenagers. Αντιδιαμετρικά βρίσκεται η νέα κωμωδία της Όλγας Μαλέα «Πρώτη φορά νονός», που έκοψε 50.000 εισιτήρια στο πρώτο τεραήμερο προβολής της. Βασίζεται σε μία μικρή αυτοβιογραφική ιστορία του Νίκου Παπανδρέου και το ηχηρό καστ περιλαμβάνει Καφετζόπουλο, Καστάνη, Κιμούλη και την Εβελίνα Παπούλια. Μετά τον οργασμό της αγελάδας η Μαλέα ακολούθησε καθοδική καλλιτεχνικά πορεία, αλλά το «Πρώτη φορά νονός» αποτελεί ένα ερωτηματικό. Δεν αποκλείεται και να σας εκπλήξει ευχάριστα, το σενάριο φαίνεται να προσφέρεται για αστείες σκηνές.
Υπάρχει φυσικά ο Matt Damon, που επιστρέφει στον ρόλο του πράκτορα Jason Bourne στην ταινία δράσης «Bourne Ultimatum». Στην Αμερική και στους φαν των προηγούμενων δύο ταινιών άρεσε πολύ και γι’ αυτό και κατάφερε να κάνει και εντυπωσιακά μεγάλες εισπράξεις. Μία δεύτερη ματιά αξίζει και το βιογραφικό «Ερωτευμένη Τζέιν» με την ανερχόμενη και εξαιρετικά συμπαθητική Anne Hathaway στο ρόλο της συγγραφέως Jane Austin. Απευθύνεται σε συναισθηματικό κοινό και προσπαθεί να ακολουθήσει τους ρυθμούς απ’ το «Περηφάνια και Προκατάληψη», χωρίς να τα πηγαίνει καθόλου άσχημα. Δεν είμαι στα Γιάννενα για να ξέρω αν κάνει πολύ κρύο, αλλά σίγουρα μπορείτε να οργανώσετε μία κινηματογραφική βραδιά στο σπίτι σας, είτε κουκουλωθείτε με την μάλλινη κουβέρτα, είτε όχι. Για συντροφιά διαλέξτε δύο εξαιρετικά ιαπωνικά κλασικά anime και δείτε με την σειρά που σας τα προτείνω. Ξεκινήστε με το φουτουριστικό, μυστηριώδες «Ghost in the Shell» (1995), απ’ το οποίο οι δημιουργοί του «Matrix» ξεπατίκωσαν όπως θα διαπιστώσετε πολλές ενδιαφέρουσες ιδέες και συνεχίστε με το εξαιρετικά εμπνευσμένο παραμύθι φαντασίας «Princess Mononoke» (1997) του βραβευμένου Hayao Miyazaki.

Δευτέρα 8 Οκτωβρίου 2007

Οκτώβριος 4- Πρώτη φορά νονός

Από την πρώτη κιόλας κινηματογραφική εβδομάδα του Οκτωβρίου, οι επιλογές στις αίθουσες βελτιώνονται αισθητά και χωρίς να χάσω χρόνο προχωράω κατευθείαν στις ταινίες που προβάλλονται στην πόλη μας, οι οποίες είναι πολλές και ενδιαφέρουσες.
Ξεκινάμε με τους «Φύλακες της Νύχτας» («Dnovnoy Dozor» ο αυθεντικός τίτλος), το καθηλωτικό ρωσικό θρίλερ αστικής φαντασίας του ταλαντούχου Timur Bekmambetov. Είναι το sequel των «Φυλάκων της Νύχτας», βασίζεται σε μία σειρά τεσσάρων δυστοπικών βιβλίων, που διαπραγματεύονται την προαιώνια μάχη ανάμεσα στις δυνάμεις του Φωτός και του Σκότους. Αν σας εντυπωσίασε το αμερικάνικο «Underworld», τότε οι «Φύλακες της Νύχτας» πρέπει πραγματικά να σας αφήσουν άφωνους. Ο σκηνοθέτης δημιούργησε μία υποβλητική ατμόσφαιρα στην σύγχρονη Μόσχα αξιοποιώντας το εξωφρενικά μεγάλο budget της παραγωγής, αλλά δεν παρέλειψε να αναπτύξει τους χαρακτήρες και να δέσει την πλοκή με ένα πλήθος πολύπλοκων συμβολισμών. Ξέφρενα κυνηγητά σε χιονισμένα τοπία, εντυπωσιακές μονομαχίες ενάντια σε βαμπίρ, τρομερά ειδικά εφέ και όχι λιγότερο από τέσσερα αστέρια στα πέντε.
Πρώτη σημαντική ελληνική ταινία της χρονιάς είναι μία παραγωγή της Odeon. Πρόκειται για τη νέα κωμωδία της Όλγας Μαλέα «Πρώτη φορά νονός», που βασίζεται σε μία μικρή, με αυτοβιογραφικά στοιχεία, ιστορία του Νίκου Παπανδρέου. Σύμφωνα με την υπόθεση ο μεγαλωμένος στις ΗΠΑ γόνος μεγάλης πολιτικής οικογένειας, πηγαίνει στην Κρήτη για να βαφτίσει το μωρό ενός κοµµατάρχη. Το ξενικό του παρουσιαστικό, η δυσκολία του µε τα Ελληνικά και οι δοκιμασίες που πρέπει να περάσει για να γίνει αποδεκτός γεννούν μία σειρά από κωμικές σκηνές µε πολιτικό υπόβαθρο. Το όνομα της Όλγας Μαλέα στην σκηνοθεσία με κάνει σκεπτικό και δύσκολα θα προκύψει μία έκπληξη σαν το «Straight story» ή το «Πέντε λεπτά ακόμα». Πάντως το ηχηρό καστ περιλαμβάνει τον Αντώνη Καφετζόπουλο, την Ελένη Καστάνη, τον Γιώργο Κιμούλη και την Εβελίνα Παπούλια, οι οποίοι σίγουρα δίνουν άλλον αέρα στην δυναμική της ταινίας.
Στις δύο παραπάνω που κάνουν πρεμιέρα, προστίθενται ακόμα δύο, που απευθύνονται, όμως σε εντελώς διαφορετικό κοινό. Ο Matt Damon επιστρέφει στον ρόλο του δαιμόνιου πράκτορα Jason Bourne στην ταινία δράσης «Bourne Ultimatum», η οποία κινείται στους γνωστούς ρυθμούς της σειράς και μάλλον για ακόμα μία φορά καταφέρνει να ξεπεράσει τον μέσο όρο. Σε άλλο μήκος κύματος είναι το βιογραφικό «Ερωτευμένη Τζέιν» με την ανερχόμενη Anne Hathaway στο ρόλο της συγγραφέως Jane Austin σε νεαρή ηλικία. Θέλει να θυμίσει φυσικά το «Περηφάνια και Προκατάληψη», αλλά ακόμα και χωρίς την Κίρα στέκεται σε ένα καλό επίπεδο. Δεν είναι άσχημη λύση για βράδυ σε πιο αισθηματικούς ρυθμούς.
Από όσες συνεχίζονται ξεχωρίζει φυσικά το «Zodiac» του David Fincher. Έχει θέμα τον ομώνυμο διαβόητο serial killer, που τρομοκράτησε το ’60 και το ’70 την Αμερική με μία σειρά φαινομενικά ασύνδετων και τυχαίων φόνων. Έχει μέσο όρο βαθμολογίας 8,0 στο imdb και κατάφερε να μπει στην λίστα με τις καλύτερες 250 ταινίες όλων των εποχών. Τελευταία επιλογή είναι το «Ένας άγνωστος ανάμεσά μας», που στηρίζεται στην παρουσία του Pierce Brosnan. Έχει περάσει απαρατήρητο, περιγράφει ένα ευφυές σχέδιο απαγωγής και υπόσχεται δράση και απρόβλεπτες ανατροπές.
Δεν μένει πολύς χώρος για επιλογή dvd, αλλά νομίζω ότι οι προβολές αυτής της εβδομάδας σας έχουν καλύψει πλήρως. Παρ’ όλα αυτά αν τίποτα δεν σας φάνηκε ενδιαφέρον και όπως εγώ έχετε πετάξει την τηλεόραση, μπορείτε πάντα να καταφύγετε στην εναλλακτική νυχτερινή έξοδο, όπου υποδύεστε στα κρυφά ότι είστε ο πρωταγωνιστής της δικής σας ταινίας.

