Σιγά σιγά το Φθινόπωρο αλλάζει τα ρούχα του φορώντας όλο και πιο ψυχρά χρώματα και παράλληλα στους κινηματογράφους πυκνώνουν οι αξιόλογες πρεμιέρες ή τουλάχιστον οι πρεμιέρες blockbusters.
Από τις ταινίες που προβάλλονται, για τις περισσότερες ήδη έχω γράψει τις προηγούμενες εβδομάδες, άρα θα έχετε πάρει μια καλή ιδέα. Η νέα κωμωδία των Κοέν «Burn after reading» είναι ένα ερωτηματικό. Σύμφωνα με ορισμένες κριτικές, οι πολλοί διάσημοι πρωταγωνιστές δρουν ανασταλτικά, αλλά οι δημιουργοί του «Μεγάλου Λεμπόφσκι», αποκλείεται να έχουν δώσει μια μέτρια ταινία. Όπως συνηθίζουν οι Κοέν, οι ήρωες που χρησιμοποιούν μάλλον στερούνται κοινής λογικής και έτσι μπλέκουν σε απίθανες καταστάσεις. Δείτε το αν είστε fan των Κοέν ή αν θέλετε να γελάσετε, αλλά χωρίς υπερβολικά υψηλές προσδοκίες, ώστε να το ευχαριστηθείτε περισσότερο.
Το «Χάνκοκ» δεν λέει και πολλά πράγματα, ενώ το πλημμυρισμένο σε καρτουνίστικα εφέ «Ταξίδι στο κέντρο της Γης» απευθύνεται αυστηρά σε παιδάκια κάτω των δώδεκα. Πρωταγωνιστεί ο συμπαθής στο αμερικανικό κοινό Brendan Fraser, αλλά η ταινία είναι περισσότερο παρωδία, παρά μεταφορά του πασίγνωστου μυθιστορήματος του Ιουλίου Βερν. Γενικά από το βιβλίο έχουν κρατήσει ελάχιστες ιδέες (και τον τίτλο φυσικά) και από εκεί και πέρα αποφάσισαν να αλλάξουν τα πάντα. Στην Αμερική πήγε καλά στα ταμεία, αλλά αν έχετε διαβάσει το βιβλίο, δεν νομίζω ότι αξίζει να δείτε την ταινία. Δεν είναι θέμα ιεροσυλίας- απλά δεν αξίζει. Καλή λύση σίγουρα είναι το animation επιστημονικής φαντασίας «Wall-E» της pixar, που έχει συγκεντρώσει πολύ καλές γνώμες θεατών, αλλά και κριτικές: 8,7 στα 10 στο imdb.com και 96 % (!) στο Rotten Tomatoes. Τώρα που το σκέφτομαι ίσως είναι η καλύτερη για αυτή την εβδομάδα.
Το «Tropic Thunder» είναι η κλασική καλή κωμωδία, με πολλούς διάσημους πρωταγωνιστές και guests. Κινείται στα όρια του χαβαλέ, αλλά αν και υπόθεση φαίνεται κάπως τετριμμένη από το trailer φαίνεται ότι κάτι έχει να πει. Σκηνοθετεί ο Ben Stiller και εκτός από τον εαυτό του παίζουν ο Robert Downey Junior, ο γνωστός και μη εξαιρετέος Jack Black, ο Nick Nolte, ο Tom Cruise, o Jon Voight και διάφορες άλλες εξ’ Αμερικής διασημότητες. Σύμφωνα με την υπόθεση, ένας σκηνοθέτης προκειμένου να γυρίσει μια ρεαλιστική πολεμική ταινία, αποφασίζει να μεταφέρει το συνεργείο και το καστ, εν αγνοία τους, σε μία πραγματική εμπόλεμη ζώνη. Μπορείτε να μαντέψετε ότι όσα ακολουθήσουν θα είναι ενδιαφέροντα. Α ξέχασα. Παίζεται και μία ταινία με Ντε Νίρο και Πατσίνο.
Τέλος, λίγο πριν διπλώσω και σήμερα την Καρέκλα του Σκηνοθέτη, θα προτείνω μία πάρα πολύ καλή ταινία για να την αναζητήσετε. Ονομάζεται «Felon» και είναι μια ρεαλιστική αναπαράσταση της, σε μεγάλο βαθμό, τραγικής κατάστασης του σωφρονιστικού συστήματος των ΗΠΑ. Στα αγγλικά η ακριβής μετάφραση της λέξης είναι «παρανυχίδα» και ηχεί σχεδόν όμοια με τη λέξη «felony» που σημαίνει «κακούργημα». Την έχει σκηνοθετήσει ο σχετικά άγνωστος Ric Roman Waugh (ο οποίος υπογράφει και το σενάριο), ενώ πρωταγωνιστεί ο αψύς Stephen Dorff τον οποίο δύσκολα θα θυμάστε απ’ τους όχι και τόσο αξιοπρόσεχτους ρόλους που έχει κάνει σε ταινίες όπως το «Blade», το «World Trade Center» και το «Alone in the Dark». Πάντως ήταν η κατάλληλη επιλογή για να υποδυθεί έναν απλό και φιλήσυχο πολίτη, που κατά τη διάρκεια μιας ληστείας στο σπίτι του, σκοτώνει πάνω στη συμπλοκή που ακολούθησε τον διαρρήκτη. Το δικαστήριο δεν δέχεται να τον αθωώσει λόγω αυτοάμυνας και τον καταδικάζει σε τρία χρόνια φυλάκιση. Δυστυχώς εκείνη τη στιγμή ξεκινάει μία Οδύσσεια για τον πρωταγωνιστή και μια σειρά αλυσιδωτών γεγονότων και συμπτώσεων τον στέλνει να βυθιστεί όλο και περισσότερο στον «υπόνομο»- εκεί απ’ όπου η επιστροφή είναι σχεδόν αδύνατη. Το «Felon» είναι στο σύνολό της ένα από τα καλύτερα prison movies των τελευταίων ετών και αξίζει να το δείτε με την πρώτη ευκαιρία. Η σκηνοθεσία είναι απέριττη, χωρίς ψευτοτεχνάσματα για να εντυπωσιάσει και η πλοκή γραμμική ώστε να επικεντρωθεί ο θεατής στην εικόνα και να αφομοιώσει τη σάπια κατάσταση μέσα στις φυλακές. Μεγάλη ώθηση στην ταινία δίνει η παρουσία του εξαφανισμένου Val Kilmer, ο οποίος τα τελευταία χρόνια ανάμεσα σε πολύ κακές επιλογές, πάντα έχει σποραδικές εκλάμψεις που φανερώνουν το πλούσιο ταλέντο του. Είναι εξαιρετικός στο ρόλο του λιγομίλητου και σκληρού δολοφόνου, που τυλιγμένος στην αχλή του θρύλου του, βάζει τους δικούς του κανόνες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου