Ιούλιος 21- Harry Potter and the half blood Prince

Καλημέρα, από τη θερινή νάρκη των Ιωαννίνων.

Συνεχίζοντας τις αναρτήσεις σφηνάκια, σήμερα θα γράψω λίγα λόγια για το μεγάλο θέμα της κινηματογραφικής επικαιρότητας, τη νέα (έκτη κατά σειρά) ταινία με ήρωα τον δημοφιλή χαρακτήρα που δημιούργησε η Ρόουλινγκ, το νεαρό μάγο Χάρυ Πότερ.
Πρεμιέρα λοιπόν στους κινηματογράφους σε Αμερική και Αγγλία και μάλιστα τόσο επιτυχημένη που συνέτριψε διάφορα ρεκόρ, όπως άλλωστε αναμενόταν. Ο κινηματογράφος πέθανε όταν βγήκε η τηλεόραση, ο κινηματογράφος πέθανε όταν βγήκαν οι βιντεοκασέτες, ο κινηματογράφος πέθανε όταν βγήκαν τα dvd και σίγουρα ο κινηματογράφος πέθανε όταν ξεκίνησαν τα παράνομα downloads, πάντως η αλήθεια είναι ότι ο κινηματογράφος ζει και η συγκεκριμένη ταινία έκανε εισπράξεις (κρατηθείτε) 158 εκατομμυρίων δολαρίων μέσα σε μία εβδομάδα μόνο στην Αμερική.
Οι πρώτες γνώμες των φαν είναι ενθουσιώδεις, αλλά θα περιμένουμε να καταλαγιάσει λίγο η σκόνη της εντυπωσιακής αυτής πρεμιέρας για να δούμε με τι πραγματικά έχουμε να κάνουμε. Κατά πάσα πιθανότητα ο "Χάρυ Πότερ και ο Ημίαιμος Πρίγκιπας" (νομίζω έτσι είναι η μετάφραση) θα είναι μια πολύ καλή ταινία, αν σας άρεσαν βέβαια οι προηγούμενες, φτιαγμένη για να ικανοποιήσει την πλειοψηφία του κοινού. Το καστ είναι το κλασικό επιτυχημένο, ενώ στην καρέκλα του σκηνοθέτη είναι ο David Yates, που είχε αναλάβει και την προηγούμενη ταινία του franchise. Η ταινία κάνει πρεμιέρα την τελευταία εβδομάδα του Αυγούστου στη χώρα μας, γιατί εδώ κάνουμε διακοπές διαρκείας, δεν είμαστε σαν τα χαζοαμερικανάκια που συνεχίζουν τις δουλειές τους κανονικά ακόμα και το καλοκαίρι.
Μιας και το Χόλυγουντ είναι μπροστά σε ζητήματα οργάνωσης, η συνέχεια του Χάρυ Πότερ γυρίζεται αυτή την περίοδο και μάλιστα πρόκειται για το έβδομο και τελευταίο βιβλίο της σειράς (μετά είναι ένα ζήτημα, μιας και είναι δύσκολο να αφήσουν ένα όνομα με τόσο μεγάλη δυναμική). Θα βγει στις αίθουσες το 2010 και θα χωρίζεται σε δύο μέρη (για να πληρώσουμε διπλό εισιτήριο, ίσως). Σκηνοθέτης και εκεί ο Yates.
Αυτά για την ώρα. Αν είστε Πάτρα ή θα βρεθείτε μέχρι το τέλος του μηνός σας έχω και μια πολύ καλή κινηματογραφική πρόταση. Υπάρχει ένα μπαράκι στο Ρίο, το οποίο λέγεται Camino Real και κάνει δωρεάν προβολές κλασικών ταινιών. Είδα τις προάλλες εκεί το πολύ καλό "La strada" του Φελίνι με τον Άντονι Κουίν. Οι προβολές ξεκινούν στις 22 15 και ο χώρος είναι πολύ όμορφος. Το αναλυτικό πρόγραμμα, μαζί με τις συνόψεις των ταινιών, μπορείτε να το διαβάσετε εδώ. Για παράδειγμα οι προβολές των επόμενων ημερών περιλαμβάνουν τις εξής:

Λολίτα-Lolita(Stanley Kubrick-1962)
Ερωτική Επιθυμία-In the Mood for Love(Kar Wai Wong-2000)
O Νευρικός Εραστής-Annie Hall(Woody Allen-1977)

Ιούλιος 16- Searching for Bobby Fischer

Νέα κινηματογραφική εβδομάδα, αλλά μέχρι το τέλος Αυγούστου περνάμε σε περίοδο άτυπων διακοπών και έτσι τα άρθρα στο ιστολόγιο θα εμφανίζονται σε μικρότερη μορφή, θα μοιάζουν περισσότερο με σινε-σφηνάκια.

Για σήμερα έχω να προτείνω μια αρκετά καλή ταινία για dvd, την οποία είδα πρόσφατα. Μπορεί με μια πρώτη ματιά να φαίνεται ταινία ειδικού ενδιαφέροντος, αλλά είμαι σίγουρος ότι θα κρατήσει συντροφιά σε κάθε θεατή, που έχει διάθεση να ξοδέψει 110 λεπτά για να ψυχαγωγηθεί χωρίς ειδικά εφέ και περιττούς εντυπωσιασμούς.
Πρόκειται για τη "ζεστή", οικογενειακή ταινία "Searching for Bobby Fischer" του 1993, η οποία έχει ως κεντρικό θέμα το σκάκι και ειδικότερα το πως ένα εξάχρονο παιδί (και μελλοντικός πρωταθλητής) αρχίζει να παίζει επαγγελματικά υπό την παρότρυνση του πατέρα του. Η ταινία βασίζεται σε αληθινή ιστορία και έχει να κάνει όχι με τη θρυλική ζωή του διασημότερου Αμερικάνου σκακιστή όλων των εποχών (Bobby Fischer), αλλά με τη ζωή του μικρού Josh Waitzkin, που εκείνη την εποχή ήταν 16 ετών και θεωρούνταν ο αξιότερος διάδοχός του.
Ο εξάχρονος Josh ξεκινάει να παίζει σκάκι σε ένα πάρκο με άστεγους (ανάμεσά τους και ο Λόρενς Φίσμπερν) και σύντομα διαφαίνεται το εκπληκτικό του ταλέντο, που αναλαμβάνει να καλλιεργήσει ο διάσημος δάσκαλος Bruce Pandolfini, τον οποίο υποδύεται εξαιρετικά ο Μπέν Κίνγκσλει. Μετά τις πρώτες επιτυχίες, όμως στους ώμους του αρχίζει και σωρεύεται τρομακτική πίεση αποκλειστικά για νίκες και ουσιαστικά ξεχνάει ότι είναι απλά ένα παιδί που πρέπει να ζήσει όσα ζούνε οι συνομήλικοί του. Όλη η ζωή του ουσιαστικά μετατρέπεται σε ένα τουρνουά.
Μέχρι το τέλος θα θελήσει να τα παρατήσει, γιατί όπως λέει χαρακτηριστικά "δεν θέλει να είναι ο καλύτερος, γιατί ο καλύτερος δεν μπορεί να χάσει ποτέ". Τελικά ο άλλοτε πιεστικός πατέρας του θα αντιληφθεί το σφάλμα του και θα προσπαθήσει να βρει μία χρυσή τομή ανάμεσα στον πρωταθλητισμό και την παιδική ηλικία του γιου του. Λίγες μέρες πριν τους μεγάλους τελικούς, εγκαταλείπουν την εξουθενωτική προπόνηση και πηγαίνουν για ψάρεμα και ξεκούραση.
Είναι μια συγκινητική ταινία, βλέπεται πολύ ευχάριστα χωρίς να χρειάζεται να έχετε γνώσεις για το σκάκι, αλλά αν παίζετε τότε νομίζω θα σας αρέσει ακόμα περισσότερο, μιας και είναι η μοναδική μεγάλη παραγωγή πάνω σε αυτό το θέμα. Έχει βασιστεί, δε, στο ομώνυμο βιβλίο που έγραψε ο πατέρας του Josh. Το "Searching for Bobby Fischer" ήταν υποψήφιο για όσκαρ καλύτερης φωτογραφίας, στο imdb.com έχει βαθμολογία 7,5 στα 10, ενώ έχει μεγάλο ενδιαφέρον να διαβάσετε περισσότερα για τη μετέπειτα εξέλιξη του Josh Waitzkin, ο οποίος εδώ και χρόνια έχει εγκαταλείψει το επαγγελματικό παίξιμο και είναι η φωνή του δημοφιλούς παιχνιδιού εκμάθησης Chess Master.
Περισσότερα για την άκρως ενδιαφέρουσα ζωή του Bobby Fischer μπορείτε να μάθετε εδώ,
και περισσότερα για τον Josh εδώ.