Σεπτέβριος 27- Zodiac

Από τις ταινίες με οσκαρικές βλέψεις ήδη ξεχώρισε το «Eastern Promises» του David Cronenberg το οποίο υποστηρίζει ότι «κάθε αμαρτία αφήνει και ένα βαθιά χαραγμένο σημάδι». Κέρδισε το βραβείο στο κινηματογραφικό φεστιβάλ του Τορόντο και υπόσχεται δράση, εμπλουτισμένη με δυνατούς χαρακτήρες, πινελιές δράματος και προσεγμένη πλοκή. Η ταινία ακολουθεί τον σκληρό, μαφιόζο Νικολάι (Viggo Mortensen), που στην σκοτεινή διαδρομή του στο Λονδίνο συναντά την Άννα (Naomi Watts). Απρόσμενα οι μοίρες τους ενώνονται και ξεκινά ένας κύκλος εκδίκησης και κλεισίματος λογαριασμών.
Ας επιστρέψουμε στα δικά μας, όπου έχουμε απανωτές πρεμιέρες αυτή την εβδομάδα, στις οποίες γίνεται συνωστισμός από κατά συρροή δολοφόνους. Ξεκινάμε με το ψυχολογικό θρίλερ αξιώσεων «Zodiac» του David Fincher, που έχει διαφημιστεί αρκετά και πιθανότατα το αξίζει. Πολύ ανώτερο από το «Νούμερο 23», αφηγείται την αληθινή ιστορία ενός serial killer οποίος έδρασε πριν από τρεις δεκαετίες και δεν συνελήφθη ποτέ. Σαφώς πιο ανάλαφρο, τετριμμένο και νεανικό, αλλά με παρόμοια θεματολογία είναι και το «Disturbia» στο οποίο ένα αγόρι υποψιάζεται ότι ο γείτονάς του, είναι δολοφόνος. Ο «Ρατατούης» της Pixar είναι ένα animation που διατηρείται στα κλασικά, υψηλά στάνταρ της εταιρίας παραγωγής του και έχει να κάνει με ένα ποντίκι που θέλει να γίνει μάγειρας. Η κεντρική ιδέα θυμίζει το μοτίβο απ’ το παραμύθι με το ασχημόπαπο και σίγουρα οι περιπέτειες του συμπαθητικού ποντικού στην πόλη του φωτός θα διασκεδάσουν μικρούς και μεγάλους.
Πρεμιέρα έχει κάνει και η «Εισβολή» με την Νικόλ Κίντμαν. Πρόκειται για remake παλιότερης ταινίας επιστημονικής φαντασίας, όπου μία παράξενη επιδημία αρχίζει να εξαπλώνεται σε ένα μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού, αλλά κανείς δεν φαίνεται να δίνει ιδιαίτερη σημασία εκτός απ’ την δυναμική ψυχολόγο Carol Bennell. Η επιδημία είναι ο προάγγελος μίας εισβολής (τι άλλο;) και καθώς ο γιος της προσβάλλεται, εκείνη πρέπει να τον σώσει μαζί με ολόκληρο τον κόσμο. Η υποδοχή του ήταν μάλλον χλιαρή, στο imdb έχει βαθμολογηθεί με 6,1 αλλά ίσως έχει ένα ενδιαφέρον.
Υπάρχει και το «Ποίμνιο» με τον Ρίτσαρντ Γκιρ. Η ταινία στηρίζεται στην παρουσία του και είναι ένα ψυχολογικό θρίλερ που εξερευνά την εξαφάνιση ενός κοριτσιού, το οποίο εικάζεται ότι έχει αναμειχθεί σε μία σειρά ύποπτων δραστηριοτήτων. Στην Αμερική δεν βγήκε στις αίθουσες και αφήνει γενικότερα την αίσθηση ότι θα περάσει απαρατήρητο. Στο ίδιο στυλ και με παρόμοια θεματολογία θα μπορούσατε να προτιμήσετε τα «8 χιλιοστά» με τον Nicolas Cage ή τον πολύ καλό «Χρησμό της Πεταλούδας» στο οποίο επίσης πρωταγωνιστεί ο Ρίτσαρτν Γκιρ.
Αν τώρα δεν έχετε διάθεση να βγείτε μία βόλτα για να απολαύσετε τα φύλλα των δέντρων καθώς πέφτουν καλωσορίζοντας το Φθινόπωρο, η λύση είναι να νοικιάσετε σε dvd το συγκλονιστικό υπαρξιακό δράμα «Fountain» του Darren Aronofsky, που ήταν κατά τη γνώμη μου μία από τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς που μας πέρασε. Θα απολαύσετε πλάνα-έργα τέχνης, την ταιριαστότερη μουσική επένδυση που θα μπορούσατε να φανταστείτε και μία από τις δυνατότερες ιστορίες που έχουν ειπωθεί για την αγάπη. Πρωταγωνιστεί ο επιβλητικός Χιου Τζάκμαν σε μία πολυσύνθετη αναζήτηση αιώνων, στην οποία υποδύεται τρεις διαφορετικούς ρόλους και ταξιδεύει από τους ιερούς τόπους των Μάγια ως ένα μακρινό νεφέλωμα. Συμβολισμοί, εσωτερική αναζήτηση συναισθημάτων και η δύναμη της ανθρώπινης θέλησης.

Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2007

Σεπτέμβριος 20- Φύλακες της Μέρας

Είχαμε εκλογές την Κυριακή. Οι εκλογές τελείωσαν. Ζήτω οι εκλογές!

Ας προχωρήσουμε, όμως στα δικά μας. Στις προβολές αυτής της εβδομάδας το «Evening» είναι ένα χαμηλών τόνων δράμα, που συναντά την πρωταγωνίστρια Ann (Vanessa Redgrave) κατάκοιτη κι ένα βήμα προν αποχωρήσει απ’ τη ζωή. Η Ann αποφασίζει να εξερευνήσει το παρελθόν της ξετυλίγοντας το κουβάρι του χρόνου, για να κατανοήσει το πως διάφορα γεγονότα επηρέασαν την σχέση με την κόρη και τις εγγονές της. Η ταινία είναι ευαίσθητη και ρομαντική, απευθύνεται κυρίως σε γυναικείο κοινό, άφησε καλές εντυπώσεις και αν σας αρέσει μην ξεχάσετε να νοικιάσετε τα «Μυστικά της Κρεβατοκάμαρας», τα «Ναυτιλιακά Νέα» και φυσικά το «Σπίτι από Άμμο και Ομίχλη».
Κατά τα άλλα ο Τσάκι Τσαν ως «Αλεξίσφαιρος Ντετέκτιβ» συνεχίζει να μοιράζει απλόχερα τις κλωτσιές του χωρίς να ξεχνά να τις διανθίζει με σπιρτόζικες ατάκες, ενώ ο «Σρεκ ο Τρίτος» με βασιλικές εισπράξεις παγκοσμίως, ολοκληρώνει και στην χώρα μας την πορεία του, προβάλοντας ως μία αξιόλογη λύση για όσους προτιμούν τα animations. Αν απ’ την βραδινή σας έξοδο έχουν λείψει τον τελευταιό καιρό τα ζόμπι, τότε η επιλογή σας μπορεί να είναι χωρίς ντροπή το «Planet Terror» του Robert Rodriguez. Θα έχετε την ευκαιρία να δείτε πολλά ζόμπι να σφάζονται με χίλιους διαφορετικούς τρόπους και αίματα να πιτσιλίζουν την οθόνη.
Από τις ταινίες τώρα που αναμένονται με ενδιαφέρον μέχρι το τέλος του μήνα, ξεχωρίζουν οι «Φύλακες της Μέρας» («Dnevnoy Dozor» ο αυθεντικός τίτλος) η οποία είναι μία παράξενη περίπτωση. Έκανε πρεμιέρα πριν από σχεδόν δύο χρόνια στην Ρωσία και αποτελεί συνέχεια του αστικού θρίλερ φαντασίας «Φύλακες της Νύχτας», που είχε προβληθεί και στη χώρα μας, χωρίς μεγάλη επιτυχία. Η εταιρεία διανομής αποφάσισε να την βγάλει φέτος το καλοκαίρι στην Αμερική και ακολούθως ήρθε και σε εμάς. Πάντως βγήκε στην Αμερική γιατί αυτόν τον καιρό ετοιμάζεται και η τρίτη ταινία, που αυτή τη φορά θα είναι αγγλόφωνη, θα υποστηρίζεται από την 20th Century Fox και αναμένεται να προωθηθεί σαν ένα μεγάλο block-buster. Αν είχατε την ευκαιρία να δείτε το πρώτο «σκοτεινό» φίλμ του Timur Bekmambetov θα έχετε πάρει μία πρώτη γεύση για την θεματολογία της. Σε μία γοτθική, σύγχρονη Μόσχα οι δυνάμεις του Φωτός και του Σκότους βρίσκονται σε έναν αέναο, υπόγειο πόλεμο. Θυμίζει αμυδρά το ύφος του «Underworld», αλλά είναι πολύ πιο σύνθετο και ατμοσφαιρικό, ενώ τα ειδικά εφέ της αγγίζουν το τέλειο. Στηρίζεται στην σειρά βιβλίων του ρώσσου συγγραφέα Sergei Lukyanenko για την οποία μπορείτε να μάθετε περισσότερα στη «σελίδα για άλλες σελίδες».Αν δεν έχετε αρκετή υπομονή μέχρι οι «Φύλακες της Μέρας» να στοιχειώσουν την σκέψη σας, τότε μπορείτε να ξαναδείτε το πολύκροτο «Traffic» (2000) του βραβευμένου Steven Soderbergh. Παίρνοντας αφορμή από το πρόβλημα των ναρκωτικών που αγγίζει όλες τις βαθμίδες της αμερικανικής κοινωνίας, καταθέτει σκληρές εικόνες που θυμίζουν αμοντάριστα πλάνα δελτίου ειδήσεων και αποσπά ρεαλιστικές ερμηνείες από Μπενίτσιο Ντελ Τόρο και Μάικλ Ντάγκλας. Υπενθυμίζω τέλος ότι παλαιότερα θέματα και προτάσεις για dvd μπορείτε να αναζητήσετε και στο ιστολόγιο της στήλης στο http://john-pliotas.blogspot.com/.

Κυριακή 16 Σεπτεμβρίου 2007

Σεπτέμβριος 13- Mr. Brooks

Κατέβασε αυλαία και το φετινό Φεστιβάλ Βενετίας και μάλιστα ως ένα από τα πιο επιτυχημένα των τελευταίων χρόνων. Οι λαμπερές παρουσίες δεν έλειψαν, οι ταινίες με ουσία κέρδισαν τις εντυπώσεις και το βραβείο του Χρυσού Λέοντα τελικά απονεμήθηκε για δεύτερη φορά μετά το «Μυστικό του Brokeback Mountain» στον σκηνοθέτη από την Ταϊβάν Άνγκ Λι για το ερωτικό θρίλερ “Lust,Caution”. Tα βραβεία ερμηνείας απέσπασαν ο Μπραντ Πιτ και η Κέιτ Μπλάνσετ. Η νίκη του πρώτου για το γουέστερν χαρακτήρων «Η δολοφονία του Τζέσε Τζέιμς από τον δειλό Ρόμπερτ Φορντ» και της δεύτερης στον ρόλο του Μπομπ Ντύλαν (!) αποτέλεσαν σίγουρα ευχάριστες εκπλήξεις. Επίσης τιμητικά βραβεία δόθηκαν στον Μπερνάρντο Μπερτολούτσι και στον Νικίτα Μιχαλκόφ για το σύνολο της καριέρας τους.

Ας ρίξουμε, όμως και μια ματιά στις προβολές στην πόλη μας και για όποιον προτιμήσει το Σαββατοκύριακο τους πολυκινηματογράφους Odeon στο Παραλίμνιο από την μετάδοση εκλογικών νέων, exit polls και αποτελεσμάτων. Συνεχίζεται το animation “Σρεκ ο Τρίτος” που έδειξε σημάδια κόπωσης, αλλά σαν παραμύθι έχει την δική του μαγεία, ενώ οι “Simpsons” κινούνται σε γνώριμα μονοπάτια για να σώσουν την πόλη τους, αφού πρώτα την έχουν καταδικάσει σε καταστροφή. Την ίδια ώρα ο δαιμόνιος Τσάκι Τσαν στους “Αλεξίσφαιρους Ντετέκτιβ 3” ρίχνει κλωτσιές με καταιγιστικό ρυθμό προκειμένου να προφυλάξει έναν πρέσβη, ένα αρχαίο μυστικό και μία πανέμορφη-πανέξυπνη γυναίκα. Στην Αμερική πάντως κατάφερε να μαζέψει 129 εκατομμύρια δολάρια. Τέλος ταινία για να αποφύγετε είναι το “Planet Terror” του Robert Rodriguez, που στην Αμερική προβλήθηκε ως μία ταινία με το “Death Proof” του Ταραντίνο και δείχνει πολλά ζόμπι να σκοτώνονται σε μία σειρά από αηδιαστικές σκηνές.

Ανάμεσα στις ταινίες που αναμένονται με αξιώσεις στο επόμενο διάστημα είναι το «Eastern Promises» με τον πολύ Βίγκο Μόρτενσεν και την Ναόμι Γουότς να μπλέκονται σε μία σκοτεινή υπόθεση οργανωμένου εγκλήματος στο Λονδίνο, καθώς και το «The Brave One» με την Τζόντι Φόστερ να αναλαμβάνει τον νόμο στα χέρια της για να πάρει εκδίκηση από διάφορους άγνωστους εχθρούς.

Για dvd ένα ψυχολογικό θρίλερ με ευφυείς εκλάμψεις. Πέρασε σχετικά απαρατήρητο όταν προβλήθηκε στις κινηματογραφικές αίθουσες, αλλά φιλοδοξεί να κάνει μία αξιοπρεπέστατη πορεία στις ενοικιάσεις και όχι άδικα. Η πρόσφατη ταινία του Κέβιν Κόστνερ “Mr. Brooks” είναι ένα αγωνιώδες αστυνομικό και σίγουρα η καλύτερή του από τον “Σωματοφύλακα” του 1992. Ο Mr. Brooks είναι ένας φαινομενικά επιτυχημένος επιχειρηματίας, που αγαπάει την οικογένειά του. Αναπάντεχα αποκαλύπτεται στον θεατή η σοκαριστική αλήθεια για τον δεύτερο εαυτό που κρύβει μέσα του και από εκείνο το σημείο η πλοκή ακολουθεί τον σκοτεινό, μοναχικό δρόμο, που έχει διαλέξει η βασανισμένη ύπαρξή του. Έξοχη ερμηνεία απ' τον Κόστνερ, καλή η Ντέμι Μουρ, μικρά λαθάκια από τον σκηνοθέτη Bruce Evans, αλλά δυνατή κλιμάκωση με ανατροπές και ταιριαστή κατάληξη.

Σεπτέμβριος 6- Σρεκ ο Τρίτος

Η φετινή κινηματογραφική περίοδος έχει ανοίξει για τα καλά την αυλαία της, όμως ακόμα δεν έχουν κάνει πρεμιέρα οι ταινίες-κράχτες και όσες αναμένεται να κονταροχτυπηθούν στην αρένα των όσκαρ. Για την ώρα θα αρκεστούμε σε παραγωγές που προβάλλονται με καθυστέρηση στη χώρα μας και είναι γενικά μέτριων προσδοκιών. Στο Φεστιβάλ Βενετίας υπήρξε συνωστισμός αστεριών, με την νέα σκοτεινή, δραματική ταινία του Γούντυ Άλεν να αφήνει καλές εντυπώσεις, σε αντίθεση με το γουέστερν του Μπραντ Πιτ που μούδιασε το κοινό.

Στα δικά μας τώρα έφτασε ο τρίτος Σρεκ, στο γνώριμο ύφος των δύο προηγούμενων, αλλά με όχι και τόσο επιτυχημένα αστεία και με αρκετές ενδείξεις κόπωσης. Με επιείκεια δύο αστέρια στα πέντε και αν έχετε διάθεση για animation αυτή την εβδομάδα προτιμήστε το εξωφρενικό χιούμορ των «Simpsons» ή δείτε σε dvd επεισόδια από το ακραίο «Southpark». Αν πάλι το στοιχείο σας είναι το καράτε, οι κωλοτούμπες και ο ατσαλάκωτος Τσάκι Τσαν, υπάρχουν καλά νέα για σας μιας και προβάλλεται το επίσης τρίτο μέρος των «Αλεξίσφαιρων Ντετέκτιβ». Χωρίς να την έχω δει μπορώ να προβλέψω ότι θα έχει μπουνίδια, κλωτσίδια, πιστολίδια και σίγουρα ένα μοιραίο λάτιν θηλυκό στην θέα του οποίου ο –συμπαθής κατά τα άλλα- Τσάκι Τσαν θα κατατροπώνει με κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο τους εχθρούς του. Οι αστείες ατάκες στο τέλος κάθε μάχης είναι εγγυημένες.

