Μπαίνουμε στην τελευταία εβδομάδα του Σεπτέμβρη η οποία κυλάει ήρεμα όπως και οι προηγούμενες. Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού τις δύο πρώτες θέσεις στο box office καταλαμβάνουν το θρίλερ «Lakeview Terrace» με τον Σάμιουελ Τζάκσον σε ρόλο αστυνομικού και η τελευταία ταινία των αδερφών Κοέν, η κωμωδία «Burn after reading» με ονόματα όπως ο Μπραντ Πιτ και ο Τζόρτζ Κλούνει. Το trailer δεν προδιαθέτει για ό,τι καλύτερο, αλλά καλύτερα να περιμένουμε να το δούμε από κοντά. Αν πλησιάσει τον «Μεγάλο Λεμπόφσκι» αποφεύγοντας τις παγίδες της επανάληψης, τότε αξίζει την προσοχή μας. Περισσότερα, όμως για αυτά από τον επόμενο μήνα. Πάμε στα δικά μας.
Συνεχίζεται φυσικά το animation επιστημονικής φαντασίας της pixar «Wall-E», που έχει να κάνει με την ιστορία ενός μοναχικού ρομπότ και την ιδιότυπη Οδύσσειά του διαμέσου του χρόνου και των άστρων. Ο ομώνυμος πρωταγωνιστής έχει περάσει τα τελευταία 700 χρόνια εκτελώντας την ίδια ρουτίνα για την οποία είναι προγραμματισμένος σε μία ερημωμένη γη. Κάποια στιγμή μία νέα άφιξη θα νοηματοδοτήσει ξανά την μηχανική ύπαρξή του- κι ας ακούγεται λίγο οξύμωρο. Λοιπόν όπως και να το κάνουμε το «Wall-E» είναι αποδεδειγμένα μια πολύ καλή ταινία, που προφανώς απευθύνεται σε όλες τις ηλικίες. Επιπλέον με μια σύντομη ματιά στο υπόλοιπο πρόγραμμα, δεν φαίνεται κάτι άλλο ικανό να το συναγωνιστεί. Και σε περίπτωση που δεν έχετε πειστεί ακόμα θα προσθέσω και την κριτική του Χρήστου Μήτση από το Αθηνόραμα (www.athinorama.gr για τους εκτός Αθηνών). Μετά το μηδέν στα πέντε που είχαν δώσει στο «Τζον Ράμπο» δεν είναι να τους εμπιστεύεστε και πολύ, αλλά για το «Wall-E» μοιάζει αρκετά εύστοχη: «Η τολμηρότερη κινηματογραφικά και σεναριακά ταινία της pixar είναι ένας φόρος τιμής στη βωβή κωμωδία και μια εύστοχη οικολογική αλληγορία. Άριστος συνδυασμός δράσης και χιούμορ, αυθεντική συγκίνηση και ένα από τα πιο ολοκληρωμένα καρτούν στην κινηματογραφική ιστορία». Εντάξει, ίσως είναι λίγο υπερβολικοί οι τόσοι διθύραμβοι και η βαθμολογία τεσσεράμισι στα πέντε , αλλά καλύτερα να αποφασίσετε μόνοι σας. Στις αίθουσες υπάρχει και η μεταγλωττισμένη έκδοση για όσους θέλουν να διασκεδάσουν με τα παιδιά τους.
Μέσα στην εβδομάδα προσπαθούσα να θυμηθώ ποια ταινία είχα ξεχάσει να αναφέρω τις προηγούμενες εβδομάδες και τελικά πέρασε απ’ το κεφάλι μου πριν λίγο. Είναι η πολυδιαφημιζόμενη κοινή εμφάνιση των Αλ Πατσίνο και Ρόμπερτ Ντε Νίρο στην ταινία «Righteous Kill» ή στα ελληνικά με το βιβλικό: «Ου φονεύσεις». Εντάξει, μπορεί και οι δύο να είναι σπουδαίοι ηθοποιοί, αλλά αυτό δεν είναι άλλοθι για να γυρίζουν σχεδόν εργολαβικά μόνο πατάτες τα τελευταία χρόνια. Να σας θυμίσω και μερικές: «Two for the money» (2005- ούτε που θα την ξέρετε), «Oceans Thirteen» (2007- ασχολίαστο), «Hide and seek» (2005- ανεκδιήγητο), «The bridge of San Luis Rey» (2004- ποιο;) και φυσικά το αποκορύφωμα όλων: το «Gigli» με την Τζένιφερ Λόπεζ και τον Μπεν Άφλεκ, όπου ο Αλ Πατσίνο είπε να κάνει ένα πέρασμα-αρπαχτή (υπενθυμίζω ότι η ταινία έχει 2,3 στα 10 στο imdb και έχει ψηφιστεί ως μια από τις εκατό χειρότερες ταινίες όλων των εποχών). Είμαι σίγουρος ότι πολλοί ξεγελάστηκαν και πήγαν να το δούνε και ίσως σε κάποιους να άρεσε κιόλας. Αλλά μια ταινία με τόσο (μα τόσο;) κοινότυπο σενάριο και χιλιοφορεμένο πιστολίδι, αλήθεια σε ποιους απευθύνεται; Ο σκηνοθέτης είχε κάνει κάποτε το ντεμοντέ «Πράσινες τηγανιτές ντομάτες» και πέρσι το κακό «88 λεπτά», ενώ και σε αυτή του τη ταινία δεν φαίνεται να κατάφερε να δημιουργήσει κάτι αξιόλογο. Πολύ περιορισμένες εισπράξεις στην Αμερική και αρνητικά σχόλια από παντού. Συμπέρασμα: οι δύο ηθοποιοί τα τσεπώσανε για να κάνουν γκριμάτσες επί 101 λεπτά και να ανταλλάσουν αστείες (και καλά) ατάκες.
Στα υπόλοιπα, υπάρχει ο σχετικά μέτριος «Χάνκοκ» με τον Γουίλ Σμιθ και για τους απελπισμένους ο αστείος Άνταμ Σάντλερ στο «Ζόχαν: Πράκτορας Υψηλής Κομμωτικής». Για τους φίλους του κόμικ Hellboy, υπάρχει η δεύτερη ταινία με πρωταγωνιστή το συμπαθές κόκκινο τέρας, σε σκηνοθεσία του εμπνευσμένου παραμυθά Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο. Ο Hellboy και η αλλόκοτη παρέα του ενώνουν ξανά τις δυνάμεις τους για να σώσουν τη γη, αλλά αν δεν έχετε δει την πρώτη ταινία και δεν έχετε διαβάσει το κόμικ, θα είναι σαν να έχετε πάει σε τσίρκο και να βλέπετε εντυπωσιακά νούμερα το ένα πίσω από το άλλο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου