Σάββατο 18 Αυγούστου 2007

Αύγουστος 16- Goodbye Lenin

Για να κρατάτε στα χέρια σας την εφημερίδα, σημαίνει ότι έχετε επιστρέψει από τις εκδρομές στα χωριά, είστε υπερβολικά χορτασμένοι από φαί, κρασί και χορό και θα θέλατε για μία-δύο μέρες να ηρεμήσετε, προτού επιστρέψετε στους έντονους ρυθμούς της καθημερινότητας. Ο ιδανικότερος τρόπος είναι να μείνετε στο σπίτι οργανώνοντας ιδιωτικές κινηματογραφικές προβολές και κάνοντας υπομονή έως την επόμενη εβδομάδα που επαναλειτουργεί το cineplex Odeon στο Παραλίμνιο. Αν πάλι συγκαταλέγεστε στους τυχερούς που οι διακοπές σας συνεχίζονται, σας εύχομαι νοερά να περνάτε καλά και καλή επιστροφή στην πόλη μας.
Πιθανόν, όμως να είστε σε δίλημμα και η επιλογή να μην είναι καθόλου εύκολη και εδώ περνάω εγώ σε πρώτο πλάνο για να βοηθήσω. Ας ξεκινήσουμε με μία ερώτηση: Ποια είναι η γνώμη σας για τον γερμανικό κινηματογράφο; ( και όταν λέω γερμανικό κινηματογράφο ξέρετε τι δεν εννοώ) Αν είστε αρνητικά προδιατεθειμένοι και έχετε αποφασίσει ότι η γλώσσα τους δεν ηχεί όμορφα στα αυτιά σας, έχω μερικές δυνατές προτάσεις για να ανατρέψουν οριστικά τις αρνητικές εντυπώσεις σας. Πρώτα μία από τις ταινίες που ακούστηκε πολύ την σαιζόν που μας πέρασε, «Οι Ζωές των Άλλων» του Florian Henckel von Donnersmarck. Στο imdb έχει βαθμολογηθεί με 8,5 βρίσκεται δίκαια ανάμεσα στις ογδόντα καλύτερες ταινίες όλων των εποχών, στη χώρα μας προβαλλόταν επί εβδομάδες και έκανε την έκπληξη αποσπώντας το όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας από τον «Λαβύρινθο του Πάνα». Στις «Ζωές των Άλλων» περιγράφονται με γλαφυρό τρόπο οι μέθοδοι που χρησιμοποιούσαν οι μυστικές υπηρεσίες της Ανατολικής Γερμανίας για να κατασκοπεύουν τις ζωές των πολιτών.
Σε πραγματικά αγχωτικούς ρυθμούς εκτυλίσσεται το «Τρέξε Λόλα, Τρέξε» του Tom Tykwer, του σκηνοθέτη της μεταφοράς του «Αρώματος» στην μεγάλη οθόνη. Σε εξαιρετική φόρμα η πρωταγωνίστρια Franka Potente, που δίνει αγώνα δρόμου κυριολεκτικά, για να συγκεντρώσει 100.000 μάρκα από το μηδέν σε είκοσι λεπτά, προκειμένου να γλυτώσει το αγόρι της, που έχει μπλέξει και χρειάζεται την βοήθειά της, ως συνήθως. Η Λόλα τρέχει ασταμάτητα επί προσπαθώντας να αποφύγει εμπόδια, συναντήσεις που θα της κλέψουν χρόνο και απρόβλεπτες συμπτώσεις που απειλούν να την φέρουν πάλι πίσω στο σημείο απ’ όπου ξεκίνησε. Στα θετικά της ταινίας η μικρή διάρκεια (μόλις ογδόντα λεπτά), οι δόσεις σουρεαλισμού στο σενάριο και οι εγγυημένες ανατροπές.
Το «Goodbye Lenin» (2003) του Wolfgang Becker διαδραματίζεται επίσης στην Ανατολική Γερμανία, την εποχή που κλυδωνίζεται το τείχος του Βερολίνου. Λίγο πριν την κατάρρευση του κομουνισμού στη χώρα, μία γυναίκα που είναι φανατική οπαδός του καθεστώτος, πέφτει σε βαθύ κώμα από το οποίο ξυπνάει κατάκοιτη μετά από ένα χρόνο. Όταν συνέρχεται η κατάστασή της είναι τόσο εύθραυστη, που ο γιος της ο Άλεξ δεν τολμά να της αποκαλύψει ότι ο καπιταλισμός έχει εισβάλει στη χώρα για τα καλά. Για να την προστατέψει από μία σοβαρή κρίση και πληρώνοντας το τίμημα της αποξένωσης απ’ την κοπέλα του, χτίζει μία μαγική εικόνα μέσα στην οποία η μητέρα του είναι προορισμένη να ζει. Επινοεί μία σειρά από εξωφρενικά ευρήματα, παραποιεί τηλεοπτικές εκπομπές, βάζει τους γείτονες να προσποιηθούν ότι όλα κυλούν με τάξη, ασφάλεια και οργάνωση όπως πριν. Πολλές ευτράπελες σκηνές, δραματικές πινελιές όπου χρειάζονται, και καυστικό πολιτικό σχόλιο σε μία από τις καλύτερες γερμανικές ταινίες των τελευταίων χρόνων, με πολλές βραβεύσεις και διακρίσεις σε διεθνή φεστιβάλ.

Αύγουστος 9- Uranya

Μέσα στην καρδιά του καλοκαιριού και εν μέσω της επιβεβλημένης κινηματογραφική αγρανάπαυσης, η τηλεόραση έχει κατακλυστεί από trailer του πέμπτου Χάρυ Πότερ και τα μικρά παιδιά ίσως μπερδευτούν νομίζοντας ότι ο νεαρός μάγος κατεβαίνει υποψήφιος στις προσεχείς εκλογές. Πάντως το διαφημιστικό spot κλέβει όντως ιδέες από πολιτικές τακτικές και διατείνεται για ρεκόρ εισιτηρίων που έχει πετύχει ο Χάρυ, ρεκόρ που δεν κατάφερα να ανακαλύψω σε τι ακριβώς αντικατοπτρίζεται. Στην Αμερική μέσα σε δύο εβδομάδες αποκαθηλώθηκε απ’ την κορυφή του box-office, ενώ έχασε οριστικά και τη μάχη των εισπράξεων απέναντι στην εξωγήινη τεχνολογία των «Transformers». Βέβαια συγκέντρωσε το διόλου ευκαταφρόνητο ποσό των 265 εκατομμύριων δολαρίων, αλλά αυτό το νούμερο είναι σαφώς χαμηλότερο από τις προηγούμενες ταινίες του franchise, που φαίνεται να έχουν κουράσει ειδικά όσους δεν είναι φαν των βιβλίων. Ακόμα κι έτσι, όμως οι γνώμες όσων είδαν το «Τάγμα του Φοίνικα» μιλάνε για μία πολύ καλή μεταφορά, σαφώς βελτιωμένη σε σχέση με το «Κύπελο της Φωτιάς», που είχε αναλώσει δυόμιση ώρες ταινίες για να περιγράψει έναν διαγωνισμό μαγείας.
Πριν από λίγο καιρό είδα την νοσταλγική «Uranya» του Κώστα Καπάκα, μία από τις ταινίες που ξεχώρισαν από την περσινή εγχώρια παραγωγή. Η ταινία αδικήθηκε από την διαφημιστική προβολή της, που είχε βάλει σκοπό να μας πείσει ότι πρόκειται για την ελληνική διασκευή της «Μαλένα», στηριζόμενη στην δευτερεύουσα παρουσία της γνωστής Ιταλίδας ηθοποιού Maria Cucinotta. Φυσικά έχουμε να κάνουμε με κάτι εντελώς διαφορετικό, που αφηγείται την, σε αρκετά σημεία συγκινητική, ιστορία μίας παρέας παιδιών σε ένα απομονωμένο χωριό το 1969. Ο Καπάκας αποφεύγει να χρωματίσει με έντονα πολιτικά στοιχεία την ταινία, χρησιμοποιεί εύστοχα τον Δημήτρη Πιατά στον ρόλο του καλόγνωμου χωροφύλακα και προτιμά να επικεντρωθεί στο σχέδιο των παιδιών να συγκεντρώσουν λεφτά για να επισκεφτούν την χυμώδη εταίρα, που έχει αναστατώσει την τοπική κοινωνία. Άλλες όμως προτεραιότητες εισβάλουν στη ζωή τους, καθώς η κατάκτηση της σελήνης θα μεταδοθεί από την τηλεόραση και το χωριό δεν διαθέτει συσκευή.
Μένοντας σε ελληνικές παραγωγές υπάρχει το «Straight Story» της Έφης Μουρίκη και του Βλαδίμηρου Κυριακίδη, που έκοψε πολλά εισιτήρια και απέσπασε συμπαθητικές κριτικές. Ομολογώ πως την είχα σνομπάρει όταν προβαλλόταν στους κινηματογράφους, αλλά βλέποντάς την σε dvd διαπίστωσα ότι είναι μία καλή λύση για βράδυ με παρέα. Οι δημιουργοί έπλασαν ένα εναλλακτικό σύμπαν όπου οι σχέσεις μεταξύ ατόμων διαφορετικού φύλλου αντιμετωπίζονται σαν το μεγαλύτερο όνειδος. Δεν είναι η φαρσοκωμωδία που υπόσχεται η κεντρική σεναριακή ιδέα και οι πρωταγωνιστές φορτίζονται με ανεκπλήρωτους ερωτικούς πόθους, αφήνοντας στο τέλος μία γλυκόπικρη αίσθηση στον θεατή. Σκηνοθεσία, φωτογραφία, μοντάζ σε ρυθμούς βιντεοκλίπ και ταιριαστή μουσική επένδυση από τους c-real.
Σε παλιότερες ταινίες που ίσως έχουν διαφύγει της προσοχής σας θα πρότεινα το «Χαμένοι στη Μετάφραση» (2003) της Σοφίας Κόπολα με τον Μπιλ Μάρευ και την Σκάρλετ Γιόχανσον σε έναν απ’ τους πρώτους ρόλους της. Λιτή, τρυφερή και μία σπουδή πάνω στις ανθρώπινες σχέσεις και τους δεσμούς που αναπτύσσονται ανάμεσα σε αγνώστους, ενώ τα πάντα γύρω απ’ τους ήρωες στροβιλίζονται στους ξέφρενους ρυθμούς του Τόκυο.
Τέλος μία ισπανική παραγωγή που κέρδισε οχτώ βραβεία Goya το 2001, ενώ ήταν υποψήφια και για ακόμα εφτά. Είναι το σκοτεινό θρίλερ «Οι Άλλοι» του Αλεχάντρο Αμεναμπάρ με την πολύ καλή Νικόλ Κίντμαν. Δεν μπορώ να σας αποκαλύψω πολλά για την υπόθεση, μόνο ότι ξεκινάει σε μία αχανή Βικτωριανή έπαυλη, όπου διαμένει μία γυναίκα με τα δύο φωτοευαίσθητα παιδιά της. Τρεις υπηρέτες φτάνουν για να αναλάβουν την διαχείριση του σπιτιού, όπου δεν αργούν να κάνουν την εμφάνισή τους μία σειρά ανεξήγητων φαινόμενων.