Σε εντελώς διαφορετικό κοινό απευθύνονται ο πέμπτος «Harry Potter» και η τέταρτη ταινία με τον αποκρουστικό Χάνιμπαλ. Πλέον ειδικά για τον τελευταίο έχουμε μάθει ακόμα και για τα παιδικά του χρόνια, οπότε αν γυρίσουν κι άλλη ταινία με το όνομά του θα πρέπει να λέγεται είτε «Χάνιμπαλ: Οι προηγούμενες ζωές», είτε «Χάνιμπαλ: Η μετενσάρκωση». Θα έχετε παρατηρήσει ότι στην πλημμυρίδα των ταινιών που καταφτάνουν απ’ την Αμερική τον τελευταίο καιρό, υπάρχουν ελάχιστες οι οποίες δεν είναι remake ή συνέχειες παλιότερων επιτυχιών. Οι παραγωγοί φοβούνται να διακινδυνεύσουν με πρωτότυπες ιδέες και το φαινόμενο σίγουρα αναμένεται να ενταθεί εξαιτίας εν μέρει και της καλπάζουσας αύξησης της πειρατείας (όχι της Καραϊβικής).

Πρεμιέρα στην πόλη μας και για το κλειστοφοβικό θρίλερ 1408 με ενδιαφέρουσα σεναριακή ιδέα και trailer που προδιαθέτει θετικά. Ο Τζον Κιούζακ πρωταγωνιστεί και σίγουρα προβλέπεται καλύτερο απ’ το νούμερο «23».

Η πρόταση για dvd προέρχεται απ’ τον χώρο της φιλοσοφικής επιστημονικής φαντασίας και έχει να κάνει με ένα δυσοίωνο μέλλον που θα ακολουθήσει το τέλος του Τρίτου Παγκοσμίου Πολέμου. Η ατμόσφαιρα του «Equilibrium» (2002) είναι ζοφερή και στον κόσμο που περιγράφει κυριαρχεί η ομοιότητα, η τυπολατρία, η νάρκωση των μαζών και η διά θανάτου απαγόρευση όλων των συναισθημάτων και κάθε μορφής τέχνης. Έπειτα από διαταγές του ολοκληρωτικού καθεστώτος της Libria, η Μόνα Λίζα ρίχνεται στις φλόγες και οι επίλεκτες μονάδες των κληρικών του τετραγράμματον εξολοθρεύουν τους πυρήνες της αντίστασης. Το πολιτικό σκηνικό θα σας θυμίσει το στήσιμο του «V for Vendetta» και οι χορογραφημένες σκηνές μάχης το «Matrix». Ο δυναμικά ανερχόμενος Κρίστιαν Μπέιλ ταυτίζεται απόλυτα με τον χαρακτήρα του, ενώ η κάθε κίνησή του ντύνεται με την υποβλητική μουσική του Claus Badelt. Εξαιρετικά δυνατό, βρίθει συμβολισμών και συναρπαστικό για όσους η δράση θα πρέπει να έχει τον πρωταγωνιστικό ρόλο.

Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου 2007

Αύγουστος 30- 300

Όταν σχεδόν σε οποιοδήποτε σημείο της Ελλάδας βγεις στο μπαλκόνι σου μυρίζεις την καταστροφή και όταν η τραγωδία που έπληξε την χώρα μας έχει πάρει αυτές τις τραγικές διαστάσεις, οι λέξεις βγαίνουν δύσκολα και το μυαλό χρειάζεται προσπάθεια για να αναγκαστεί να δουλέψει. Θα μπορούσατε να σταματήσετε να διαβάζετε και σ' αυτήν ακριβώς την παράγραφο- όσα γράφω παρακάτω ελάχιστη σημασία έχουν. Ο καθένας ας παραμείνει σιωπηλός για λίγο και ας αναλογιστεί με ποιον τρόπο μπορεί να βοηθήσει και να συμπαρασταθεί.
Μετά από λίγο καιρό, λοιπόν επιστρέφουμε στην κινηματογραφική δράση με πολλές καινούριες ταινίες και μάλιστα από τις λεγόμενες μεγάλες παραγωγές. Για δεύτερη εβδομάδα συνεχίζεται στην πόλη μας η πέμπτη ταινία με τον μάγο Harry Potter, που σιγά-σιγά ενηλικιώνεται και μαζί του ενηλικιώνεται και το κοινό στο οποίο απευθύνεται. Σε μαθήματα ψυχολογίας ο ήρωας της Rowling πλέον αναφέρεται ως χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της εξέλιξης, πνεύμα που ακολουθείται και στις ταινίες. Τρία αστέρια στα πέντε γιατί είναι καλή ταινία, όμως αν δεν είστε από τους φανατικούς των βιβλίων θα δυσκολευτείτε να ακολουθήσετε την πλοκή και θα αισθανθείτε ότι οι όμορφες εικόνες δεν είναι αρκετές για να σας αποζημιώσουν.
Αν είστε οπαδός του χιούμορ των Simpsons μην χάσετε την κινηματογραφική μεταφορά της δημοφιλούς σειράς animation, που άφησε καλές εντυπώσεις. Πάντως δεν θα την πρότεινα για μικρά παιδιά ή για όσους δεν έχουν δει ούτε ένα από τα επεισόδια στην τηλεόραση. Επίσης καλύτερα να αποφύγετε το "Death Proof" εκτός αν ο συνδυασμός "Kill Bill" και "Fast and the Furious" σας ακούγεται η ιδανική συνταγή για αριστούργημα και όσο για την ταινία με τον κλασικό, πλέον, "Hannibal" θα έλεγα ότι αποτελεί ένα μικρό ερωτηματικό. Το θέμα πιστεύω έχει εξαντληθεί προ πολλού και δύσκολα θα μπορούσα να αλλάξω γνώμη. Μιας και όμως δεν την έχω δει δεν θα εκφέρω γνώμη.
Τέλος υπάρχουν δύο κωμωδίες με παράταιρα ζευγάρια απ' την Αμερική, απ' τις οποίες ξεχωρίζει το "Knocked Up". Αναμφίβολα ήταν η έκπληξη του καλοκαιριού όταν χωρίς ιδιαίτερη διαφήμιση κατάφερε να συγκεντρώσει 150 εκατομμύρια δολάρια, αποσπώντας παράλληλα και καλές κριτικές. Ένας αντικομφορμιστής ακτιβιστής του γυμνού και μία γυναίκα καριέρας γνωρίζονται μεθυσμένοι σε ένα πάρτυ και έπειτα από οχτώ εβδομάδες η κοπέλα συνειδητοποιεί ότι είναι έγγυος. Τελικά για χάρη του παιδιού αποφασίζουν να δημιουργήσουν μία σχέση-καρικατούρα αν και δεν έχουν τίποτα απολύτως κοινό. Οι καταστάσεις που δημιουργούνται είναι αστείες, αλλά απ' την ταινία δεν λείπουν και οι απαραίτητες συναισθηματικές πινελιές. Το "I now pronounce you Chuck and Larry" με τον Adam Sandler έχει να κάνει με ένα υπό συνθήκες gay ζευγάρι και δεν ξεπερνά την μετριότητα. Για dvd αυτή την εβδομάδα υπάρχουν οι “300”, η πολυσηζητημένη δημιουργία του Zack Snyder, η οποία είναι μεταφορά του ομώνυμου best selling κόμικ του Frank Miller. Ο σκηνοθέτης παρέμεινε ευλαβικά πιστός στο αιματοβαμμένο πνεύμα των σχεδίων και χρησιμοποιώντας πρωτοποριακές τεχνικές επεξεργασίας της εικόνας σε υπολογιστές, σύνθεσε ένα πομπώδες υπερθέαμα, χορταστικό για το μάτι. Δυνατή ταινία και ιδιαιτέρως κολακευτική προς το αρχαίο ελληνικό πνεύμα. Ακόμα κι αν έχετε έντονες ενστάσεις για το ότι οι ατρόμητοι πολεμιστές του Βασιλιά Λεωνίδα ξεχάσαν τις πανοπλίες τους στην Σπάρτη, είναι μία ταινία που θα πρέπει τουλάχιστον να λέτε πως την έχετε δει. Δεν θα νιώσετε ότι ήσασταν κι εσείς στις Θερμοπύλες, αλλά τουλάχιστον θα περάσετε ένα ευχάριστο δίωρο.

Σάββατο 18 Αυγούστου 2007

Αύγουστος 16- Goodbye Lenin

Για να κρατάτε στα χέρια σας την εφημερίδα, σημαίνει ότι έχετε επιστρέψει από τις εκδρομές στα χωριά, είστε υπερβολικά χορτασμένοι από φαί, κρασί και χορό και θα θέλατε για μία-δύο μέρες να ηρεμήσετε, προτού επιστρέψετε στους έντονους ρυθμούς της καθημερινότητας. Ο ιδανικότερος τρόπος είναι να μείνετε στο σπίτι οργανώνοντας ιδιωτικές κινηματογραφικές προβολές και κάνοντας υπομονή έως την επόμενη εβδομάδα που επαναλειτουργεί το cineplex Odeon στο Παραλίμνιο. Αν πάλι συγκαταλέγεστε στους τυχερούς που οι διακοπές σας συνεχίζονται, σας εύχομαι νοερά να περνάτε καλά και καλή επιστροφή στην πόλη μας.
Πιθανόν, όμως να είστε σε δίλημμα και η επιλογή να μην είναι καθόλου εύκολη και εδώ περνάω εγώ σε πρώτο πλάνο για να βοηθήσω. Ας ξεκινήσουμε με μία ερώτηση: Ποια είναι η γνώμη σας για τον γερμανικό κινηματογράφο; ( και όταν λέω γερμανικό κινηματογράφο ξέρετε τι δεν εννοώ) Αν είστε αρνητικά προδιατεθειμένοι και έχετε αποφασίσει ότι η γλώσσα τους δεν ηχεί όμορφα στα αυτιά σας, έχω μερικές δυνατές προτάσεις για να ανατρέψουν οριστικά τις αρνητικές εντυπώσεις σας. Πρώτα μία από τις ταινίες που ακούστηκε πολύ την σαιζόν που μας πέρασε, «Οι Ζωές των Άλλων» του Florian Henckel von Donnersmarck. Στο imdb έχει βαθμολογηθεί με 8,5 βρίσκεται δίκαια ανάμεσα στις ογδόντα καλύτερες ταινίες όλων των εποχών, στη χώρα μας προβαλλόταν επί εβδομάδες και έκανε την έκπληξη αποσπώντας το όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας από τον «Λαβύρινθο του Πάνα». Στις «Ζωές των Άλλων» περιγράφονται με γλαφυρό τρόπο οι μέθοδοι που χρησιμοποιούσαν οι μυστικές υπηρεσίες της Ανατολικής Γερμανίας για να κατασκοπεύουν τις ζωές των πολιτών.
Σε πραγματικά αγχωτικούς ρυθμούς εκτυλίσσεται το «Τρέξε Λόλα, Τρέξε» του Tom Tykwer, του σκηνοθέτη της μεταφοράς του «Αρώματος» στην μεγάλη οθόνη. Σε εξαιρετική φόρμα η πρωταγωνίστρια Franka Potente, που δίνει αγώνα δρόμου κυριολεκτικά, για να συγκεντρώσει 100.000 μάρκα από το μηδέν σε είκοσι λεπτά, προκειμένου να γλυτώσει το αγόρι της, που έχει μπλέξει και χρειάζεται την βοήθειά της, ως συνήθως. Η Λόλα τρέχει ασταμάτητα επί προσπαθώντας να αποφύγει εμπόδια, συναντήσεις που θα της κλέψουν χρόνο και απρόβλεπτες συμπτώσεις που απειλούν να την φέρουν πάλι πίσω στο σημείο απ’ όπου ξεκίνησε. Στα θετικά της ταινίας η μικρή διάρκεια (μόλις ογδόντα λεπτά), οι δόσεις σουρεαλισμού στο σενάριο και οι εγγυημένες ανατροπές.
Το «Goodbye Lenin» (2003) του Wolfgang Becker διαδραματίζεται επίσης στην Ανατολική Γερμανία, την εποχή που κλυδωνίζεται το τείχος του Βερολίνου. Λίγο πριν την κατάρρευση του κομουνισμού στη χώρα, μία γυναίκα που είναι φανατική οπαδός του καθεστώτος, πέφτει σε βαθύ κώμα από το οποίο ξυπνάει κατάκοιτη μετά από ένα χρόνο. Όταν συνέρχεται η κατάστασή της είναι τόσο εύθραυστη, που ο γιος της ο Άλεξ δεν τολμά να της αποκαλύψει ότι ο καπιταλισμός έχει εισβάλει στη χώρα για τα καλά. Για να την προστατέψει από μία σοβαρή κρίση και πληρώνοντας το τίμημα της αποξένωσης απ’ την κοπέλα του, χτίζει μία μαγική εικόνα μέσα στην οποία η μητέρα του είναι προορισμένη να ζει. Επινοεί μία σειρά από εξωφρενικά ευρήματα, παραποιεί τηλεοπτικές εκπομπές, βάζει τους γείτονες να προσποιηθούν ότι όλα κυλούν με τάξη, ασφάλεια και οργάνωση όπως πριν. Πολλές ευτράπελες σκηνές, δραματικές πινελιές όπου χρειάζονται, και καυστικό πολιτικό σχόλιο σε μία από τις καλύτερες γερμανικές ταινίες των τελευταίων χρόνων, με πολλές βραβεύσεις και διακρίσεις σε διεθνή φεστιβάλ.

Αύγουστος 9- Uranya

Μέσα στην καρδιά του καλοκαιριού και εν μέσω της επιβεβλημένης κινηματογραφική αγρανάπαυσης, η τηλεόραση έχει κατακλυστεί από trailer του πέμπτου Χάρυ Πότερ και τα μικρά παιδιά ίσως μπερδευτούν νομίζοντας ότι ο νεαρός μάγος κατεβαίνει υποψήφιος στις προσεχείς εκλογές. Πάντως το διαφημιστικό spot κλέβει όντως ιδέες από πολιτικές τακτικές και διατείνεται για ρεκόρ εισιτηρίων που έχει πετύχει ο Χάρυ, ρεκόρ που δεν κατάφερα να ανακαλύψω σε τι ακριβώς αντικατοπτρίζεται. Στην Αμερική μέσα σε δύο εβδομάδες αποκαθηλώθηκε απ’ την κορυφή του box-office, ενώ έχασε οριστικά και τη μάχη των εισπράξεων απέναντι στην εξωγήινη τεχνολογία των «Transformers». Βέβαια συγκέντρωσε το διόλου ευκαταφρόνητο ποσό των 265 εκατομμύριων δολαρίων, αλλά αυτό το νούμερο είναι σαφώς χαμηλότερο από τις προηγούμενες ταινίες του franchise, που φαίνεται να έχουν κουράσει ειδικά όσους δεν είναι φαν των βιβλίων. Ακόμα κι έτσι, όμως οι γνώμες όσων είδαν το «Τάγμα του Φοίνικα» μιλάνε για μία πολύ καλή μεταφορά, σαφώς βελτιωμένη σε σχέση με το «Κύπελο της Φωτιάς», που είχε αναλώσει δυόμιση ώρες ταινίες για να περιγράψει έναν διαγωνισμό μαγείας.
Πριν από λίγο καιρό είδα την νοσταλγική «Uranya» του Κώστα Καπάκα, μία από τις ταινίες που ξεχώρισαν από την περσινή εγχώρια παραγωγή. Η ταινία αδικήθηκε από την διαφημιστική προβολή της, που είχε βάλει σκοπό να μας πείσει ότι πρόκειται για την ελληνική διασκευή της «Μαλένα», στηριζόμενη στην δευτερεύουσα παρουσία της γνωστής Ιταλίδας ηθοποιού Maria Cucinotta. Φυσικά έχουμε να κάνουμε με κάτι εντελώς διαφορετικό, που αφηγείται την, σε αρκετά σημεία συγκινητική, ιστορία μίας παρέας παιδιών σε ένα απομονωμένο χωριό το 1969. Ο Καπάκας αποφεύγει να χρωματίσει με έντονα πολιτικά στοιχεία την ταινία, χρησιμοποιεί εύστοχα τον Δημήτρη Πιατά στον ρόλο του καλόγνωμου χωροφύλακα και προτιμά να επικεντρωθεί στο σχέδιο των παιδιών να συγκεντρώσουν λεφτά για να επισκεφτούν την χυμώδη εταίρα, που έχει αναστατώσει την τοπική κοινωνία. Άλλες όμως προτεραιότητες εισβάλουν στη ζωή τους, καθώς η κατάκτηση της σελήνης θα μεταδοθεί από την τηλεόραση και το χωριό δεν διαθέτει συσκευή.
Μένοντας σε ελληνικές παραγωγές υπάρχει το «Straight Story» της Έφης Μουρίκη και του Βλαδίμηρου Κυριακίδη, που έκοψε πολλά εισιτήρια και απέσπασε συμπαθητικές κριτικές. Ομολογώ πως την είχα σνομπάρει όταν προβαλλόταν στους κινηματογράφους, αλλά βλέποντάς την σε dvd διαπίστωσα ότι είναι μία καλή λύση για βράδυ με παρέα. Οι δημιουργοί έπλασαν ένα εναλλακτικό σύμπαν όπου οι σχέσεις μεταξύ ατόμων διαφορετικού φύλλου αντιμετωπίζονται σαν το μεγαλύτερο όνειδος. Δεν είναι η φαρσοκωμωδία που υπόσχεται η κεντρική σεναριακή ιδέα και οι πρωταγωνιστές φορτίζονται με ανεκπλήρωτους ερωτικούς πόθους, αφήνοντας στο τέλος μία γλυκόπικρη αίσθηση στον θεατή. Σκηνοθεσία, φωτογραφία, μοντάζ σε ρυθμούς βιντεοκλίπ και ταιριαστή μουσική επένδυση από τους c-real.
Σε παλιότερες ταινίες που ίσως έχουν διαφύγει της προσοχής σας θα πρότεινα το «Χαμένοι στη Μετάφραση» (2003) της Σοφίας Κόπολα με τον Μπιλ Μάρευ και την Σκάρλετ Γιόχανσον σε έναν απ’ τους πρώτους ρόλους της. Λιτή, τρυφερή και μία σπουδή πάνω στις ανθρώπινες σχέσεις και τους δεσμούς που αναπτύσσονται ανάμεσα σε αγνώστους, ενώ τα πάντα γύρω απ’ τους ήρωες στροβιλίζονται στους ξέφρενους ρυθμούς του Τόκυο.
Τέλος μία ισπανική παραγωγή που κέρδισε οχτώ βραβεία Goya το 2001, ενώ ήταν υποψήφια και για ακόμα εφτά. Είναι το σκοτεινό θρίλερ «Οι Άλλοι» του Αλεχάντρο Αμεναμπάρ με την πολύ καλή Νικόλ Κίντμαν. Δεν μπορώ να σας αποκαλύψω πολλά για την υπόθεση, μόνο ότι ξεκινάει σε μία αχανή Βικτωριανή έπαυλη, όπου διαμένει μία γυναίκα με τα δύο φωτοευαίσθητα παιδιά της. Τρεις υπηρέτες φτάνουν για να αναλάβουν την διαχείριση του σπιτιού, όπου δεν αργούν να κάνουν την εμφάνισή τους μία σειρά ανεξήγητων φαινόμενων.