Ιούλιος 9- Public Enemies

Γκάνγκστερ, αυθόρμητα κορίτσια και άλλα… απαγορευμένα

Του Γιάννη Πλιώτα

Νέα κινηματογραφική εβδομάδα, και εδώ στην Πάτρα όλα κυλούν με ηρεμία τάξη και ασφάλεια. Για βουτιές πολύς χρόνος δεν υπάρχει, τηλεόραση δεν έχω για να ξέρω αν παίζει κάτι καλό, τα βιβλία είναι καλά για την παραλία και το τρένο, αλλά για το βράδυ, όταν πέφτει ο ήλιος και η φύση ησυχάζει, όταν επιτέλους υπάρχουν βάσιμες ελπίδες για ένα δροσερό αεράκι που απροειδοποίητα θα καταφτάσει ταξιδεύοντας από μια μακρινή θάλασσα, ο εγκέφαλος αναζητάει κάτι διαφορετικό για να ξεκουραστεί ή αν είναι αρκετά ξεκούραστος και γαλήνιος, κάτι που θα του δώσει τροφή για σκέψη. Και αυτό μπορεί κάλλιστα να είναι μια ταινία. Ανασκουμπωθείτε, ψάξτε το πρόγραμμα του κοντινότερου (κλιματιζόμενου) Cineplex ή του συνοικιακού θερινού σινεμά (μπορείτε και να καπνίσετε, πού το πάτε αυτό;), μελετήστε προσεκτικά τις διάφορες εναλλακτικές λύσεις και προγραμματίστε κατάλληλα την έξοδό σας. Επίσης δεν είναι άσχημη ιδέα να νοικιάσετε κάτι αγαπημένο από το video club της γειτονιάς, να οχυρωθείτε στη βεράντα του σπιτιού με φαγητό, μπύρα, ac και (ποτέ μην το υποτιμάτε) φιδάκι για τα κουνούπια, τα οποία διψάνε για ανοιχτές οθόνες.

Αν λοιπόν συμφωνείτε με όλα τα παραπάνω και ουσιαστικά η επιλογή της ταινίας είναι το μοναδικό που σας προβληματίζει, ας ρίξουμε μία ματιά σε όσα παίζονται αυτή την εβδομάδα για να στρέψουμε την προσοχή μας εκεί που αξίζει περισσότερο. Και ίσως να πάρουμε μια ιδέα για το τι πρέπει να αποφύγουμε χωρίς δεύτερη σκέψη. Αυλαία λοιπόν!