Αύγουστος 2- Περηφάνια και Προκατάληψη

Μπήκε ο Αύγουστος με αρκετή ζέστη για να τρομάξει τους κατοίκους της πόλης μας και να τους στείλει στις παραλίες και ήρθε ο καιρός οι κινηματογραφικές αίθουσες να κάνουν ένα μικρό διάλειμμα. Το Odeon στο Παραλίμνιο θα παραμείνει κλειστό έως το τελευταίο δεκαήμερο του μήνα, οπότε και αναμένεται να κάνουν πρεμιέρα τα μεγάλα φετινά animation blockbuster. Κατά σειρά αξιώσεων και ξεκινώντας απ’ το καλύτερο, περιμένουμε την καταστροφική οικογένεια των «Simpsons» για να σώσει τον κόσμο, τον ποντικό «Ρατατούη» για να σώσει την υψηλή μαγειρική, και τέλος την αυτού μεγαλειότητά του «Σρεκ τον Τρίτο» για να σώσει το Βασίλειό του.
Επίσης με ενδιαφέρον αναμένεται το κλειστοφοβικό θρίλερ «1408» με τους Τζον Κιούζακ και Σάμιουελ Τζάκσον, που διαφημίζει ότι βασίζεται σε ένα διήγημα του Steven King. Αυτό βέβαια δεν είναι απαραίτητα καλό, μιας και η συντριπτική μεταφορά των βιβλίων του συγγραφέα στην μεγάλη οθόνη έχει δώσει ταινίες που είναι από μέτριες έως αποκαρδιωτικές. Από το trailer του «1408» διακρίνονται ομοιότητες με την μίνι-σειρά επιστημονικής φαντασίας «Lost room» και ένα γενικότερο δάνειο από τις ιδέες του «Panic Room», αλλά φαίνεται εντυπωσιακό και με παγωμένη ατμόσφαιρα φτιαγμένη για να τρομάζει.
Αφού, όμως για όλα τα παραπάνω θα πρέπει να περιμένετε μερικές εβδομάδες, προκειμένου να αναπληρώσετε το κενό μπορείτε να νοικιάσετε την ταινία της επιλογής σας οποιοδήποτε βράδυ έχετε διάθεση οι κινηματογραφικοί ήρωες να σας κρατήσουν συντροφιά. Από την Κίνα ήρθε το «Δείπνο Δολοφόνων» (Banquet) που είναι μία ακόμα μεταφορά του Άμλετ και εκτός από τις εξαιρετικά χορογραφημένες σκηνές μάχης έχει προσεγμένη ίντριγκα, κλιμάκωση και την Ζίγι Ζιανγκ. Αν έχετε την ευκαιρία δείτε το συγκλονιστικό ντοκυμανταίρ του Αλ Γκορ «Inconvenient Truth» που αφύπνισε συνειδήσεις και κατάφερε να κινητοποιήσει ένα μεγάλο μέρος του κόσμου για το φαινόμενο της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Τέλος για μεγάλη παρέα με ροκ ακούσματα η καταλληλότερη επιλογή είναι η κωμωδία «Πένα του πεπρωμένου», που έχει soundtrack από ατόφιο μέταλλο και έναν Τζακ Μπλακ σε μεγάλα κέφια.
Σε ταινίες εποχής και για να απολαύσετε άψογα βικτωριανά φορέματα στην πρώτη και πεσιμιστική φωτογραφία στην δεύτερη, δείτε το «Περηφάνια και Προκατάληψη» με την Κίρα Νάιτλι να πετυχαίνει μία εξαιρετική ερμηνεία και το «Όλιβερ Τουίστ» του Ρόμαν Πολάνσκι. Και οι δύο είναι μεταφορές από αριστουργήματα της κλασικής λογοτεχνίας, αλλά νομίζω το «Περηφάνια και Προκατάληψη» είναι μία κλάση ανώτερο και δίκαια προτάθηκε για τέσσερα βραβεία όσκαρ. Το σενάριο του «Όλιβερ Τουίστ» ειδικά στο τελευταίο μισάωρο διαφοροποιείται αναίτια από το βιβλίο του Ντίκενς, αλλά ούτως ή άλλως παραμένει μία καλή ταινία. Η επόμενη ταινία του διάσημου σκηνοθέτη θα διαδραματίζεται στην Πομπηία, πριν την έκρηξη του Βεζούβιου, θα πρωταγωνιστεί ο Ορλάντο Μπλουμ και υποψιάζομαι ότι για μία ακόμη φορά θα ξεκινά σας ένας απλός σιδεράς.
Όσο για ταινίες που είναι καλύτερα να αποφύγετε ξεκινάμε με το b-movie «Hot Fuzz» που στην Αγγλία υπερ-προωθήθηκε, το «Ταλιατέλα Nights» (sic) με αγώνες ταχύτητας και τις δύο φετινές ταινίες με τον Έντυ Μέρφυ «Norbit» και «Dreamgirls», αν και είναι εντελώς διαφορετικού βεληνεκούς. Παλιότερα είχα προτείνει τον πρώτο κύκλο του «Prison Break», αλλά μην πέσετε στην παγίδα και δείτε τον δεύτερο, που κυκλοφορεί ήδη σε dvd και στη χώρα μας. Η σειρά ξεχειλώθηκε λόγω επιτυχίας, αντέγραψε αμήχανα τον «Φυγά» και τον εαυτό της, χρησιμοποίησε κάθε κλισέ του είδους και κατέληξε σε ένα κυνηγητό απιθανοτήτων σε όλη την Αμερική, με τρόπαιο αρχικά πέντε εκατομμύρια δολάρια (σεναριακό λάθος: τα χαρτονομίσματα είναι του 1971, δεν μπορούν να τα χρησιμοποιήσουν) και τελικά την ελευθερία τους. Ελπίζουμε οι δημιουργοί να πάρουν ρεβάνς στον τρίτο κύκλο που ξεκινάει τέλη του μήνα και υπόσχεται νέες συγκινήσεις στην παράξενη φυλακή «Sona».

Ιούλιος 26- Death Proof

Νέα κινηματογραφική εβδομάδα και οι επιλογές που θα ανοιχθούν μπροστά σας στις αίθουσες Odeon του Παραλιμνίου, λογικά δεν θα σας ενθουσιάσουν. Κάνει πρεμιέρα και στην Ελλάδα η νέα ταινία του Quentin Tarantino με το όνομα «Death Proof», δηλαδή κάτι σαν «άτρωτος». Ο Tarantino ειδικά στην Αμερική έχει πετύχει μέγιστη προβολή για τις δουλειές του και εξαιτίας του ανελέητου marketing έχει αποκτήσει φανατικό κοινό, που τον ακολουθεί τυφλά. Κατά τη γνώμη μου όλες οι ταινίες του είναι υπερ-εκτιμημένες, με εξαίρεση ίσως το ωμό και ανυπόκριτο για την εποχή του «Pulp Fiction». Αυτή εδώ έχει να κάνει με έναν παλαβό τύπο, που χρησιμοποιεί το υπερφυσικών δυνατοτήτων του αμάξι, για να σκοτώνει γυναίκες. Στην Αμερική προβλήθηκε μαζί με μία άλλη ταινία, ως «Grindhouse Effect» και απέτυχε παταγωδώς. Λογικά δεν θα έχει καλύτερη τύχη εδώ, αφού ο σκηνοθέτης φρόντισε μεταξύ άλλων να βάλει και στην θέση του πρωταγωνιστή τον εγγυητή b-movies Κερτ Ράσελ.
Στην Γαλλία ο Luc Besson εξακολουθεί να υποστηρίζει παραγωγές που απευθύνονται στο ευρύ κοινό και έτσι υπογράφει το απλοϊκό σενάριο για το «TAXI 4» (ή Τ4ΧΙ, όπως είναι στην αφίσα), που αυτή την εβδομάδα κάνει πρεμιέρα στη χώρα μας. Αν σας άρεσαν τα τρία προηγούμενα με τους τρελούς ρυθμούς τους, υποθέτω θα σας διασκεδάσει και αυτό, αλλά κρίνοντας από την αμέσως προηγούμενη ταινία, δεν θα είχα μεγάλες προσδοκίες. Το σίγουρο είναι ότι οι ήρωες σκοπεύουν να σπάσουν κάθε όριο ταχύτητας.
Σε σχέση με τα δύο προηγούμενα οι «Transformers» φαντάζουν ιδανική επιλογή για ένα βράδυ δράσης. Στην μεγάλη οθόνη τσαλακώνονται τόνοι ψηφιακής λαμαρίνας και οι αναμετρήσεις ανάμεσα στα κάθε είδους ρομπότ είναι εντυπωσιακές. Μην κάνετε τον κόπο να συγκρατήσετε ονόματα και να τα ταιριάξετε με χαρακτήρες. Όλα γίνονται πολύ γρήγορα και μόνη σημασία έχει η σωτηρία της Γης (που θα σωθεί- μην ανησυχείτε). Σε ίδιο θορυβώδες κλίμα και το «88 λεπτά» με τον Πατσίνο.
Το «Premonition» με την Σάντρα Μπούλοκ είναι ένα συμπαθητικό θρίλερ μυστηρίου για δύο αστέρια στα πέντε. Μία καταπιεσμένη γυναίκα μαθαίνει ότι ο άνδρας της σκοτώθηκε σε ένα τροχαίο, όμως όταν ξυπνάει την επόμενη μέρα τον βρίσκει να περιφέρεται ζωντανός στο σπίτι. Την επόμενη μέρα ξυπνάει πάλι σε μία πραγματικότητα όπου ο άνδρας της θεωρείται νεκρός και η ιστορία συνεχίζεται. Είναι πιθανό να αυθυποβάλλεται και να σχηματίζει αυτές τις εμμονές στο μυαλό της ή στο τέλος να αποκαλυφθεί ότι η ίδια της είναι νεκρή. Τέλος πάντων πήρατε μία γενική ιδέα, αν σας αρέσουν αυτά δείτε το.
Υπάρχουν διάφορες προτάσεις για νύχτες dvd αυτή την εβδομάδα και μένει σε εσάς να επιλέξετε ανάλογα με τις διαθέσεις σας. Ξεκινάμε με το πολυεπίπεδο υπαρξιακό αριστούργημα «Fountain» (2006) του Αρανόφσκι, που αφηγείται μία ιστορία αγάπης στο πέρασμα των αιώνων και έχει βαθμολογία 7,7 στο imdb. Εξαιρετική έκπληξη από τον γαλλόφωνο Καναδά ήταν το οικογενειακό δράμα «C.R.A.Z.Y.» (2005), που ανέλυε τις σχέσεις ανάμεσα σ’ έναν αυστηρό πατέρα και τους τέσσερις γιους του, ενώ αν σας αρέσουν οι συμπτώσεις και οι αλληλουχίες γεγονότων και αποφάσεων στη ζωή υπάρχει το «11:14» (2003).
Αν σας αρέσει να τρομάζετε, ανάμεσα στις καραβιές των θρίλερ που καταφτάνουν απ’ την Άπω Ανατολή ξεχωρίζει το κορεατικό «Tale of two sisters» (2003) με προσεγμένη σκηνοθεσία και αργούς ρυθμούς, ενώ αν είστε ορκισμένοι οπαδοί της δράσης ρίξτε μια ματιά στο «Στοίχημα του Σλέβιν» (2006). Ακούστηκε πολύ, το cast είναι ηχηρό, αλλά είναι λίγο προβλέψιμη και σχεδόν κάθε σκηνή της θυμίζει κάτι.

Ιούλιος 19- Big Lebowski

Όχι σπουδαίες αλλαγές στις ταινίες που προβάλλονται στην πόλη μας για αυτή την εβδομάδα. Οι «Transformers» συνεχίζουν να μάχονται στον πλανήτη μας, οι μισοί για να μας καταστρέψουν και οι μισοί για να μας προστατεύσουν και γενικά έχουν πάει πολύ καλά, έχοντας μεταμορφωθεί από ρομπότ σε εισπράξεις της τάξης των 370 εκατομμυρίων δολαρίων παγκοσμίως. Στις υπόλοιπες προβολές ο John McClane είναι «Πολύ σκληρός για να πεθάνει» και το αποδεικνύει έμπρακτα καθώς ξεφεύγει από ελεύθερους σκοπευτές, συγκρούσεις αυτοκινήτων, εκρήξεις σταθμών αερίου, βομβαρδιστικά αεροπλάνα και δολοφόνους parkour. Στα «88 λεπτά» υπάρχει πλοκή και σεναριακά ευρήματα όταν η δράση κυλάει σε πραγματικό χρόνο, αλλά αυτές οι ταινίες μάλλον δεν είναι για τον Αλ Πατσίνο. Στο imdb έχει 6,3 στα 10 και η αλήθεια έιναι ότι δεν αξίζει για πολύ παραπάνω.
Για μια πιο ήρεμη βραδιά υπάρχει το αξιοπρεπές δικηγορικό δράμα «Fracture» με τον Άντονι Χόπκινς, που χρησιμοποιεί ως χαρακτηριστική φράση το: «αν κοιτάξεις κάποιον από κοντά, θα δεις ότι έχει ένα αδύνατο σημείο». Ο «Νώε για μια εβδομάδα» είναι για ένα αστέρι στα πέντε, ενώ αν έχετε μικρά παιδιά ή αν αισθάνεστε εσείς έτσι, προβάλλεται το εξωτικό παραμύθι animation «Αζούρ και Ασμάρ», ενώ στην ίδια αίθουσα, αλλά σε διαφορετικές ώρες, παίζεται το splatter «Hostel 2».
Στα μελλοντικά έρχεται και στη χώρα μας η καινούρια ταινία του Ταραντίνο που μάλλον πρέπει να την αγνοήσετε, ενώ με ενδιαφέρον αναμένεται η κινηματογραφική μεταφορά της δημοφιλούς σειρά «Simsons», που ολοκλήρωσε την 18η σαιζόν της στην Αμερική. Στην Αμερική έκανε πρεμιέρα ο Χάρυ Πότερ και το «Τάγμα του Φοίνικα», κάνοντας με διαφορά το χειρότερο άνοιγμα από τις προηγούμενες ταινίες του franchise, αλλά πλησιάζοντας ικανοποιητικά τις εισπράξεις των «Transformers» και ξεπρνώντας με άνεση τον «Ρατατούη» της pixar. Επίσης κάνει πρεμιέρα την επόμενη εβδομάδα η τρίτη ταινία με τον Ματ Ντέιμον ως πράκτορα Jason Bourne στο «Bourne Ultimatum».
Δύο προτάσεις για dvd αυτή την εβδομάδα, μιας και στους κινηματογράφους κυριαρχεί η συνηθισμένη, καλοκαιρινή ανομβρία. Και οι δύο είναι ταινίες των ταλαντούχων αδελφών Κοέν και έχουν να κάνουν με την αγαπημένη τους εμμονή, τις απαγωγές. Το «Fargo» βγήκε στις αίθουσες το 1996, ακροβατεί ανάμεσα σε αστυνομικό και μαύρη κωμωδία και έχει σαν θέμα ένα απίθανο σχέδιο που καταστρώνει ένας πωλητής αυτοκινήτων προκειμένου να βρει λεφτά για να ξεπληρώσει τα χρέη του. Αναθέτει σε ένα ζευγάρι ερασιτεχνών να απαγάγουν την γυναίκα του, αλλά το σχέδιο στραβώνει και αρχίζει να ξεδιπλώνεται μία σειρά από εξωφρενικές καταστάσεις. Προτάθηκε για όχι λιγότερα από εφτά βραβεία Όσκαρ, δώστε σημασία στο χιόνι που καλύπτει πολύ πετυχημένα όλες τις σκηνές, αλλά μην ξεγελαστείτε από την φράση στην αρχή της ταινίας ότι «έχει βασιστεί σε μία αληθινή ιστορία». Τίποτα από όσα θα δείτε δεν συνέβησαν πουθενά.
Ο «Μεγάλος Λεμπόφσκυ» του 1998 είναι ξεκαρδιστική, σουρεαλιστική κωμωδία, παίζουν πολλοί γνωστοί ηθοποιοί, αλλά σίγουρα ξεχωρίζει το καταστροφικό πρωταγωνιστικό δίδυμο του χίπη Τζεφ Μπρίτζες και του βετεράνου Τζον Γκούντμαν, ίσως στις καλύτερες ερμηνείες της καριέρας τους. Έχει 8,1 στο imdb και βρίσκεται ανάμεσα στις διακόσιες καλύτερες ταινίες όλων των εποχών. Από την οθόνη σας θα παρελάσουν μπάλες μπόουλινγκ, κατά λάθος κατουρημένα χαλιά, μηδενιστές, κλεμμένα κασετόφωνα, ο λόφος 365 στο Βιετνάμ, απαγωγές για μια χούφτα δολάρια, ze germans, ωκεανοί από black russian και θεοπάλαβες συμπτώσεις.

Ιούλιος 12- Transformers

Φαίνεται ότι το καλοκαίρι είναι η εποχή που ευδοκιμούν σχεδόν αποκλειστικά οι ταινίες δράσης. Προκειμένου να μας δροσίσουν κάπως, οι αίθουσες προβολών αυτή την εβδομάδα θα κατακλυστούν από κύματα περιπέτειας, αγωνίας και ανεξέλεγκτης αδρεναλίνης. Φυσικά τα κύματα θα είναι φτιαγμένα με εφέ- ούτε λόγος να χρησιμοποιηθούν φυσικά, υπάρχει η σοβαρή πιθανότητα να φαίνονται ψεύτικα στην μεγάλη οθόνη.
Ήρθαν λοιπόν από την Αμερική οι θρυλικοί «Transformers», για να πολεμήσουν με όλες τους τις δυνάμεις τον Bruce Willis, αλλά και μεταξύ τους. Στο ντεμπούτο τους την προηγούμενη εβδομάδα κυριάρχησαν με άνεση στην από ‘κει πλευρά του Ατλαντικού και μεταμορφώθηκαν αστραπιαία από ρομπότ σε 150 εκατομμύρια δολάρια, κάνοντας άμεση απόσβεση στο budget τους. Προφανώς θα προσελκύσουν και εδώ ένα μεγάλο μέρος του κοινού, όχι μόνο από τις νεαρές ηλικίες, αλλά προφανώς και από την γενιά των εικοσιπεντάρηδων που μεγάλωσαν με την σειρά στην τηλεόραση. Όσοι την είδαν σε premium προβολές είπαν ότι είναι μία πολύ καλή ταινία επικών μονομαχιών, ενώ ο παραγωγός της Steven Spielberg, έσπευσε να ανακοινώσει το γύρισμα του sequel, που αναμένεται να ολοκληρωθεί το 2008. Η ιστορία είναι λίγο-πολύ γνωστή: από έναν μακρινό πλανήτη καταφτάνουν δύο αντιμαχόμενες ομάδες γιγαντιαίων ρομπότ διψασμένες για ενεργειακά αποθέματα. Η μία για να μας καταστρέψει και η άλλη (ευτυχώς) για να μας προστατεύσει, έχοντας σαν αρχηγό τον Optimus Prime.
Στις υπόλοιπες προβολές, με τρεισήμισι αστέρια στα πέντε κυριαρχεί με άνεση ο John McClane στο «Πολύ σκληρός για να πεθάνει 4.0», έχοντας να ανταγωνιστεί σχεδόν αποκλειστικά τον Αλ Πατσίνο και τα «88 λεπτά». Νομίζω ότι το trailer της τελευταίας αποκαλύπτει υπερβολικά πολλά σημεία για την εξέλιξη της πλοκής και η υποδοχή της δεν ήταν ιδιαίτερα ενθουσιώδης, το αντίθετο. Η υπόθεση αφήνει την αίσθηση ότι είναι πρωτότυπη και ταυτόχρονα τετριμμένη: ένας άγνωστος τηλεφωνεί στον πρωταγωνιστή, του ανακοινώνει ότι έχει 88 λεπτά για να ζήσει και (μαντέψτε) του το κλείνει. Από εκείνο το σημείο η ταινία κυλάει σε πραγματικό χρόνο και χωρίς να βάλω το χέρι μου στη φωτιά, πιστεύω ότι υπάρχει μεγάλη πιθανότητα ο Πατσίνο να γλυτώσει στο τέλος, παίρνοντας εκδίκηση από τον άγνωστο.
Επίσης κάνει πρεμιέρα το «Fracture» με τον Άντονι Χόπκινς, που έχει να κάνει με δικηγόρους που προσπαθούν να ανελιχθούν, ενώ υπάρχει και το μέτριο «Νώε για μια εβδομάδα». Για πέμπτη εβδομάδα προβάλλεται το εξαιρετικό παραμύθι animation «Αζούρ και Ασμάρ», ενώ στην ίδια αίθουσα, αλλά σε διαφορετικές ώρες, παίζεται το αποτρόπαιο «Hostel 2», που απευθύνεται αποκλειστικά στους φανατικούς των τρυπανιών και των πριονιών (και των οδοντικών τροχών).
Για dvd και σε κάτι αστείο-τρυφερό-έξυπνο υπάρχει η πρόταση της εξαιρετικής κομεντί «High Fidelity», που βγήκε στους κινηματογράφους το 2000. Πάω στοίχημα ότι αρκετοί από εσάς την έχετε ακούσει, σας την έχουν προτείνει, αλλά δεν την έχετε δει, αναβάλλοντας το συνεχώς. Ειδικά για όσους είστε λάτρεις της μουσικής, αυτή η ταινία όχι απλά θα σας κάνει αίσθηση, αλλά θα μπει και ανάμεσα στις πέντε καλύτερες ταινίες που έχετε δει ποτέ.
Ο Τζον Κιούζακ προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στις σχέσεις του που καταρρέουν η μία μετά την άλλη, ψάχνει το νόημα της ζωής και διευθύνει ένα δισκοπωλείο με άποψη, που απευθύνεται αποκλειστικά σε άτομα με γνώσεις. Μαζί του είναι ο Τζακ Μπλακ που σνομπάρει τους πάντες και τα πάντα και διαλέγει τις χειρότερες στιγμές για να ρίξει αλάτι γέλιου στις ανοιχτές συναισθηματικές πληγές του πρωταγωνιστή. Η ταινία ξεδιπλώνει σκόρπιες σκέψεις πάνω στις μόνιμες σχέσεις και την… μονιμότητά τους. Θα διασκεδάσετε με τις αμέτρητες λίστες που καταρτίζουν οι πρωταγωνιστές προκειμένου να αναλύσουν κάθε πτυχή της καθημερινότητάς και τα συμπεράσματα τους που θα σας φανούν απρόσμενα οικεία.

Ιούλιος 5- Πιο παράξενο απ' το παράξενο

Αισίως μπήκαμε στον Ιούλιο και ειδικά η πρώτη εβδομάδα έχει ιδιαίτερο κινηματογραφικό ενδιαφέρον για την Αμερική, μιας και περιλαμβάνει την επέτειο της 4ης Ιουλίου, που θεωρείται μία από τις αξιοζήλευτες ημερομηνίες για πρεμιέρα blockbuster. Βγαίνει λοιπόν εκεί η άκρως εντυπωσιακή κινηματογραφική μεταφορά των Transformers, με πλούσιο cast, έμπειρο σκηνοθέτη, ειδικά εφέ που κόβουν την ανάσα και μία από τις ακριβότερες παραγωγές όλων των εποχών. Σε εμάς έρχεται την επόμενη εβδομάδα και έτσι θα έχουμε προλάβει να σχηματίσουμε μία εικόνα για το τι να περιμένουμε. Επίσης στις ΗΠΑ προβάλλονται ο «Ρατατούης» της pixar, το αριθμολογικό θρίλερ «1408», που προσπαθεί να αμβλύνει τις εντυπώσεις από το «23» και το νέο ντοκιμαντέρ του Michael Moore «Sicko» για το εθνικό σύστημα υγείας (της Αμερικής- όχι της Ελλάδας).
Στα δικά μας ας ρίξουμε μια ματιά σε ό,τι υπάρχει στις αίθουσες, δηλαδή όχι και σπουδαία πράγματα, αν εξαιρέσετε τον Bruce Willis στον ρόλο του John McClane. Ο σκληροτράχηλος αστυνομικός εξακολουθεί για τέταρτη ταινία να μην πεθαίνει, ενώ οι εχθροί στοιβάζονται σε σωρούς γύρω του. Χαρακτηριστική η σκηνή που καταρρίπτει ένα ελικόπτερο με ένα αυτοκίνητο και όταν ο συνάδελφός του τον ρωτάει γιατί το έριξε με το αυτοκίνητο εκείνος ατάραχος απαντάει: «Γιατί μου τελείωσαν οι σφαίρες.» Πήγε καλά εισπρακτικά την πρώτη εβδομάδα προβολής συγκεντρώνοντας 42 εκατομμύρια δολάρια, έχει ξεκινήσει με 8,3 στο imdb και γενικότερα τα σχόλια όσων την είδαν ήταν θετικά.
Κάνουν πρεμιέρα δύο ακόμα συνέχειες ταινιών, αυτή του «Θεός για μία ημέρα», αλλά χωρίς τον Τζιμ Κάρευ στον πρωταγωνιστικό ρόλο και του αποτρόπαιου «Hostel», όπου παρελαύνουν τρυπάνια, πριόνια, ακρωτηριασμοί, φτυάρια, σκεπάρνια, τροχοί, αλυσίδες και άλλα τέτοια ευχάριστα. Αμφότερες απέσπασαν απογοητευτικές κριτικές, όπως και το «Border Town» με τους λατίνους Τζένιφερ Λόπεζ και Αντόνιο Μπαντέρας να εξερευνούν κάτι φόνους σε μια ξεχασμένη απ’ το Θεό πόλη.
Σε ταινίες που βρίσκονται στο προπαρασκευαστικό στάδιο, ήδη κυκλοφόρησαν οι πρώτες φωτογραφίες από τα γυρίσματα της τέταρτης ταινίας του Ιντιάνα Τζόουνς και ο Χάρισον Φορντ φαίνεται να είναι σε καλή φόρμα. Τελικά ο Σαμ Ραΐμι επιβεβαίωσε ότι όντως θα είναι ο σκηνοθέτης του prequel του «Άρχοντα των Δαχτυλιδιών», ενώ για το 2009 προγραμματίστηκε η προβολή της μεταφοράς του πολυσυζητημένου βιβλίου του Coelho «Αλχημιστής», για το οποίο φημολογείται ότι οι παραγωγοί θέλουν να το μετατρέψουν σε περιπέτεια δράσης (χωρίς σχόλιο).
Αν δεν είστε οπαδοί της ανελέητης δράσης είναι πολύ πιθανό να μην έχετε κάποια αξιοπρεπή επιλογή στις κινηματογραφικές αίθουσες αυτής της εβδομάδας. Έτσι έχω μία πρόταση για dvd, αρκετά παράταιρη με το ανάλαφρο καλοκαιρινό κλίμα, αλλά που σίγουρα θα σας αποζημιώσει αν της χαρίσετε την κατάλληλη προσοχή. Το «Πιο παράξενο από το παράξενο» (Stranger than Fiction) έχει βαθμολογηθεί με 7,9 στο imdb, είναι παραγωγή της σεζόν που μας πέρασε και συγκαταλέγεται ανάμεσα στις ταινίες που ξεχώρισαν για το ακραία πρωτότυπο σενάριό τους. Ο πρωταγωνιστής ακούγοντας μία φωνή να αφηγείται σκηνές απ’ τη ζωή του, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι είναι ο κεντρικός ήρωας ενός μυθιστορήματος και προσπαθεί με κάθε τρόπο να αποφύγει τον προσεχή, προαναγγελθέντα θάνατό του.
Ο άνευρος Γουίλ Φέρελ είναι ιδανικός στον ρόλο του εφοριακού που στηρίζεται στην ακρίβεια του ρολογιού του και πλαισιώνεται από την μανιώδη καπνίστρια Έμα Τόμσον και τον αλλοπρόσαλλο καθηγητή-ναυαγοσώστη Ντάστιν Χόφμαν. Δεν θα σας αποκαλύψω αν πρόκειται για κωμωδία ή δράμα, μιας και είναι κάτι που ο πρωταγωνιστής το ψάχνει απεγνωσμένα μέχρι την τελευταία σκηνή. Θα σας βάλει σε σκέψεις και καθώς θα φέρνετε στο μυαλό σας την φράση: «little did he know», θα αναρωτηθείτε για το πόσο ελέγχετε την δική σας ζωή.

Ιούνιος 28- Πολύ σκληρός για να πεθάνει 4.0

Έχετε σκεφτεί ποια είναι για σας η καλύτερη ταινία όλων των εποχών; Ο «Άρχοντας των Δαχτυλιδιών»; Το «Pulp Fiction»; Η «Αμελί»; Το «Σε κατάσταση πολιορκίας 2»; Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου αποφάσισε να εκφράσει την γνώμη του κι έπειτα από ψηφοφορία που διεξήγαγε ανάμεσα σε χίλιους πεντακόσιους ειδικούς, ανακήρυξε τον «Πολίτη Κέιν» του 1941 ως την καλύτερη αμερικανική ταινία όλων των εποχών. Την δεύτερη θέση με μικρή διαφορά κατέλαβε ο κυρίαρχος του imdb «Νονός» και την πρώτη πεντάδα συμπλήρωσαν η «Καζαμπλάνκα», το «Οργισμένο Είδωλο» και το «Τραγουδώντας στη Βροχή».
Ας πάμε, όμως σε πιο πρόσφατες κυκλοφορίες και στο τι προβάλλουν στην πόλη μας οι κινηματογραφικές αίθουσες του Odeon στο Παραλίμνιο. Πρώτα απ’ όλα έχουμε την θρυλική επιστροφή του αστυνόμου παλαιάς κοπής John McClane, στο «Πολύ σκληρός για να πεθάνει 4.0». Ο Bruce Willis εναρμονίζεται με τις επιταγές της τεχνολογίας και καλείται να αντιμετωπίσει πολυμήχανους τρομοκράτες-χάκερ, που προσπαθούν μέσω διαδικτύου να προκαλέσουν την κατάρρευση του οικονομικού συστήματος των ΗΠΑ. Λογικά δεν θα τα καταφέρουν, αλλά αυτό καλύτερα να το διαπιστώσετε μόνοι σας. Αν πάντως έχει τόσες εκρήξεις και συγκρούσεις όσες υπόσχεται το trailer, λογικά έχουμε μια ταινία δράσης απ’ την αρχή ως το τέλος.
Στο «Border Town» η Τζένιφερ Λόπεζ μαζί με τον Αντόνιο Μπαντέρας εξερευνούν μία σειρά ανεξιχνίαστων φόνων στα σύνορα του Μεξικό και μάλλον δεν τα καταφέρνουν και πολύ καλά, ενώ το «Σπίτι με κανόνες» με την Τζέιν Φόντα χάνεται στο χάσμα γενεών που προσπαθεί κωμικά να περιγράψει. Υποθέτω απευθύνεται αυστηρά στους λάτρεις των αμερικανικών οικογενειακών σειρών σαν το «7th Heaven». Τρία αστέρια στα πέντε και για τις δύο μαζί- μοιράστε τα εσείς ανάλογα με τις προτιμήσεις σας.
Αν σας αρέσουν τα αγωνιώδη παιχνίδια πόκερ υπάρχει το «Lucky You», με τον Έρικ Μπάνα στον ρόλο του τζογαδόρου που προσπαθεί να κερδίσει ένα τουρνουά στο Λας Βέγκας (πού αλλού;) και παράλληλα να ισορροπήσει με τα αυξανόμενα προβλήματα της προσωπικής του ζωής. Για τους φανατικούς οπαδούς των κόμικ της marvel, προβάλλεται ακόμα το «Fantastic Four: Rise of the Silver Surfer» με την Τζέσικα Άλμπα να αναγκάζεται να φορέσει την πιο εφαρμοστή στολή της προκειμένου να νικήσει όλους τους κακούς για πάντα. Οι Πειρατές ακόμα παίζονται και αν το δείτε έστω και καθυστερημένα, προσέξτε την τοποθεσία που δείχνει ο χάρτης του Jack Sparrow στο τέλος.
Μιας και υπάρχει σχετική λειψυδρία στις αίθουσες αυτή την εβδομάδα, πάλι έχω δύο προτάσεις, για όσους επιλέξουν την λύση του dvd. Πρόκειται για δύο πολεμικές ταινίες που βγήκαν στις αίθουσες αυτόν τον χειμώνα και είχαν να κάνουν με μία από τις σφοδρότερες μάχες του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, την αιματηρή επιχείρηση για την κατάληψη της Ίβο Τζίμα στον Ειρηνικό Ωκεανό. Ένας από τους πλέον καταξιωμένους σύγχρονους σκηνοθέτες, ο Κλιντ Ίστγουντ, επέλεξε να αφηγηθεί την ιστορία και απ’ την αμερικανική και την ιαπωνική πλευρά στις «Σημαίες των Προγόνων μας» και στα «Γράμματα από την Ίβο Τζίμα» αντίστοιχα. Οι ταινίες δεν είναι αμιγώς πολεμικές σαν τον «Στρατιώτη Ράιαν», αλλά είναι κατά βάση δραματικές και εξερευνούν τους μηχανισμούς ανάδειξης (ή και κατασκευής) ηρώων. Προσέξτε την εξαιρετική φωτογραφία σε αποχρώσεις του γκρίζου και απολαύστε τα πανοραμικά πλάνα του νησιού. Το τελικό αποτέλεσμα δικαίωσε τον σκηνοθέτη, αποσπώντας συνολικά έξι υποψηφιότητες για όσκαρ και εγκωμιαστικά σχόλια.

Ιούνιος 21- Βασίλειο των Ουρανών

Το καλοκαίρι άρχισε να προβάρει τις θερμότερες μέρες του και όλο και συχνότερα η κλιματιζόμενη αίθουσα ενός multiplex, φαντάζει ως ο ιδανικότερος προορισμός για μία βραδινή έξοδο. Η παρέα των υπερ-ηρώων στο «Fantastic Four, Rise of the Silver Surfer» πήγε πολύ καλά στο άνοιγμά της στην Αμερική, αποδεικνύοντας ότι υπάρχουν πολλοί φανατικοί των κόμικ που διψούν για περιπέτειες πλημμυρισμένες με ειδικά εφέ. Παράλληλα η αστραφτερή συμμορία που ληστεύει καζίνο συνεχίζει να παραδίδει μαθήματα απάτης, γέλιου και εκδίκησης, έχοντας μία στις δεκατρείς πιθανότητες να το πετύχει.
Οι «Πειρατές της Καραϊβικής» ολοκληρώνουν νωχελικά το ταξίδι τους στις θάλασσες του κόσμου, έχοντας ήδη κουρσέψει 820.000.000 $ από τα ταμεία των κινηματογράφων και έχοντας αποσπάσει βαθμολογία 7,4 στο imdb. Αν σκοπεύετε να την δείτε αυτή την εβδομάδα, τότε έχετε κατά νου ότι υπάρχει μία κρυφή σκηνή, μετά τους τίτλους τέλους της ταινίας. Πρέπει με υπομονή να μείνετε στον κινηματογράφο απολαμβάνοντας τη μουσική του Χανς Ζίμερ, αλλά τελικά θα ανταμειφθείτε μαθαίνοντας τι έχουν απογίνει δύο από τους πρωταγωνιστές δέκα χρόνια μετά.
Εξακολουθεί να προβάλλεται το γαλλικό, σαγηνευτικό animation παραμύθι με ανατολίτικες επιρροές «Αζούρ και Ασμάρ». Ακόμα υπάρχει η ιταλική κωμική road-movie «Ο Καλύτερος εχθρός μου», η ανεξάρτητη αγγλική, ρομαντική «Cashback» που είναι χαμηλών τόνων, ενώ σε πιο νεανικό κοινό απευθύνεται «Γέφυρα για την Τεραμπίθια», που βαδίζει στα χνάρια της Νάρνια.
Στα προσεχώς και μέχρι την πρώτη εβδομάδα του Ιουλίου αναμένεται η επιστροφή του Bruce Willis στο «Πολύ σκληρός για να πεθάνει 4.0», που απ’ ότι φαίνεται δεν είχε προλάβει να σκοτώσει όλους τους τρομοκράτες στις τρεις ταινίες που προηγήθηκαν. Ακολουθεί ο τρίτος Σρεκ με μέτριες προσδοκίες, ο Αλ Πατσίνο σ’ ένα ανελέητο κυνηγητό για «88 Λεπτά», η κινηματογραφική μεταφορά ακόμα και των Transformers σε ακριβή παραγωγή Spielberg και σκηνοθεσία Michael Bay (Αρμαγεδδών, Περλ Χάρμπορ, Ο Βράχος), το παιδικό αξιώσεων «Ρατατούης» της Pixar που αγοράστηκε από την Walt Disney και η συνέχεια του Hostel. Για όσους είναι ανυπόμονοι και περιμένουν την επόμενη μεγάλη παραγωγή με ελληνικό θέμα κυκλοφόρησε το trailer του «El Greco». Η σκηνοθεσία είναι του Γιάννη Σμαραγδή και την μουσική επένδυση έχει αναλάβει ο Βαγγέλης Παπαθανασίου.
Αν θέλετε τώρα να στήσετε την δική σας κινηματογραφική βραδιά στο σπίτι, τότε για αυτή την εβδομάδα έχω δύο προτάσεις, που από εντελώς διαφορετική σκοπιά αναλύουν τη δύναμη της αγάπης και της θέλησης. Από την Ισπανία έρχεται η δραματική ταινία «Μίλα της» του Αλμοδοβάρ και είναι μία ιστορία αγάπης ανάμεσα σε έναν νοσοκόμο και την ασθενή του, που έχει πέσει εδώ και χρόνια σε κώμα. Καταπληκτική σκηνοθεσία που προτάθηκε για όσκαρ, σενάριο που απέσπασε το χρυσό αγαλματίδιο και έξυπνα δοσμένες δόσεις ισπανικής κουλτούρας.
Η δεύτερη ταινία είναι το «Βασίλειο των Ουρανών» του Ridley Scott, που έχει να κάνει με τις σταυροφορίες και την ανακατάληψη της Ιερουσαλήμ από τον μεγαλύτερο ήρωα του αραβικού κόσμου, τον Σαλαντίν. Παρ’ όλο που στην πραγματικότητα η τελευταία επική μάχη δεν έγινε ποτέ, ο πολυβραβευμένος σκηνοθέτης του «Μονομάχου» έστησε μία εξαιρετική ιστορική ταινία σε έναν πολύπαθο τόπο, στηλιτεύοντας τον θρησκευτικό φανατισμό και προβάλλοντας τα ιδανικά του αλτρουισμού και της ανδρείας. Φανταχτερά κοστούμια, πλεχτές πανοπλίες, μάχες σε χιονισμένα δάση, πανίσχυροι καταπέλτες, θεόρατοι πολιορκητικοί πύργοι και Για να απολαύσετε την ταινία σε όλο της το μεγαλείο, σας συστήνω να αγοράσετε την extended εκδοχή της, στην οποία ο σκηνοθέτης πρόσθεσε σχεδόν μία ώρα σκηνών βαθαίνοντας στην ανάλυση των χαρακτήρων και τοποθετώντας σε στερεότερες βάσεις την δομή της ιστορίας.

Ιούνιος 14- Αζούρ και Ασμάρ

Διακοπές αρχίζουν και η «Συμμορία των Δεκατριών» θέλει να παρασύρει τους θεατές σε έναν ωκεανό δράσης και γέλιου. Το κοινό στην Αμερική επιφύλαξε σχετικά μουδιασμένη υποδοχή στην πληθώρα των σταρ που πρωταγωνιστούν στην ταινία, αλλά αν σκοπεύετε απλά να περάσετε ένα ανάλαφρο, καλοκαιρινό βράδυ- γιατί όχι; Μην έχετε ιδιαίτερες απαιτήσεις απ’ την ταινία και ίσως σας φανεί σαν ένα αστείο (ή μάλλον μια ληστεία) που βλέπετε ξανά και ξανά. Πάντως δεν είναι κι άσχημη, άρα παίρνει δυόμισι αστεράκια στα πέντε. Για κάτι πιο ψυχαγωγικό και με μεγαλύτερες αξιώσεις προτιμήστε τους Πειρατές και τον Τζόνυ Ντεπ.
«Η Γέφυρα για την Τεραμπίθια» έκανε πρεμιέρα τον Φεβρουάριο στην άλλη άκρη του Ατλαντικού και βασίζεται στο βραβευμένο ομώνυμο βιβλίο φαντασίας της Katherine Paterson. Πιθανόν να σας θυμίσει έντονα τα «Χρονικά της Νάρνια», μιας και είναι από τους ίδιους δημιουργούς, απευθύνεται στο ίδιο κοινό και θέλει να ακολουθήσει τον δρόμο που χάραξε ο «Άρχοντας των Δαχτυλιδιών». Δεν θα αφήσει εποχή, αλλά είναι συμπαθητική και σίγουρα απολαυστική για μικρότερες ηλικίες.
Αν, όμως προτιμάτε τα animation, προβάλλεται επιτέλους και στην πόλη μας το εξαιρετικό παραμύθι «Αζούρ και Ασμάρ» του βραβευμένου Γάλλου, Μισέλ Οζελό. Ο Αζούρ είναι ένα ξανθό αγόρι με γαλάζια μάτια, ενώ ο Ασμάρ είναι ένα αγόρι με μαύρα μαλλιά και μαύρα μάτια. Μεγαλώνουν σαν αδέρφια, αλλά θα καταλήξουν να γίνουν μισητοί εχθροί παλεύοντας για την αγάπη μίας νεράιδας, στην Μεσαιωνική Μαχρέμπ. Αντιμετωπίζουν κινδύνους, μαγικά ξόρκια και πανούργους εχθρούς σε μια οικογενειακή ταινία πολύ διαφορετική από τις αντίστοιχες του Χόλυγουντ. Ωραίο, πολύχρωμο και σαγηνευτικό.
Ο παγκόσμιος κινηματογράφος εκπροσωπείται και απ’ την Ιταλία αυτή την εβδομάδα με τον «Καλύτερο εχθρό μου». Στην γειτονική χώρα έκοψε πολλά εισιτήρια και φιλοδοξεί για μια επιτυχημένη πανευρωπαϊκή πορεία. Ξεκινάει σαν κωμωδία, έχει λίγες δόσεις από οικογενειακό δράμα και εξελίσσεται σε road movie. Το σενάριο είναι λίγο ακατάστατο, αλλά έχει διασκεδαστικούς διαλόγους και καλές ερμηνείες. Μια χαρά αν θέλετε να γελάσετε και σας αρέσουν τα Ιταλικά.
Επίσης υπάρχει άλλη μία μεταφορά κόμικ αυστηρά για τους φανατικούς του είδους, το «Fantastic Four, Rise of the Silver Surfer» και το χαμηλών τόνων «Cashback». Η τελευταία αφηγείται την ιστορία ενός ευαίσθητου νέου με καλλιτεχνική φύση, που για να καταπολεμήσει την αϋπνία του, πιάνει δουλειά στη νυχτερινή βάρδια ενός σούπερ-μάρκετ.
Αν παρ’ όλα αυτά επιλέξετε να μείνετε μέσα με παρέα ένα dvd, τότε θα σας προτείνω το Rocky Balboa. Η ταινία με την θρυλική επιστροφή του ιταλικής καταγωγής πυγμάχου, μόνο απαρατήρητη δεν πέρασε. Βγάζοντας νοκ-άουτ την αναμενόμενη προκατάληψη, ο Σταλόνε κέρδισε ακόμα και τους πιο δύσπιστους, απέσπασε καλές κριτικές και σημείωσε και ανάλογη εισπρακτική επιτυχία. Ο Σταλόνε σε ρόλο πρωταγωνιστή, σκηνοθέτη, σεναριογράφου και παραγωγού κατάφερε να φτιάξει όχι απλά μία αξιοπρεπή ταινία, αλλά ένα καλό φιλμ που θα έχουμε τη διάθεση να ξαναδούμε στο μέλλον.
Η ταινία έχει ψυχή και αν ήσασταν σε όσους μεγάλωσαν με τις ταινίες του Ρόκυ, τότε όχι μόνο θα αναπολήσετε τα περασμένα, αλλά θα κινδυνεύσετε να συγκινηθείτε, από τις πρώτες κιόλας νότες της μουσικής στους τίτλους. Δεν έχει τόσο μποξ και αγώνες, όσο ηθικά διδάγματα, προσωπικές συγκρούσεις και γλυκόπικρες σκηνές. Φυσικά δεν θα μπορούσαν να λείπουν οι εμπνευσμένες ατάκες με τις οποίες ο Σταλόνε έχει πριμοδοτήσει τον εαυτό του: «Δεν έχει σημασία πόσο δυνατά μπορείς να χτυπήσεις, έχει σημασία πόσο δυνατά μπορούν να σε χτυπήσουν και να συνεχίζεις να προχωράς.»

Μάιος 24- Casino Royale

Από σήμερα στην Ελλάδα και από αύριο σε όλον τον κόσμο, ανοίγει η εντυπωσιακή τρίτη ταινία των Πειρατών της Καραϊβικής, με τίτλο: «Στο Τέλος του Κόσμου». Ο Γουίλ, η Ελίζαμπεθ και ο αρχιπειρατής Μπαρμπόσα προσπαθούν απεγνωσμένα να σώσουν τη ζωή του Τζακ Σπάροου, την ίδια ώρα που το στοιχειωμένο πλοίο «Ιπτάμενος Ολλανδός» σπέρνει την καταστροφή στις Εφτά Θάλασσες. Σαλπάροντας στην απάτη, την προδοσία και τους ταραγμένους ωκεανούς, οι ήρωες πρέπει να ανοίξουν δρόμο μέχρι την εξωτική Σιγκαπούρη και να αντιμετωπίσουν τον πονηρό Κινέζο πειρατή Σάο Φενγκ. Προχωρώντας προς το τέλος του κόσμου, ο καθένας πρέπει να διαλέξει πλευρά στην τελική μάχη –όχι μόνο για να σώσει τη ψυχή του, αλλά και το ίδιο το μέλλον της ανέμελης πειρατικής ζωής.
Όπως χαρακτηριστικά δήλωσε σε μία συνέντευξή του ο ιθύνων νους της τριλογίας, παραγωγός Τζέρυ Μπρουκχάιμερ «Το βασικό θέμα που πραγματεύεται η ταινία, είναι η φύση του τι χρειάζεται για να είσαι καλός άνθρωπος και πως ακόμα και οι καλοί άνθρωποι αναγκάζονται να κάνουν κάτι κακό ανάλογα με τις περιστάσεις- και το αντίστροφο. Όλοι πρέπει να περάσουν από αυτή τη δοκιμασία, να αντιμετωπίσουν την ίδια τους την ικανότητα να κάνουν κάτι με το οποίο διαφωνούν και να πάρουν πραγματικά σκληρές αποφάσεις.»
Σε κάτι διαφορετικό, το «Painted Veil» αφηγείται την συγκλονιστική ιστορία ενός ιδεαλιστή γιατρού που την δεκαετία του ’30 αποφασίζει να βοηθήσει μία απομονωμένη κινεζική επαρχία που πλήττεται από μία πρωτοφανή επιδημία χολέρας. Καλείται να αντιμετωπίσει όχι μόνο τις προαιώνιες προκαταλήψεις των ντόπιων, αλλά και την εχθρότητα που σταδιακά έχουν αναπτύξει απέναντι στην αποικιοκρατία. Η ταινία δεν επικεντρώνεται τόσο στην πολιτική διάσταση των γεγονότων, όσο στη ταραχώδη σχέση του γιατρού Έντουαρτ Νόρτον με την κακομαθημένη σύζυγό του Ναόμι Γουότς. Εξαιρετικές εικόνες και ερμηνείες, αλλά αν δεν σας γοητεύουν οι αργοί αφηγηματικοί ρυθμοί μην την προτιμήσετε.
Στις υπόλοιπες προβολές περιλαμβάνονται οι «Δέκα Πληγές» με την Χίλαρι Σουάνκ και το «Dead Girl». Η πρώτη ασχολείται με την εμφάνιση μιας σειράς βιβλικών φαινομένων σε μία σύγχρονη, αμερικανική πόλη και επιχειρεί να αποδώσει με επιστημονικοφανή τρόπο τις ομώνυμες κατάρες που έπληξαν την αρχαία Αίγυπτο, έπειτα από εντολή του Μωυσή. Η δεύτερη έχει να κάνει με το τον ανεξιχνίαστο θάνατο ενός κοριτσιού και το πως συνδέεται με τις ζωές φαινομενικά άσχετων ανθρώπων. Ακόμα υπάρχει η δεύτερη συνέχεια του Spiderman, που την προηγούμενη εβδομάδα έχασε σε εισιτήρια από την δραματική ελληνική παραγωγή Alter Ego του Νίκου Δημητρόπουλου.
Η πρόταση αυτή της εβδομάδας για dvd, περιλαμβάνει άφθονη δράση και αναμφισβήτητα τον καλύτερο Bond των τελευταίων ετών. Ο Daniel Craig νίκησε κατά κράτος την καχυποψία κι έκανε το εντυπωσιακότερο ντεμπούτο που θα μπορούσε να φανταστεί ως πράκτορας των μυστικών υπηρεσιών της Βρετανίας στο «Casino Royale». Η ταινία είναι προσεγμένη σκηνοθετικά και σεναριακά, ο Craig κάνει επίδειξη των πλούσιων υποκριτικών ικανοτήτων του και επιτέλους είδαμε Bond girls, που δεν είναι απλά καρικατούρες χαρακτήρων. Η πλοκή τοποθετείται στα πρώτα βήματα του Bond ως πράκτορα 00 και περιστρέφεται γύρω από μία αγωνιώδη παρτίδα πόκερ στο Μαυροβούνιο.
Το «Casino Royale» έγινε μια από τις μεγαλύτερες εμπορικές επιτυχίες του χειμώνα που μας πέρασε και η βαθμολογία του στο imdb δίκαια άγγιξε το 8,2. Η σειρά ταινιών με τον ήρωα του Ίαν Φλέμινγκ, βαπτίστηκε εκ νέου στην κινηματογραφική κολυμπήθρα, χρησιμοποιώντας εμπνευσμένα ευρήματα και έξυπνα τεχνάσματα. Ανανεώνουμε την πίστη μας σε ένα από τα διαχρονικότερα σύμβολα στην ιστορία του σινεμά και αναμένουμε με αδημονία την πολλά υποσχόμενα συνέχεια που θα κάνει πρεμιέρα τον Νοέμβριο του 2008.

Ιούνιος 7- Old boy

Η μεγάλη εισπρακτική επιτυχία των Πειρατών στις δύο πρώτες εβδομάδες προβολής τους στον κόσμο (400.000.000 $ εισπράξεις), μάλλον οδηγεί τους παραγωγούς να αναθεωρήσουν όσα αρχικά υποστήριζαν, μέχρι και στα δελτία τύπου. Πιθανότατα το «Στο Τέλος του Κόσμου» δεν θα είναι η τελευταία ταινία του franchise, σύμφωνα με δηλώσεις των συντελεστών, αλλά δε νομίζω πως ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα ενοχλήσει ιδιαίτερα τους φανατικούς οπαδούς της ταινίας και του Τζόνυ Ντεπ.
Αν είστε ανάμεσα στους λίγους που δεν έχουν δει ακόμα την ταινία τότε, πού έχετε το μυαλό σας; Από την φαντασία του σκηνοθέτη και των σεναριογράφων έχουν ξεπηδήσει ναυμαχίες μέσα σε ανεμοστρόβιλους, ξιφομαχίες πάνω σε κατάρτια, ασταμάτητοι κανονιοβολισμοί και αλλεπάλληλες σκηνές τρανταχτού γέλιου. Μην προσπαθείτε να κρατήσετε λογαριασμό για το ποιος είναι με ποιον και ποιον προδίδει. Μην ξεχνάτε ότι είναι όλοι τους πειρατές.
Συνεχίζεται η πολεμική ταινία «Οι Σημαδεμένοι» («Home of the Brave»), που περιλαμβάνει ρεαλιστικές συγκρούσεις στην Βαγδάτη και καταλήγει πως το σπίτι των γενναίων δεν είναι η πατρίδα τους, αλλά το πεδίο της μάχης.
Η επόμενη πρεμιέρα blockbuster έχει οριστεί για τις 26 Ιουνίου και πρόκειται για την αναμενόμενη τέταρτη ταινία με τον Bruce Willis στον ρόλο του «πολύ σκληρού για να πεθάνει». Επίσης έχει κυκλοφορήσει το trailer του Rambo 4, που την επόμενη σεζόν επιτήθεται με τα πολυβόλα του στην Μπούρμα, για να σώσει μία ομάδα ακτιβιστών.
Μιας και οι επιλογές στις κινηματογραφικές αίθουσες είναι σχετικά περιορισμένες, θα σας προτείνω δύο dvd, για μία σινεφίλ βραδιά στο σπίτι σας. Από την Αργεντινή έρχονται οι «9 Βασίλισσες» του Αλφόνσο Κουαρόν και είναι μια εξαιρετικά καλογυρισμένη και καλογραμμένη περιπέτεια στους δρόμους του Μπουένος Άιρες, όπου δύο πολυμήχανοι τύποι σκαρφίζονται κάθε πιθανό και απίθανο κόλπο για να εξαπατήσουν τους ανυποψίαστους συμπολίτες τους. Το μεγάλο κόλπο, όμως που αναλαμβάνουν αποδεικνύεται
Αν προτιμάτε εντονότερους ρυθμούς, τότε υπάρχει το κορεατικό «Old Boy». Ένας συνηθισμένος άνθρωπος απάγεται χωρίς να ξέρει γιατί κι από ποιον και φυλακίζεται σε ένα δωμάτιο για 15 χρόνια. Όταν απελευθερώνεται έχει πέντε μέρες για να ισορροπήσει ανάμεσα στην δίψα για εκδίκηση και στην περιέργεια να μάθει τους λόγους της κράτησής του. Φοβάμαι ότι σε ορισμένες σκηνές γίνεται υπερβολικά βίαιη, αλλά σε γενικές γραμμές το «Old Boy» είναι ένα μικρό διαμάντι και δεν απέσπασε άδικα 19 υποψηφιότητες για βραβεία σε φεστιβάλ.

Μάιος 31- Πειρατές της Καραϊβικής

Οι Πειρατές κατέφτασαν και απέδειξαν ότι δεν είναι ακατόρθωτο για τα sequel μιας ταινίας να κρατηθούν στα υψηλά στάνταρ που έθεσε η πρώτη της σειράς, αν όχι να τα ξεπεράσουν. Ο σκηνοθέτης Gore Verbinski, ξόδεψε με σύνεση κάθε δεκάρα από τα 200.000.000 δολάρια που κόστισε το «Στο Τέλος του Κόσμου», για να συνθέσει ένα ανυπέρβλητο και χορταστικό οπτικοακουστικό θέαμα. Δεν ξέχασε, όμως να εμβαθύνει εκ νέου στους χαρακτήρες και στην ιστορία, συνδέοντας στοιχεία και μικρολεπτομέρειες που εμφανίζονταν στις δύο προηγούμενες ταινίες και χρησιμοποιώντας εμπνευσμένα κωμικά στοιχεία. Τελικά οι «Πειρατές» είναι μία από τις καλύτερες φετινές ταινίες που πιθανότατα αν και από ασυνήθιστη κατηγορία, θα διεκδικήσει δυναμικά μερίδιο στην πίτα των όσκαρ.
Επειδή σίγουρα πολλοί από εσάς δεν την έχετε δει ακόμα δεν θα σας χαλάσω τη μαγεία αναφέροντας το τέλος, σίγουρα όμως η τριλογία έκλεισε με τον καταλληλότερο τρόπο. Στην ταινία θα συναντήσετε και πάλι όλο το εξωφρενικό πλήρωμα του Τζόνυ Ντεπ, που στην προηγούμενη ζωή του πρέπει να ήταν όντως καπετάνιος σε πειρατικό καράβι. Χωρίς αμφιβολία το σύνολο βραβεύεται με τέσσερα αστέρια στα πέντε, αφήνοντάς μας μία λυπημένη γεύση στο στόμα, γιατί ίσως δεν ξαναζήσουμε τόσο ζωντανά το πειρατικό όνειρο που όλοι έχουμε μέσα μας.
Παραμένοντας σε δράση, έκανε πρεμιέρα η πολεμική ταινία «Οι Σημαδεμένοι» («Home of the Brave» ο αγγλικός τίτλος), που έχει να κάνει με τον πόλεμο που διεξάγουν στο Ιράκ οι αμερικανικές δυνάμεις. Ξεκινάει σαν καταιγιστική περιπέτεια με ρεαλιστικές απεικονίσεις των οδομαχιών στη Βαγδάτη και καταλήγει ως δραματική αναπαράσταση της ζωής των πεζοναυτών μετά τον πόλεμο. Τελικά το σπίτι των γενναίων δεν είναι η πατρίδα τους, αλλά το πεδίο της μάχης. Παίζει και ο Σάμιουελ Τζάκσον, αλλά το αποτέλεσμα ως σύνολο δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο για να ξεπεράσει τα δύο αστέρια.
Στις υπόλοιπες προβολές και απ’ την καλύτερη προς την πιο αδύναμη ταινία έχουμε: το «Painted Veil», το «Alter Ego», τις «Δέκα Πληγές», το «Νεκρό Κορίτσι» και το θρίλερ «Το Ωτοστόπ του Τρόμου». Για κάτι με περισσότερο στυλ, από την επόμενη εβδομάδα έρχεται και η πολυπληθής παρέα των ληστών καζίνο, δηλαδή η «Συμμορία των Δεκατριών».
Για dvd αυτήν την εβδομάδα θα προτείνω μία σειρά δράσης που ξεκίνησε να προβάλλεται πέρσι στην Αμερική. Οι περισσότεροι ήδη θα έχετε παρακολουθήσει μετά μανίας κάποια πρόσφατη σειρά όπως Lost, 24, Sex and the City, Heroes, και δεν μπορεί παρά να έχετε ακουστά και το «Prison Break». Η ασυνήθιστη υπόθεση καταφέρνει να κεντρίσει κατευθείαν το ενδιαφέρον του θεατή. Ένας μικροκακοποιός εξαιτίας μίας πολιτικής συνωμοσίας φυλακίζεται σε μία φυλακή υψίστης ασφαλείας και καταδικάζεται σε θάνατο. Όταν τα ένδικα μέσα για την αθώωσή του εξαντληθούν υπάρχει μόνο ένας τρόπος για να ξεφύγει. Ο πολυμήχανος αδερφός του κρύβει σε ένα τατουάζ που καλύπτει όλο του το σώμα τα σχέδια της φυλακής και φυλακίζεται στο ίδιο ίδρυμα διαπράττοντας μία σκηνοθετημένη ληστεία.
Τα επεισόδια της σειράς έχουν γερές δόσεις αγωνίας, καθώς ο πρωταγωνιστής (Wentworth Miller) μπλέκει σε επικίνδυνες καταστάσεις μες στη φυλακή και καλείται να επιστρατεύσει θεμιτά και αθέμιτα μέσα μέχρι να φτάσει στον σκοπό του. Η σειρά έχει μεγάλο budget, τα γυρίσματα έγιναν σε πραγματικές φυλακές και δεν λείπουν οι σκηνές που θυμίζουν «Ρίτα Χέιγουρθ: Τελευταία Έξοδος» και «McGyver». Αν έχετε την καλή διάθεση να παραβλέψετε ορισμένες απιθανότητες στην υπόθεση, τότε σίγουρα θα διασκεδάσετε και μετά το τελευταίο επεισόδιο θα αισθανθείτε πως χάσετε μερικούς φίλους των οποίων τις ζωές είχατε γνωρίσει καλά. Η δεύτερη σεζόν της σειράς προβλήθηκε φέτος, αλλά δεν σημείωσε την ίδια επιτυχία και οι παραγωγοί ανανέωσαν το ραντεβού τους για του χρόνου.

Μάιος 17- Scoop

Πλησιάζει το καλοκαίρι και πολλοί από μας ήδη ονειρεύονται ταξίδια σε μακρινές θάλασσες και εξωτικές παραλίες. Αν σε παλαιότερες διακοπές είχατε την τύχη να βρείτε ένα μαύρο μαργαριτάρι ή να ανακαλύψετε μισοθαμμένο στην άμμο το σεντούκι ενός νεκρού, τότε καλά θα κάνετε να αρχίσετε να ετοιμάζετε και πάλι τα πράγματά σας, γιατί η ώρα πλησιάζει. Την επόμενη εβδομάδα και σε παγκόσμια πρεμιέρα στην Ελλάδα, έρχονται οι Πειρατές της Καραϊβικής, απειλώντας να μας παρασύρουν σε μια περιπέτεια κυριολεκτικά ως το τέλος του κόσμου.
Το έτσι κι αλλιώς εντυπωσιακό cast εμπλουτίζεται και η τριλογία κατεβάζει αυλαία σε μία ταινία που αναμένεται να ξεπεράσει κάθε εισπρακτική και καλλιτεχνική προσδοκία. Τζόνυ Ντεπ, Ορλάντο Μπλουμ και Κίρα Νάιτλι γίνονται ένα κουβάρι ξιφομαχώντας σε γέφυρες, βρίζοντας πειρατικά και ακροβατώντας σε σανίδες και ξάρτια. Στο προσκήνιο επανέρχονται φουρτουνιασμένοι ωκεανοί, ανελέητοι κανονιοβολισμοί, διπρόσωπα πληρώματα, ριψοκίνδυνα ρεσάλτα και ο απαράβατος πειρατικός κώδικας τιμής τον οποίο οφείλουμε όλοι να τηρήσουμε πιστά κάνοντας κρατήσεις εισιτηρίων.
Από τις ταινίες που ήδη προβάλλονται, υπάρχει το «Alter Ego» με θέμα την μουσική και τον Σάκη Ρουβά, που καλείται να αντιμετωπίσει την αναμενόμενη προκατάληψη. Η ταινία παρακολουθεί την πορεία ενός διάσημου ροκ συγκροτήματος, καθώς η αντίστροφη μέτρηση προς την διάλυσή του έχει αρχίσει. Η είσοδος μιας απλής κοπέλας, της Αριάδνης, στη ζωή του ροκ σταρ Στέφανου και στην καθημερινότητα των μελών του συγκροτήματος, πυροδοτεί αναπάντεχες εξελίξεις και θα αναγκάσει τους πρωταγωνιστές να επανεξετάσουν όσα πιστεύουν πάνω στη φιλία και την αγάπη. Οι ερμηνείες είναι πειστικές και η φροντισμένη σκηνοθεσία του Νίκου Δημητρόπουλου στηρίζει και προφυλάσσει τον Ρουβά. Γενικά το «Alter Ego» δεν είναι καθόλου κακή ταινία, είναι μια ακριβή, ελληνική παραγωγή, που κάνει έκδηλη την προσπάθεια για ανάδειξη και δημιουργία εγχώριων ινδαλμάτων. Το αποτέλεσμα την δικαιώνει και γι’ αυτό και η καλή βαθμολογία με τρία αστέρια στα πέντε.
Ο Spiderman στην τρίτη εβδομάδα προβολής του έχει να αντιμετωπίσει εκτός απ’ την πληθώρα των εχθρών του και σημαντικές απώλειες στα ταμεία. Αν ενδιαφέρεστε για αστείες αγελάδες υπάρχει το animation «Φάρμα Στόρυ», ενώ αν ενδιαφέρεστε για συναισθηματικούς λυκανθρώπους το σοφιστικέ «Blood and Chocolate». Επίσης προβάλλεται το «Lonely Hearts» με τον Τραβόλτα, που αφηγείται την αληθινή ιστορία δύο κατ’ εξακολούθηση δολοφόνων την δεκαετία του ’40.
Για dvd και για όσους προτιμούν τις ιδιωτικές προβολές, υπάρχουν δύο προτάσεις αυτή την εβδομάδα, ώστε να επιλέξετε ανάλογα με τη διάθεσή σας. Αν θέλετε να προβληματιστείτε με το περιεχόμενο και να χορτάσετε με την αψεγάδιαστη εικόνα, προτιμήστε το πολυσυζητημένο «Βαβέλ», του βραβευμένου Αλεχάντρο Ιναρίτου. Η ταινία είναι μια ανάλυση του πως φαινομενικά ασήμαντες επιλογές της καθημερινότητάς μας, μπορεί να οδηγήσουν σε συνταρακτικά γεγονότα και να επηρεάσουν ζωές ολότελα αγνώστων ανθρώπων. Ένα πολύχρωμο παζλ ιστοριών από όλον τον κόσμο, συνδέεται υπό το πρίσμα μιας πολυσύνθετης αφηγηματικής πλοκής, οδηγώντας σε ένα λυτρωτικό φινάλε. Εξαιρετικά δυνατή ταινία και ευτυχώς όχι τόσο καταθλιπτική όσο τα «21 γραμμάρια».
Αν θέλετε να γελάσετε με την καρδιά σας υπάρχει η περσινή ταινία του Γούντυ Άλεν «Scoop», που αν και πέρασε σχετικά απαρατήρητη, ήταν αναμφίβολα απ’ τις καλύτερες κωμωδίες της χρονιάς. Η Σκάρλετ Γιόχανσον και ο Γούντυ Άλεν δίνουν ρεσιτάλ ανοησίας προσπαθώντας να εξιχνιάσουν μια σειρά εγκλημάτων που υποτίθεται πως έχει διαπράξει ο Βρετανός ευγενής Χιου Τζάκμαν. Οι παρεξηγήσεις διαδέχονται η μία την άλλη και οι μνημειώδεις γκάφες του νευρικού μάγου Σπλεντίνι υπόσχονται μια απολαυστική κινηματογραφική βραδιά.