Αύγουστος 2- Περηφάνια και Προκατάληψη

Μπήκε ο Αύγουστος με αρκετή ζέστη για να τρομάξει τους κατοίκους της πόλης μας και να τους στείλει στις παραλίες και ήρθε ο καιρός οι κινηματογραφικές αίθουσες να κάνουν ένα μικρό διάλειμμα. Το Odeon στο Παραλίμνιο θα παραμείνει κλειστό έως το τελευταίο δεκαήμερο του μήνα, οπότε και αναμένεται να κάνουν πρεμιέρα τα μεγάλα φετινά animation blockbuster. Κατά σειρά αξιώσεων και ξεκινώντας απ’ το καλύτερο, περιμένουμε την καταστροφική οικογένεια των «Simpsons» για να σώσει τον κόσμο, τον ποντικό «Ρατατούη» για να σώσει την υψηλή μαγειρική, και τέλος την αυτού μεγαλειότητά του «Σρεκ τον Τρίτο» για να σώσει το Βασίλειό του.
Επίσης με ενδιαφέρον αναμένεται το κλειστοφοβικό θρίλερ «1408» με τους Τζον Κιούζακ και Σάμιουελ Τζάκσον, που διαφημίζει ότι βασίζεται σε ένα διήγημα του Steven King. Αυτό βέβαια δεν είναι απαραίτητα καλό, μιας και η συντριπτική μεταφορά των βιβλίων του συγγραφέα στην μεγάλη οθόνη έχει δώσει ταινίες που είναι από μέτριες έως αποκαρδιωτικές. Από το trailer του «1408» διακρίνονται ομοιότητες με την μίνι-σειρά επιστημονικής φαντασίας «Lost room» και ένα γενικότερο δάνειο από τις ιδέες του «Panic Room», αλλά φαίνεται εντυπωσιακό και με παγωμένη ατμόσφαιρα φτιαγμένη για να τρομάζει.
Αφού, όμως για όλα τα παραπάνω θα πρέπει να περιμένετε μερικές εβδομάδες, προκειμένου να αναπληρώσετε το κενό μπορείτε να νοικιάσετε την ταινία της επιλογής σας οποιοδήποτε βράδυ έχετε διάθεση οι κινηματογραφικοί ήρωες να σας κρατήσουν συντροφιά. Από την Κίνα ήρθε το «Δείπνο Δολοφόνων» (Banquet) που είναι μία ακόμα μεταφορά του Άμλετ και εκτός από τις εξαιρετικά χορογραφημένες σκηνές μάχης έχει προσεγμένη ίντριγκα, κλιμάκωση και την Ζίγι Ζιανγκ. Αν έχετε την ευκαιρία δείτε το συγκλονιστικό ντοκυμανταίρ του Αλ Γκορ «Inconvenient Truth» που αφύπνισε συνειδήσεις και κατάφερε να κινητοποιήσει ένα μεγάλο μέρος του κόσμου για το φαινόμενο της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Τέλος για μεγάλη παρέα με ροκ ακούσματα η καταλληλότερη επιλογή είναι η κωμωδία «Πένα του πεπρωμένου», που έχει soundtrack από ατόφιο μέταλλο και έναν Τζακ Μπλακ σε μεγάλα κέφια.
Σε ταινίες εποχής και για να απολαύσετε άψογα βικτωριανά φορέματα στην πρώτη και πεσιμιστική φωτογραφία στην δεύτερη, δείτε το «Περηφάνια και Προκατάληψη» με την Κίρα Νάιτλι να πετυχαίνει μία εξαιρετική ερμηνεία και το «Όλιβερ Τουίστ» του Ρόμαν Πολάνσκι. Και οι δύο είναι μεταφορές από αριστουργήματα της κλασικής λογοτεχνίας, αλλά νομίζω το «Περηφάνια και Προκατάληψη» είναι μία κλάση ανώτερο και δίκαια προτάθηκε για τέσσερα βραβεία όσκαρ. Το σενάριο του «Όλιβερ Τουίστ» ειδικά στο τελευταίο μισάωρο διαφοροποιείται αναίτια από το βιβλίο του Ντίκενς, αλλά ούτως ή άλλως παραμένει μία καλή ταινία. Η επόμενη ταινία του διάσημου σκηνοθέτη θα διαδραματίζεται στην Πομπηία, πριν την έκρηξη του Βεζούβιου, θα πρωταγωνιστεί ο Ορλάντο Μπλουμ και υποψιάζομαι ότι για μία ακόμη φορά θα ξεκινά σας ένας απλός σιδεράς.
Όσο για ταινίες που είναι καλύτερα να αποφύγετε ξεκινάμε με το b-movie «Hot Fuzz» που στην Αγγλία υπερ-προωθήθηκε, το «Ταλιατέλα Nights» (sic) με αγώνες ταχύτητας και τις δύο φετινές ταινίες με τον Έντυ Μέρφυ «Norbit» και «Dreamgirls», αν και είναι εντελώς διαφορετικού βεληνεκούς. Παλιότερα είχα προτείνει τον πρώτο κύκλο του «Prison Break», αλλά μην πέσετε στην παγίδα και δείτε τον δεύτερο, που κυκλοφορεί ήδη σε dvd και στη χώρα μας. Η σειρά ξεχειλώθηκε λόγω επιτυχίας, αντέγραψε αμήχανα τον «Φυγά» και τον εαυτό της, χρησιμοποίησε κάθε κλισέ του είδους και κατέληξε σε ένα κυνηγητό απιθανοτήτων σε όλη την Αμερική, με τρόπαιο αρχικά πέντε εκατομμύρια δολάρια (σεναριακό λάθος: τα χαρτονομίσματα είναι του 1971, δεν μπορούν να τα χρησιμοποιήσουν) και τελικά την ελευθερία τους. Ελπίζουμε οι δημιουργοί να πάρουν ρεβάνς στον τρίτο κύκλο που ξεκινάει τέλη του μήνα και υπόσχεται νέες συγκινήσεις στην παράξενη φυλακή «Sona».