Public enemies
Πρώτη και καλύτερη μία ταινία στην οποία έχουμε αναφερθεί ξανά. Ο ποιοτικός σκηνοθέτης ταινιών δράσης Μάικλ Μαν («Collateral», «Ali», «Insider», «Heat» και το αριστούργημα «Τελευταίος των Μοϊκανών»), επιστρέφει τρία χρόνια μετά την όχι και τόσο επιτυχημένη μεταφορά των «Σκληρών του Μαϊάμι», με μία ταινία που έχει όλα τα φόντα να πρωταγωνιστήσει το φετινό καλοκαίρι. Το νέο του γκανγκστερικό δημιούργημα ονομάζεται «Public enemies» και καλείστε να μην το μπερδέψετε με το γαλλικό «Public enemy», που ακούστηκε πολύ φέτος με τον Βενσάν Κασέλ (και έχουν και παρόμοια θεματολογία). Η ταινία του Μαν έχει ηχηρό καστ αποτελούμενο από τον Τζόνι Ντεπ, τον Κρίστιαν Μπέιλ και τη γαλλίδα Μαριόν Κοτιγιάρντ, που είχε κερδίσει Οσκαρ το 2007 για την ερμηνεία της στη βιογραφία της Εντίθ Πιάφ, «Ζωή σαν τριαντάφυλλο». Σύμφωνα με την υπόθεση στο Σικάγο (προφανώς) του 1933 ο Τζόνι Ντίλιγκερ είναι ένας διαβόητος ληστής τραπεζών (Τζ. Ντεπ) και το νεοσύστατο FBI θέτει ως απόλυτη προτεραιότητα τη σύλληψή του. Την αποστολή αναλαμβάνει ο φιλόδοξος πράκτορας Μέλβιν Πέρβις (Κρ. Μπέιλ) και ξεκινάει ένα ανθρωποκυνηγητό, που σύντομα αποκτά μεγάλη δημοσιότητα, τυλίγοντας με αίγλη το όνομα του Ντίλιγκερ. Στην ταινία υπάρχει άφθονη δράση, ασταμάτητες ριπές πολυβόλων, πολύ στυλ με καπέλα και παλτά, ενώ σε πολλές σκηνές είναι εμφανής η ξεχωριστή ψηφιακή ματιά του Μαν, ο οποίος να σημειώσω ότι στο παρελθόν ήταν υποψήφιος ανάμεσα σε άλλα βραβεία και για τέσσερα Οσκαρ. Πολύ σημαντικό γεγονός ότι το «Public Enemies» βασίζεται σε αληθινή ιστορία και αυτή τη στιγμή στο imdb έχει βαθμολογία 8,2 στα 10, ενώ και στο Αθηνόραμα αυτής της εβδομάδας ο (πολύ αυστηρός) κριτικός Χρήστος Μήτσης του δίνει τρία αστέρια στα πέντε.

Το κορίτσι από το Μονακό
Το γαλλικό σινεμά συνεχίζει να μας προμηθεύει με έργα σχετικά καλά και ένα τέτοιο είναι το «Κορίτσι από το Μονακό», μια καλοκαιρινή, διασκεδαστική, γλυκόπικρη κομεντί. Είναι παραγωγής 2008, σκηνοθετεί η Αν Φοντέν και περιγράφει το πώς ο σοβαρός δικηγόρος Μπερτράν, που συμμετέχει σε μια σπουδαία δίκη στο Μονακό, γνωρίζει ένα πανέμορφο, νέο, αυθόρμητο κορίτσι την Οντρέ και παρασύρεται σε τρέλες που δεν είχε ποτέ φανταστεί. Ακούγεται κλισέ (και πιθανότατα είναι), αλλά κάπου επιχειρούν να παρεισφρήσουν και στοιχεία θρίλερ. Αν δεν έχετε κάτι καλύτερο να κάνετε, γιατί όχι;

Ο πρωτάρης
Γενικά δεν υπάρχουν πολλές ακόμα καλές ή έστω ενδιαφέρουσες επιλογές προς τέρψιν σας, εκτός κι αν είστε φαν των επανεκδόσεων, μιας και αυτές φοριούνται πολύ από τους διανομείς στην Ελλάδα αυτή την περίοδο. Από κλασικές στους κινηματογράφους μπορείτε να δείτε τον «Πρωτάρη» του 1967 με τον Ντάστιν Χόφμαν, που έχοντας μόλις αποφοιτήσει απ’ το κολέγιο τα φτιάχνει με μια γοητευτική σαραντάρα (και ακολούθως ερωτεύεται την κόρη της).