Μάιος 10- Prestige

Η δεύτερη συνέχεια του Spiderman είναι η ακριβότερη κινηματογραφική παραγωγή που έχει γίνει ποτέ και όπως ήταν αναμενόμενο σάρωσε τα ταμεία στην πρώτη εβδομάδα προβολής της. Στην Αμερική έκανε ένα άκρως εντυπωσιακό άνοιγμα της τάξης των 150 εκατομμυρίων δολαρίων αποζημιώνοντας τους παραγωγούς και ενθουσιάζοντας με την κόμικ αισθητική της, τους φανατικούς θαυμαστές της σειράς.
Η ταινία έχει ειδικά εφέ που κόβουν την ανάσα και συμπεριλαμβάνει αναρίθμητες πτυχές της ιστορίας του Πήτερ Πάρκερ. Ο σεμνός Πήτερ πρέπει να βρει τρόπο να κάνει πρόταση στο κορίτσι του, να εκδικηθεί επιτέλους τον κακό που σκότωσε τον θείο του, να συγκρουστεί με τον φίλο του που θέλει να εκδικηθεί τον θάνατο του πατέρα του και φυσικά να βρει χρόνο να συγκρουστεί με το σκοτεινό «εγώ» του. Αν δεν ήταν αποδεδειγμένα υπερήρωας, ειλικρινά αμφιβάλλω αν θα τα κατάφερνε όλα αυτά μέσα στα εκατόν σαράντα λεπτά που διαρκεί η ταινία.
Διατηρώ λίγες ενστάσεις για την βαρυφορτωμένη πλοκή του έργου, μιας και οι δημιουργοί συμπύκνωσαν μεγάλα κομμάτια της ιστορίας του Ανθρώπου-Αράχνη στο φινάλε (;) της πετυχημένης σειράς, αλλά η συνολική γεύση που αφήνει είναι για τέσσερα αστέρια στα πέντε. Φυσικά ένας τίτλος με τόση τεράστια εμπορική επιτυχία, δεν γίνεται να αφεθεί απ’ τους παραγωγούς να αραχνιάσει για πολύ καιρό στο συρτάρι και το 2009 προβλέπεται να καταφτάσει ο τέταρτος Spiderman. Για την ώρα ο σκηνοθέτης Sam Raimi, έχει εκδηλώσει ενδιαφέρον να αναλάβει την ιστορία πριν τον «Άρχοντα των Δαχτυλιδιών», το πολύ-αναμενόμενο «Hobbit».
Για κάτι πιο αληθινό κάνει πρεμιέρα η πολύ-αμφισβητούμενη ταινία «Alter Ego», με πρωταγωνιστή τον Σάκη Ρουβά να κάνει στροφή σε γενικότερα πιο ποιοτικές επιλογές. Το «Αίμα και Σοκολάτα» προβάλει σαν κλώνος του «Underworld», δίνοντας βαρύτητα τους χαρακτήρες και τα διλήμματά τους. Αν προτιμάτε να κινηθείτε σε αργότερους ρυθμούς, κάντε λίγο υπομονή το «Βαμμένο Πέπλο» με τον ακτιβιστή Έντουαρτ Νόρτον και παρατηρήστε ότι σε όλο και περισσότερες ταινίες αρχίζουν να εμφανίζονται ιδεαλιστές, ακτιβιστές ήρωες, όπως για παράδειγμα στον «Επίμονο Κηπουρό και στο «After the Wedding». Αν επιμείνετε στην ίδια θεματολογία, απ’ την μεγάλη οθόνη θα παρελάσουν η «Λαίδη Τσάτερλι» και ο «Μολιέρος».
Ο «Επισκέπτης» («Host») είναι ακριβή κορεατική παραγωγή και συστήνεται ανεπιφύλακτα σε όσους τους αρέσει να τρομάζουν. Μία αμφίβια, μεταλλαγμένη σαύρα ξεπηδά απ’ την πολιτεία κάτω απ’ την Σεούλ και σπέρνει τον πανικό ακόμα και στους πιο ψύχραιμους θεατές. Δόσεις τοπικής κουλτούρας, πολύ σασπένς στον λαβύρινθο των υπονόμων, άκρως χορταστική δράση και 7,4 βαθμολογία στο Imdb. Η επίθεση του τέρατος στο πάρκο στην αρχή της ταινίας, θυμίζει ντοκιμαντέρ και θα μείνει στην ανθολογία των σκηνών του είδους.
Αν τώρα έχετε δει όλες τις ταινίες, μπορείτε απλά να κάνετε μια βόλτα στο video-club της γειτονιάς σας και αν είστε τυχεροί να βρείτε προς ενοικίαση το εξαίσιο «Prestige». Είναι μια από τις πλέον πολυσυζητημένες ταινίες της χρονιάς που μας πέρασε και έχει ως θέμα της δύο ταχυδακτυλουργούς, που ξεκινούν την καριέρα τους σαν συνεργάτες και καταλήγουν ορκισμένοι εχθροί. Με φόντο την τέλεια αναπαράσταση της Βικτοριανής Αγγλίας, ο καταξιωμένος σκηνοθέτης Κρίστοφερ Νόλαν καθοδηγεί ένα λαμπρό cast και αφηγείται μια μυστηριώδη ιστορία στα όρια του ανεξήγητου.
Το πάθος των πρωταγωνιστών για την παρουσίαση του καλύτερου μαγικού κόλπου σύντομα μετατρέπεται σε αθεράπευτη εμμονή, καταστρέφοντας όχι μόνο τις δικές τους ζωές, αλλά και τις ζωές των γύρω τους. Τελικά ένας μάγος αν θέλει να γίνει ο καλύτερος, χρειάζεται να μετατρέψει την πραγματική του ζωή σε παράσταση που ζει κάθε μέρα.

Μάιος 3- Stalker

Η αλήθεια είναι πως στην αρχή ξεκίνησε σαν φήμη, αλλά τελικά το φαινόμενο έλαβε τέτοιες διαστάσεις, που πλέον συναντάμε όλους και περισσότερους ανθρώπους να έχουν το βλέμμα τους στραμμένο. Αυτή την εβδομάδα κάνει παγκόσμια πρεμιέρα και ταυτόχρονα ανοίγει έστω και άτυπα την φετινή θερινή σεζόν, η δεύτερη συνέχεια του «Spiderman», που υπόσχεται σκοτεινότερη ατμόσφαιρα και εσωτερική πάλη συναισθημάτων, μιας και ο μεγαλύτερος εχθρός του, δεν θα είναι άλλος από τον ίδιο του τον εαυτό.
Σίγουρα, όμως η μεγαλύτερη μάχη δεν θα γίνει μέσα του, όπως διαφημίζει το trailer, αλλά στα ταμεία των κινηματογράφων. Λαμβάνοντας υπόψη πως το Spiderman 2 ξέφυγε απ’ τον άγραφο κανόνα των sequel και ήταν καλύτερη ταινία από την πρώτη και δεδομένου της επένδυσης που έχει γίνει πάνω στον μύθο του, οι προβλέψεις μιλάνε για ένα εντυπωσιακό άνοιγμα της τάξης των 100 εκατομμυρίων δολαρίων στην Αμερική και για μια ταινία που θα έχει ως βάση τα τρία αστέρια στα πέντε και προοπτικές για να φτάσει ακόμα ψηλότερα.
Όσον αφορά τις υπόλοιπες ταινίες που θα προβληθούν στην πόλη μας, ετοιμαστείτε για μια κινηματογραφική καταιγίδα που θα πλημμυρίσει τις αίθουσες τις αμέσως επόμενες εβδομάδες.
Σε όσους αρέσουν οι ταινίες βιβλικής αποκάλυψης σαν τα «Πορφυρά Ποτάμια 2» και το «Τέλος του Κόσμου» υπάρχουν οι «Δέκα Πληγές» με την Χίλαρι Σουάνκ, που κλέβει ενδιαφέρουσες ιδέες από την Παλαιά Διαθήκη, αλλά αποτυγχάνει να κλιμακώσει και καταφεύγει σε ένα απογοητευτικό φινάλε. Σε ανάλογο κοινό απευθύνεται και το «Αίμα και Σοκολάτα», που ακολουθεί τα χνάρια του «Underworld» σε ότι αφορά λυκανθρώπους, αστική ατμόσφαιρα, φωτογραφία και ερμηνείες.
Σε κάτι διαφορετικό υπάρχει το «Βαμμένο Πέπλο», που αφηγείται μια δραματική ιστορία όπου ο ανθρωπιστής-ακτιβιστής Έντουαρτ Νόρτον, στις αρχές του προηγούμενου αιώνα προσπαθεί να δώσει ένα μάθημα ζωής στην κακομαθημένη σύζυγό του, Ναόμι Γουότς. Σε ανάλογους ρυθμούς κινούνται οι βιογραφικές «Λαίδη Τσάτερλι» και «Μολιέρος».
Τέλος μία ακόμα ταινία τρόμου καταφτάνει με περγαμηνές από την Άπω Ανατολή και η μεταλλαγμένη αμφίβια σαύρα που πρωταγωνιστεί, απειλεί να αρπάξει οτιδήποτε βρεθεί στο πέρασμά της. Ο «Επισκέπτης», έγινε τεράστια εισπρακτική επιτυχία στη Νότιο Κορέα, ενώ απέσπασε και πολλές βραβεύσεις για το εικαστικό αποτέλεσμά του στο σύνολο. Είναι σίγουρα αναπάντεχο για μια ταινία του είδους του και αν και η Κυριακή του Θωμά πέρασε, θα πρέπει να το δούμε με τα ίδια μας τα μάτια για να πιστέψουμε πως είναι όντως το «καλύτερο θρίλερ της τελευταίας δεκαετίας», όπως διαφημίζεται.
Αν παρ’ όλα αυτά τίποτα δεν σας φαίνεται αρκετά ελκυστικό, μπορείτε να καταφύγετε στην εύκολη λύση του dvd. Ο Μελ Γκίμπσον όταν αποφάσισε να περάσει πίσω από την κάμερα, είχε στο μυαλό του να κάνει ταινίες όσο το δυνατόν πιο ρεαλιστικές. Αυτό είναι ολοφάνερο και σε όλη την φιλοσοφία που διαπνέει την τελευταία του δημιουργία, το πολυσυζητημένο «Apocalypto». Χαρακτηριστικό είναι πως σε όλη την ταινία ακούγεται μόνο η γλώσσα των Μάγια και οι ηθοποιοί έχουν σαπισμένα δόντια. Γενικά το αποτέλεσμα αν και είναι πλούσιο σε ωμότητες, δεν παύει να είναι ένα οπτικοακουστικό υπερθέαμα ικανό να χορτάσει το νου και το μάτι. Η περίοδος των Μάγια καλύπτεται από ένα πέπλο μυστηρίου και ο Γκίμπσον καταφέρνει να δώσει ίσως την ακριβότερη ιστορική εικόνα που έχουμε για τον πολιτισμό τους, μέσα από μία ταινία που παραμένει μια συναρπαστική περιπέτεια δράσης.
Μιλώντας, όμως για εικόνα ήρθε στο μυαλό μου και μια ταινία που δεν υστερεί καθόλου σε αυτόν τον τομέα, αλλά παράλληλα δημιουργεί τόσους πολύπλοκους προβληματισμούς στον θεατή, που θα είναι σχεδόν αδύνατο να αντισταθεί στον πειρασμό να την ξαναδεί.
Η ταινία του Ταρκόφσκυ που σας προτείνω είναι το «Stalker», ρωσική ταινία επιστημονικής φαντασίας στα τέλη του ‘70, διάρκειας σχεδόν τριών ωρών και φυσικά απευθύνεται στον πολύ υπομονετικό θεατή, που θα επιχειρήσει μία δεύτερη «ανάγνωση» σε όσα δει. Αν δεν έχετε τρομάξει και ακόμα διαβάζετε, αρκεί να μάθετε πως η ταινία διαπραγματεύεται την ιστορία μίας απαγορευμένης περιοχής, της «Ζώνης», όπου έχουν κάνει την εμφάνισή τους ανεξήγητα φαινόμενα.
Ο «Stalker» είναι ένας ασήμαντος και μικρός άνθρωπος, που αναλαμβάνει μέσα από χίλιους θανάσιμους, μα ανομολόγητους, κινδύνους να οδηγήσει όσους πραγματικά το επιθυμούν σε ένα δωμάτιο στη «Ζώνη», όπου οι βαθύτερες επιθυμίες του καθενός πραγματοποιούνται. Μην περιμένετε ανατροπές, δράση, εκρήξεις και ανελέητα κυνηγητά από alien και predators. Το «Stalker» δεν έχει τίποτα από όλα αυτά. Ο φόβος είναι ονομαστικός και δεν δικαιολογείται ποτέ, οι φονικές παγίδες που καλούνται οι πρωταγωνιστές να αποφύγουν άφαντες, η ξανθιά με το μπικίνι λείπει απ’ την αποστολή, όπως και ο καλοκάγαθος μαύρος που τους συνοδεύει για να πεθάνει άδικα λίγο πριν τον τελικό στόχο.
Ο Ταρκόφσκυ φιλοδοξεί να αποζημιώσει τον υπομονετικό –επαναλαμβάνω- θεατή με την βαθιά φιλοσοφημένη δομή της ταινίες του και τις ποικίλες ιδέες που ενδεχομένως θα κάνει να φυτρώσουν στο μυαλό του.