Ιούλιος 26- Death Proof

Νέα κινηματογραφική εβδομάδα και οι επιλογές που θα ανοιχθούν μπροστά σας στις αίθουσες Odeon του Παραλιμνίου, λογικά δεν θα σας ενθουσιάσουν. Κάνει πρεμιέρα και στην Ελλάδα η νέα ταινία του Quentin Tarantino με το όνομα «Death Proof», δηλαδή κάτι σαν «άτρωτος». Ο Tarantino ειδικά στην Αμερική έχει πετύχει μέγιστη προβολή για τις δουλειές του και εξαιτίας του ανελέητου marketing έχει αποκτήσει φανατικό κοινό, που τον ακολουθεί τυφλά. Κατά τη γνώμη μου όλες οι ταινίες του είναι υπερ-εκτιμημένες, με εξαίρεση ίσως το ωμό και ανυπόκριτο για την εποχή του «Pulp Fiction». Αυτή εδώ έχει να κάνει με έναν παλαβό τύπο, που χρησιμοποιεί το υπερφυσικών δυνατοτήτων του αμάξι, για να σκοτώνει γυναίκες. Στην Αμερική προβλήθηκε μαζί με μία άλλη ταινία, ως «Grindhouse Effect» και απέτυχε παταγωδώς. Λογικά δεν θα έχει καλύτερη τύχη εδώ, αφού ο σκηνοθέτης φρόντισε μεταξύ άλλων να βάλει και στην θέση του πρωταγωνιστή τον εγγυητή b-movies Κερτ Ράσελ.
Στην Γαλλία ο Luc Besson εξακολουθεί να υποστηρίζει παραγωγές που απευθύνονται στο ευρύ κοινό και έτσι υπογράφει το απλοϊκό σενάριο για το «TAXI 4» (ή Τ4ΧΙ, όπως είναι στην αφίσα), που αυτή την εβδομάδα κάνει πρεμιέρα στη χώρα μας. Αν σας άρεσαν τα τρία προηγούμενα με τους τρελούς ρυθμούς τους, υποθέτω θα σας διασκεδάσει και αυτό, αλλά κρίνοντας από την αμέσως προηγούμενη ταινία, δεν θα είχα μεγάλες προσδοκίες. Το σίγουρο είναι ότι οι ήρωες σκοπεύουν να σπάσουν κάθε όριο ταχύτητας.
Σε σχέση με τα δύο προηγούμενα οι «Transformers» φαντάζουν ιδανική επιλογή για ένα βράδυ δράσης. Στην μεγάλη οθόνη τσαλακώνονται τόνοι ψηφιακής λαμαρίνας και οι αναμετρήσεις ανάμεσα στα κάθε είδους ρομπότ είναι εντυπωσιακές. Μην κάνετε τον κόπο να συγκρατήσετε ονόματα και να τα ταιριάξετε με χαρακτήρες. Όλα γίνονται πολύ γρήγορα και μόνη σημασία έχει η σωτηρία της Γης (που θα σωθεί- μην ανησυχείτε). Σε ίδιο θορυβώδες κλίμα και το «88 λεπτά» με τον Πατσίνο.
Το «Premonition» με την Σάντρα Μπούλοκ είναι ένα συμπαθητικό θρίλερ μυστηρίου για δύο αστέρια στα πέντε. Μία καταπιεσμένη γυναίκα μαθαίνει ότι ο άνδρας της σκοτώθηκε σε ένα τροχαίο, όμως όταν ξυπνάει την επόμενη μέρα τον βρίσκει να περιφέρεται ζωντανός στο σπίτι. Την επόμενη μέρα ξυπνάει πάλι σε μία πραγματικότητα όπου ο άνδρας της θεωρείται νεκρός και η ιστορία συνεχίζεται. Είναι πιθανό να αυθυποβάλλεται και να σχηματίζει αυτές τις εμμονές στο μυαλό της ή στο τέλος να αποκαλυφθεί ότι η ίδια της είναι νεκρή. Τέλος πάντων πήρατε μία γενική ιδέα, αν σας αρέσουν αυτά δείτε το.
Υπάρχουν διάφορες προτάσεις για νύχτες dvd αυτή την εβδομάδα και μένει σε εσάς να επιλέξετε ανάλογα με τις διαθέσεις σας. Ξεκινάμε με το πολυεπίπεδο υπαρξιακό αριστούργημα «Fountain» (2006) του Αρανόφσκι, που αφηγείται μία ιστορία αγάπης στο πέρασμα των αιώνων και έχει βαθμολογία 7,7 στο imdb. Εξαιρετική έκπληξη από τον γαλλόφωνο Καναδά ήταν το οικογενειακό δράμα «C.R.A.Z.Y.» (2005), που ανέλυε τις σχέσεις ανάμεσα σ’ έναν αυστηρό πατέρα και τους τέσσερις γιους του, ενώ αν σας αρέσουν οι συμπτώσεις και οι αλληλουχίες γεγονότων και αποφάσεων στη ζωή υπάρχει το «11:14» (2003).
Αν σας αρέσει να τρομάζετε, ανάμεσα στις καραβιές των θρίλερ που καταφτάνουν απ’ την Άπω Ανατολή ξεχωρίζει το κορεατικό «Tale of two sisters» (2003) με προσεγμένη σκηνοθεσία και αργούς ρυθμούς, ενώ αν είστε ορκισμένοι οπαδοί της δράσης ρίξτε μια ματιά στο «Στοίχημα του Σλέβιν» (2006). Ακούστηκε πολύ, το cast είναι ηχηρό, αλλά είναι λίγο προβλέψιμη και σχεδόν κάθε σκηνή της θυμίζει κάτι.

Ιούλιος 19- Big Lebowski

Όχι σπουδαίες αλλαγές στις ταινίες που προβάλλονται στην πόλη μας για αυτή την εβδομάδα. Οι «Transformers» συνεχίζουν να μάχονται στον πλανήτη μας, οι μισοί για να μας καταστρέψουν και οι μισοί για να μας προστατεύσουν και γενικά έχουν πάει πολύ καλά, έχοντας μεταμορφωθεί από ρομπότ σε εισπράξεις της τάξης των 370 εκατομμυρίων δολαρίων παγκοσμίως. Στις υπόλοιπες προβολές ο John McClane είναι «Πολύ σκληρός για να πεθάνει» και το αποδεικνύει έμπρακτα καθώς ξεφεύγει από ελεύθερους σκοπευτές, συγκρούσεις αυτοκινήτων, εκρήξεις σταθμών αερίου, βομβαρδιστικά αεροπλάνα και δολοφόνους parkour. Στα «88 λεπτά» υπάρχει πλοκή και σεναριακά ευρήματα όταν η δράση κυλάει σε πραγματικό χρόνο, αλλά αυτές οι ταινίες μάλλον δεν είναι για τον Αλ Πατσίνο. Στο imdb έχει 6,3 στα 10 και η αλήθεια έιναι ότι δεν αξίζει για πολύ παραπάνω.
Για μια πιο ήρεμη βραδιά υπάρχει το αξιοπρεπές δικηγορικό δράμα «Fracture» με τον Άντονι Χόπκινς, που χρησιμοποιεί ως χαρακτηριστική φράση το: «αν κοιτάξεις κάποιον από κοντά, θα δεις ότι έχει ένα αδύνατο σημείο». Ο «Νώε για μια εβδομάδα» είναι για ένα αστέρι στα πέντε, ενώ αν έχετε μικρά παιδιά ή αν αισθάνεστε εσείς έτσι, προβάλλεται το εξωτικό παραμύθι animation «Αζούρ και Ασμάρ», ενώ στην ίδια αίθουσα, αλλά σε διαφορετικές ώρες, παίζεται το splatter «Hostel 2».
Στα μελλοντικά έρχεται και στη χώρα μας η καινούρια ταινία του Ταραντίνο που μάλλον πρέπει να την αγνοήσετε, ενώ με ενδιαφέρον αναμένεται η κινηματογραφική μεταφορά της δημοφιλούς σειρά «Simsons», που ολοκλήρωσε την 18η σαιζόν της στην Αμερική. Στην Αμερική έκανε πρεμιέρα ο Χάρυ Πότερ και το «Τάγμα του Φοίνικα», κάνοντας με διαφορά το χειρότερο άνοιγμα από τις προηγούμενες ταινίες του franchise, αλλά πλησιάζοντας ικανοποιητικά τις εισπράξεις των «Transformers» και ξεπρνώντας με άνεση τον «Ρατατούη» της pixar. Επίσης κάνει πρεμιέρα την επόμενη εβδομάδα η τρίτη ταινία με τον Ματ Ντέιμον ως πράκτορα Jason Bourne στο «Bourne Ultimatum».
Δύο προτάσεις για dvd αυτή την εβδομάδα, μιας και στους κινηματογράφους κυριαρχεί η συνηθισμένη, καλοκαιρινή ανομβρία. Και οι δύο είναι ταινίες των ταλαντούχων αδελφών Κοέν και έχουν να κάνουν με την αγαπημένη τους εμμονή, τις απαγωγές. Το «Fargo» βγήκε στις αίθουσες το 1996, ακροβατεί ανάμεσα σε αστυνομικό και μαύρη κωμωδία και έχει σαν θέμα ένα απίθανο σχέδιο που καταστρώνει ένας πωλητής αυτοκινήτων προκειμένου να βρει λεφτά για να ξεπληρώσει τα χρέη του. Αναθέτει σε ένα ζευγάρι ερασιτεχνών να απαγάγουν την γυναίκα του, αλλά το σχέδιο στραβώνει και αρχίζει να ξεδιπλώνεται μία σειρά από εξωφρενικές καταστάσεις. Προτάθηκε για όχι λιγότερα από εφτά βραβεία Όσκαρ, δώστε σημασία στο χιόνι που καλύπτει πολύ πετυχημένα όλες τις σκηνές, αλλά μην ξεγελαστείτε από την φράση στην αρχή της ταινίας ότι «έχει βασιστεί σε μία αληθινή ιστορία». Τίποτα από όσα θα δείτε δεν συνέβησαν πουθενά.
Ο «Μεγάλος Λεμπόφσκυ» του 1998 είναι ξεκαρδιστική, σουρεαλιστική κωμωδία, παίζουν πολλοί γνωστοί ηθοποιοί, αλλά σίγουρα ξεχωρίζει το καταστροφικό πρωταγωνιστικό δίδυμο του χίπη Τζεφ Μπρίτζες και του βετεράνου Τζον Γκούντμαν, ίσως στις καλύτερες ερμηνείες της καριέρας τους. Έχει 8,1 στο imdb και βρίσκεται ανάμεσα στις διακόσιες καλύτερες ταινίες όλων των εποχών. Από την οθόνη σας θα παρελάσουν μπάλες μπόουλινγκ, κατά λάθος κατουρημένα χαλιά, μηδενιστές, κλεμμένα κασετόφωνα, ο λόφος 365 στο Βιετνάμ, απαγωγές για μια χούφτα δολάρια, ze germans, ωκεανοί από black russian και θεοπάλαβες συμπτώσεις.