Το αλάτι της γης
Υποθέτοντας ότι θα το έχετε δει, επίσης προβάλλεται και μία σχετικά άγνωστη ταινία, το ασπρόμαυρο «Αλάτι της γης» του 1954. Η ταινία παρακολουθεί τους εργάτες σε ένα ορυχείο στο Νέο Μεξικό, οι οποίοι εξαναγκάζονται απ’ τις αφόρητες συνθήκες να κατέβουν σε απεργία, ερχόμενοι σε σύγκρουση με το τοπικό (και εθνικό) κατεστημένο. Η προβολή του φιλμ είχε απαγορευτεί στη «φιλελεύθερη» Αμερική και στο imdb έχει 7,7 στα 10. Πάντως θα το σύστηνα μόνο σε όσους θέλουν πραγματικά να προβληματιστούν και δεν πιστεύω ότι η ραστώνη του Ιουλίου ενδείκνυται για κάτι τέτοιο.

Εποχή των παγετώνων 3
Σε πιο ανάλαφρες λύσεις υπάρχει ακόμα το αρκετά καλό animation της συνήθους υπόπτου εταιρείας pixar, το «Ice Age 3: Dawn of the dinosaurs» ή αλλιώς στα ελληνικά «Εποχή των παγετώνων 3: Η αυγή των δεινοσαύρων». Η ταινία προσφέρει εγγυημένη ψυχαγωγία για μικρούς και μεγάλους, κάτι που θα το ξέρετε ήδη όσοι έχει δει μία από τις δύο προηγούμενες ταινίες «Ice Age». Ειδικά αν έχετε πιτσιρίκια αυτή μάλλον θα πρέπει να είναι η πρώτη σας επιλογή, μιας και το φανταστικό «Up» αργεί ακόμα να έρθει στην Ελλάδα (πρεμιέρα στις 27 Αυγούστου).

Αυτά για την ώρα. Cu around!

* Ο Γιάννης Πλιώτας όταν γράφει κάθεται πάντα σε καρέκλα σκηνοθέτη

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Στη φωτογραφία: Public enemies
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Ιούλιος 2- Proposal/ Up/ Hangover

Οι ταινίες που σπάνε ταμεία στην Αμερική

Του Γιάννη Πλιώτα

Και ξαφνικά μπήκε ο Ιούλιος! Δεν ξέρω αν εσείς ήσασταν προετοιμασμένοι, αλλά για μένα ήταν πολύ ξαφνικό, σχεδόν ένα χτύπημα κάτω απ’ τη μέση. Ακόμα βέβαια μπορούμε να υποστηρίζουμε ότι είμαστε στην αρχή του καλοκαιριού, αλλά η αλήθεια είναι ότι οι μέρες άρχισαν κιόλας να μικραίνουν, άρα και να λιγοστεύει ο καιρός που απομένει μέχρι τις διακοπές. Υποθέτοντας ότι δεν έχετε πάει ακόμα (και ότι κάπου θα πάτε), μάλλον προλαβαίνετε να δείτε μερικές ακόμα ταινίες, για να σας κρατήσουν οι εικόνες τους συντροφιά μέχρι τη μεγάλη απόδραση. Ή ακόμα να πάρετε ιδέες για το τι θα δείτε στον εξωτικό προορισμό σας (προφανώς θα κανονίσετε να πάτε κάπου με θερινό σινεμά, έτσι;).

Ας ρίξουμε λοιπόν μία ματιά σε όσα παίζονται στις αίθουσες γύρω μας ή θα παιχτούν σύντομα, και λέγοντας σύντομα εννοώ σε ένα άλφα βάθος χρόνου. Για να πάρουμε λοιπόν αυτή την πρόγευση, θα χρησιμοποιήσω ως μπούσουλα το αμερικάνικο box office, δηλαδή τη λίστα με τις ταινίες που έκοψαν τα περισσότερα εισιτήρια την εβδομάδα που μας πέρασε στην από εκεί μεριά του Ατλαντικού. Συνήθως στις μεγάλες παραγωγές οι πρεμιέρες εκεί συντονίζονται με τις πρεμιέρες εδώ, αλλά λόγω θέρους οι διανομείς μας περνούν μία διαφορά φάσης.