Απρίλιος 26- Τα Φαντάσματα του Γκόγια

Ο κινηματογραφικός Μάιος είναι προ των πυλών, παρ’ όλα αυτά αν αποφασίσετε να επισκεφτείτε μία σκοτεινή αίθουσα για την βραδινή σας έξοδο, οι επιλογές που θα ανοιχτούν μπροστά σας φαντάζουν ικανοποιητικές, αν και καμία από αυτές δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ακριβώς «πολυαναμενόμενη». Σε μία εβδομάδα πάντως, κάνει πρεμιέρα ο τρίτος, σκοτεινότερος Spiderman όπου σύμφωνα με το trailer: «Η μεγαλύτερη μάχη θα γίνει μέσα του».
Από τις ταινίες της εβδομάδας ξεχωρίζει το θρίλερ «23» με τον παρανοϊκό Τζιμ Κάρευ σε μία ακόμα σοβαρή ερμηνεία. Ένα απαγορευμένο βιβλίο καταλήγει στα χέρια του, ο αριθμός 23 εμφανίζεται παντού στη ζωή του και μία πάλη με τους δαίμονές του ξεκινάει. Η ταινία υπόσχεται ισχυρές δόσεις παρανοϊκού φόβου, αλλά και διεξοδική ανάλυση της ταραγμένης ψυχολογίας του πρωταγωνιστή. Τελικά σε ποιο σημείο αρχίζει να τρελαίνεται ο άνθρωπος;
Υπάρχει ακόμα η νέα δουλειά του Μίλος Φορμάν, ο οποίος έπειτα από πολυετή απουσία επιστρέφει με ένα έπος εποχής, γυρισμένο εκτός Χόλυγουντ, σε μία μεγάλη, ανεξάρτητη, ευρωπαϊκή παραγωγή. Τα «Φαντάσματα του Γκόγια» είναι η ιδανική ταινία για να δει κάποιος χωρίς ήχο, εξαιτίας των χρωμάτων και της μαγευτικής φωτογραφίας που παραπέμπουν σε πίνακα του διάσημου ζωγράφου. Η ταινία πάντως δεν είναι βιογραφική, αφηγείται φανταστικά περιστατικά που σχετίζονται με τις διώξεις της ιεράς εξέτασης και στηρίζεται στην παρουσία πλειάδας καταξιωμένων ηθοποιών. Ίσως υπήρχαν μεγαλύτερες προσδοκίες για αυτή τη ταινία, αλλά μάλλον θα πρέπει να την δείτε για να κρίνεται.
Οι κάτι κουρασμένοι «Χαρλεάδες» συνεχίζουν να μαρσάρουν στην θριαμβευτική επιστροφή του Τραβόλτα στις εισπρακτικές επιτυχίες. Μία παρέα πενηντάρηδων αποφασίζει να ζήσει για λίγο την μεγάλη περιπέτεια του δρόμου, αλλά τα προβλήματα δεν αργούν να τους συναντήσουν όταν ανοίγονται στην αμερικάνικη επαρχία.
Αν θέλετε κάτι πιο σύνθετο υπάρχει το «Sunshine». Ο σκηνοθέτης Danny Boyle («Trainspotting» και «28 Μέρες Μετά») αποφασίζει να δοκιμάσει τις δυνάμεις του σε ένα είδος με περισσότερη δράση και εντυπωσιακότερες σκηνές. Τουλάχιστον αυτό φαίνεται εκ πρώτης όψης απ’ την υπόθεση της ταινίας: Σε πενήντα χρόνια ο Ήλιος σβήνει και μοναδική ελπίδα για την Γη είναι ένα πλήρωμα οκτώ ανδρών και γυναικών, που θα επιχειρήσουν με μία έκρηξη να του ξαναδώσουν ζωή. Αν και ακούγεται σαν κλασική ταινία-Αρμαγεδδών, ο σκηνοθέτης επικεντρώνει περισσότερα στην ψυχική ισορροπία των πρωταγωνιστών, όταν πλησιάζουν το κέντρο του ηλιακού συστήματος, μακριά από οποιαδήποτε μορφή πολιτισμού και ηθικής. Για την ακρίβεια οι μόνες ηθικές αξίες είναι αυτές που ο καθένας κουβαλάει μέσα του.
Για τους φαν των αστυνομικών θρίλερ υπάρχει και το «Perfect Stranger», ένας κλώνος του «Βασικού Ενστίκτου», με την Χάλι Μπέρι ακόμα να προσπαθεί να πείσει ότι άξιζε το Όσκαρ. Η αλήθεια είναι πως οι επιλογές της για ρόλους όπως στο «Catwoman» την έχουν στιγματίσει. Εδώ με τον πολύ Bruce Willis μπλέκεται σε μία δαιδαλώδη ιστορία μυστηρίου, προσπαθώντας να ανακαλύψει έναν δολοφόνο. Ο σκηνοθέτης γύρισε τρία διαφορετικά τέλη, με διαφορετικό δολοφόνο κάθε φορά, άρα ίσως πρέπει να περιμένετε την έκδοση σε dvd να τα δείτε όλα μαζί.
Αν όμως δεν μπορείτε να περιμένετε τόσο πολύ, υπάρχουν κι άλλες ταινίες που μπορείτε να νοικιάσετε για να περάσετε ένα ευχάριστο κινηματογραφικό βράδυ. Ο «Πληροφοριοδότης» πήρε τέσσερα βραβεία Όσκαρ και ανάμεσά τους αυτά για την καλύτερη ταινία και σκηνοθεσία. Ο Σκορτσέζε γύρισε τη σχεδόν τέλεια αστυνομική περιπέτεια με ανατροπές, πυροβολισμούς, ανατινάξεις, προδοσίες, μαφία, κώδικες τιμής και φυσικά Ιρλανδούς. Στηρίχτηκε σε ένα φιλμ από το Χονγκ-Κονγκ, το πλαισίωσε με βαριά ονόματα και έφτιαξε μια απολαυστική ταινία δράσης. Καθόλου άσχημα.

Απρίλιος 19- Fountain

Καθώς υποχωρούν τελικά οι Τριακόσιοι από τις σκοτεινές αίθουσες έχοντας δρέψει τις δάφνες τους, ο Απρίλιος ολοκληρώνεται σε μία ατμόσφαιρα κινηματογραφικής νηνεμίας. Βρισκόμαστε εν αναμονή καταιγιστικών blockbuster (Πειρατές της Καραϊβικής, Spiderman, Shrek, Harry Potter), που θα κατεβάσουν αυλαία στην άλλη όχθη του Ατλαντικού τον Μάιο και η κίνηση προβλέπεται υποτονική.
Στα εγχώρια, όμως και στις σκοτεινές αίθουσες, όπου προβάλλονται ταινίες που απευθύνονται σε ευρύ φάσμα του κινηματογραφόφιλου κοινού της πόλης μας. Για τις μικρότερες ηλικίες υπάρχει η κινηματογραφική μεταφορά των νίντζα χελωνών με τα ονόματα αναγεννησιακών ζωγράφων, καθώς και η νέα δημιουργία της Disney «Meet the Robinsons», που σε σύλληψη και εικαστική αντίληψη βαδίζει στα μονοπάτια που χάραξε η Pixar.
Στις υπόλοιπες, ο Antoine Fucua, σκηνοθέτης της «Ημέρας Εκπαίδευσης» επιστρέφει με την καλή ταινία δράσης «Εκτελεστής» και φαίνεται επηρεασμένος απ’ την επιτυχημένη τηλεοπτική σειρά «Prison Break» της οποίας η δεύτερη σεζόν προβάλλεται τώρα στην Αμερική. Υπάρχουν ακόμα η ταινία-δρόμου «Χαρλεάδες», η βιογραφία της Γαλλίδας τραγουδίστριας Εντίθ Πιάφ και ο ανεκδιήγητος Mr Bean.
Δίκαια, όμως, το μεγαλύτερο μέρος του ενδιαφέροντος, συγκεντρώνουν δύο ανεξάρτητες παραγωγές, που προσεγγίζουν από διαφορετική σκοπιά την αγάπη. Η ισπανικής προέλευσης «Λοχαγός Αλατρίστε» και η βαθύτατα εσωτερική ταινία «Η Πηγή της Ζωής».
Η πρώτη είναι μία συναρπαστική περιπέτεια εποχής, που βασίζεται στην ομώνυμη επιτυχημένη σειρά μυθιστορημάτων του Arturo Perez Reverte και έχει σαν ήρωα έναν τυχοδιώκτη, βετεράνο, φιλόσοφο πολεμιστή. Κατά τη διάρκεια των αυτοκρατορικών πολέμων του 17ου αιώνα, ξετυλίγεται το πολύπλοκο κουβάρι της ίντριγκας και της διπλωματίας, όπως όμως τελικά αποδεικνύεται, τα πάντα επισκιάζονται από τον έρωτα. Η ταινία στηρίζει πολλά στην ερμηνεία του έξοχου, ισπανόφωνου Viggo Mortensen, χωρίς να υστερεί σε ηρωισμό, πάθη και δραματουργία.
«Η Πηγή της Ζωής» είναι η τρίτη κατά σειρά ταινία του πεσιμιστή Darren Aronofksy («π» και «Requiem for a dream»). Σε ένα μακρινό, ακαθόριστο μέλλον, ένας γενετιστής επιστήμονας καταφέρνει να ταξιδέψει σε ένα νεφέλωμα, ολοκληρώνοντας μία αναζήτηση αιώνων. Το ίδιο νεφέλωμα είχε ονομαστεί Xibalba από τους Μάγιας και λατρεύονταν σαν τόπος ανάπαυσης των ψυχών των αγαπημένων τους. Η ταινία έχει ως θέμα την αγάπη και την απελπισμένη προσπάθεια διατήρησής της στα πλαίσια της φθαρτής ύλης. Έχοντας κατά νου και το συγκλονιστικό score της ταινίας, δεν θα μπορούσε να βαθμολογηθεί με λιγότερα από τέσσερα αστέρια στα πέντε.
Τώρα για όσους προτιμήσουν μια πιο σπιτική κινηματογραφική βραδιά, η πρόταση που έχω και ταιριάζει με τα χρώματα του Απριλίου, είναι το «Volver» του Αλμοδοβάρ. Απλή και ανθρώπινη ταινία, με υποδειγματική ανάπτυξη γυναικείων χαρακτήρων και μία ισχυρή δόση ισπανικού ταμπεραμέντου απ’ την μούσα του σκηνοθέτη Penelope Cruz, η οποία προτάθηκε για όσκαρ α’ γυναικείου ρόλου. Το κλίμα είναι σχεδόν ανάλαφρο, δεν υπάρχουν τόσο εντάσεις και ανατροπές, όσο ανάλυση καταστάσεων μέσα στο ασφυκτικό αστικό περιβάλλον. Προσέξτε την σκηνή, όπου ο Αλμοδοβάρ βρίσκει αφορμή να σχολιάσει καυστικά την προσθετική επέμβαση που έχει κάνει στην πραγματικότητα η Cruz