Ιούλιος 12- Transformers

Φαίνεται ότι το καλοκαίρι είναι η εποχή που ευδοκιμούν σχεδόν αποκλειστικά οι ταινίες δράσης. Προκειμένου να μας δροσίσουν κάπως, οι αίθουσες προβολών αυτή την εβδομάδα θα κατακλυστούν από κύματα περιπέτειας, αγωνίας και ανεξέλεγκτης αδρεναλίνης. Φυσικά τα κύματα θα είναι φτιαγμένα με εφέ- ούτε λόγος να χρησιμοποιηθούν φυσικά, υπάρχει η σοβαρή πιθανότητα να φαίνονται ψεύτικα στην μεγάλη οθόνη.
Ήρθαν λοιπόν από την Αμερική οι θρυλικοί «Transformers», για να πολεμήσουν με όλες τους τις δυνάμεις τον Bruce Willis, αλλά και μεταξύ τους. Στο ντεμπούτο τους την προηγούμενη εβδομάδα κυριάρχησαν με άνεση στην από ‘κει πλευρά του Ατλαντικού και μεταμορφώθηκαν αστραπιαία από ρομπότ σε 150 εκατομμύρια δολάρια, κάνοντας άμεση απόσβεση στο budget τους. Προφανώς θα προσελκύσουν και εδώ ένα μεγάλο μέρος του κοινού, όχι μόνο από τις νεαρές ηλικίες, αλλά προφανώς και από την γενιά των εικοσιπεντάρηδων που μεγάλωσαν με την σειρά στην τηλεόραση. Όσοι την είδαν σε premium προβολές είπαν ότι είναι μία πολύ καλή ταινία επικών μονομαχιών, ενώ ο παραγωγός της Steven Spielberg, έσπευσε να ανακοινώσει το γύρισμα του sequel, που αναμένεται να ολοκληρωθεί το 2008. Η ιστορία είναι λίγο-πολύ γνωστή: από έναν μακρινό πλανήτη καταφτάνουν δύο αντιμαχόμενες ομάδες γιγαντιαίων ρομπότ διψασμένες για ενεργειακά αποθέματα. Η μία για να μας καταστρέψει και η άλλη (ευτυχώς) για να μας προστατεύσει, έχοντας σαν αρχηγό τον Optimus Prime.
Στις υπόλοιπες προβολές, με τρεισήμισι αστέρια στα πέντε κυριαρχεί με άνεση ο John McClane στο «Πολύ σκληρός για να πεθάνει 4.0», έχοντας να ανταγωνιστεί σχεδόν αποκλειστικά τον Αλ Πατσίνο και τα «88 λεπτά». Νομίζω ότι το trailer της τελευταίας αποκαλύπτει υπερβολικά πολλά σημεία για την εξέλιξη της πλοκής και η υποδοχή της δεν ήταν ιδιαίτερα ενθουσιώδης, το αντίθετο. Η υπόθεση αφήνει την αίσθηση ότι είναι πρωτότυπη και ταυτόχρονα τετριμμένη: ένας άγνωστος τηλεφωνεί στον πρωταγωνιστή, του ανακοινώνει ότι έχει 88 λεπτά για να ζήσει και (μαντέψτε) του το κλείνει. Από εκείνο το σημείο η ταινία κυλάει σε πραγματικό χρόνο και χωρίς να βάλω το χέρι μου στη φωτιά, πιστεύω ότι υπάρχει μεγάλη πιθανότητα ο Πατσίνο να γλυτώσει στο τέλος, παίρνοντας εκδίκηση από τον άγνωστο.
Επίσης κάνει πρεμιέρα το «Fracture» με τον Άντονι Χόπκινς, που έχει να κάνει με δικηγόρους που προσπαθούν να ανελιχθούν, ενώ υπάρχει και το μέτριο «Νώε για μια εβδομάδα». Για πέμπτη εβδομάδα προβάλλεται το εξαιρετικό παραμύθι animation «Αζούρ και Ασμάρ», ενώ στην ίδια αίθουσα, αλλά σε διαφορετικές ώρες, παίζεται το αποτρόπαιο «Hostel 2», που απευθύνεται αποκλειστικά στους φανατικούς των τρυπανιών και των πριονιών (και των οδοντικών τροχών).
Για dvd και σε κάτι αστείο-τρυφερό-έξυπνο υπάρχει η πρόταση της εξαιρετικής κομεντί «High Fidelity», που βγήκε στους κινηματογράφους το 2000. Πάω στοίχημα ότι αρκετοί από εσάς την έχετε ακούσει, σας την έχουν προτείνει, αλλά δεν την έχετε δει, αναβάλλοντας το συνεχώς. Ειδικά για όσους είστε λάτρεις της μουσικής, αυτή η ταινία όχι απλά θα σας κάνει αίσθηση, αλλά θα μπει και ανάμεσα στις πέντε καλύτερες ταινίες που έχετε δει ποτέ.
Ο Τζον Κιούζακ προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στις σχέσεις του που καταρρέουν η μία μετά την άλλη, ψάχνει το νόημα της ζωής και διευθύνει ένα δισκοπωλείο με άποψη, που απευθύνεται αποκλειστικά σε άτομα με γνώσεις. Μαζί του είναι ο Τζακ Μπλακ που σνομπάρει τους πάντες και τα πάντα και διαλέγει τις χειρότερες στιγμές για να ρίξει αλάτι γέλιου στις ανοιχτές συναισθηματικές πληγές του πρωταγωνιστή. Η ταινία ξεδιπλώνει σκόρπιες σκέψεις πάνω στις μόνιμες σχέσεις και την… μονιμότητά τους. Θα διασκεδάσετε με τις αμέτρητες λίστες που καταρτίζουν οι πρωταγωνιστές προκειμένου να αναλύσουν κάθε πτυχή της καθημερινότητάς και τα συμπεράσματα τους που θα σας φανούν απρόσμενα οικεία.