Proposal
Πρώτη και καλύτερη ήταν η ρομαντική κομεντί «Proposal» με την default ηθοποιό χαριτωμένων ρόλων εργαζόμενης γυναίκας Σάντρα Μπούλοκ. Η Μπούλοκ πάντως παρά τις τυποποιημένες τα τελευταία χρόνια επιλογές της, έχει σταθερό κοινό που επιβραβεύει την αδιαφιλονίκητα γοητευτική αμηχανία της και έχει κάνει πολλές εμπορικές επιτυχίες όπως το συμπαθητικό «Μις με το ζόρι» και το καλό «Δυο εβδομάδες προθεσμία». Τώρα στο «Proposal» (που έχει κάνει πρεμιέρα και στην Ελλάδα) υποδύεται την Καναδέζα, στρυφνή εργασιομανή διευθύντρια, η οποία προκειμένου να μην απελαθεί από την Αμερική, αποφασίζει να κάνει λευκό γάμο με έναν απ’ τους υφιστάμενούς της, ο οποίος τυχαίνει να είναι νέος, φέτες και ωραίος. Θα μπορούσε να είναι σενάριο ξεπατικωμένο από ταινία του Σακελάριου, πάντως έκοψε 35 εκατομμύρια δολάρια με το καλημέρα και έπιασε βαθμολογία 7,3 στα 10 στο imdb.com. Σκηνοθέτης είναι η Αν Φλέτσερ, η οποία έχει κάνει ακόμα το «27 dresses» και το «Step Up» και άρα καταλαβαίνει καλύτερα το γυναικείο κοινό. Πάντως έχετε κατά νου τα στοιχεία που προανέφερα, ούτως ώστε αν σας τραβήξει το κορίτσι σας να δείτε το «Proposal» να κερδίσετε πόντους στην εκτίμησή της δείχνοντας ενδιαφέρον.

Hangover
Στη δεύτερη θέση φιγουράρει το «Hangover», μεγάλη έκπληξη του καλοκαιριού, μιας και οι συντελεστές είναι άγνωστοι και το σενάριο ακούγεται λίγο (ή και πολύ) κλισέ. Πρόκειται για μια κωμωδία που διαδραματίζεται στο Λας Βέγκας, όταν τρεις άνδρες χάνουν τον τέταρτο φίλο τους κατά τη διάρκεια ενός ξέφρενου πάρτυ. Το ζήτημα είναι ότι ο φίλος τους είναι προγραμματισμένο να παντρευτεί σε λίγες ώρες και έτσι ξεκινάει ένα περιπετειώδες οδοιπορικό παρεξηγήσεων, φαρσών, κυνηγητών, ευτράπελων κ.λπ. κ.λπ. Στην Αμερική άρεσε πάρα πολύ και κατάφερε να συγκεντρώσει το διόλου ευκαταφρόνητο ποσό των 153 εκατομμυρίων δολαρίων όσο καιρό προβάλλεται. Πρεμιέρα στην Ελλάδα κάνει την επόμενη εβδομάδα και αν σας άρεσε το «Knocked Up» μάλλον αυτή είναι η ταινία σας.

Up
Στην τρίτη θέση του box office είναι η καινούργια ταινία της Pixar (σε αγαστή συνεργασία με τη Disney), το «Up», το οποίο παίζεται για αρκετές εβδομάδες και ήδη έχει συγκεντρώσει μόνο στις ΗΠΑ το ιλιγγιώδες ποσό των 230 εκατομμυρίων δολαρίων. Πρόκειται για μία ακόμα άκρως επιτυχημένη ταινία του στούντιο που έχει δώσει τα τελευταία χρόνια αριστουργηματικά animations, όπως το «Ψάχνοντας το Νέμο», «Ice Age», «Monsters Inc.» το «Wall-E» και άλλα πολλά, που μπορούν να συνεχίζονται για μια ολόκληρη παράγραφο. Με άνεση, λοιπόν, κατέκτησε το κοινό και αυτό το πολύχρωμο φιλμ, το οποίο αφηγείται την ιστορία ενός γκρινιάρη γέρου, που αποφασίζει για να ξεφύγει απ’ τη μίζερη ρουτίνα της καθημερινότητας στη μεγαλούπολη, να βάλει χιλιάδες μπαλόνια στη στέγη του σπιτιού του και να απογειωθεί. Πρόκειται εγγυημένα για καλή διασκέδαση, 8,8 βαθμολογία στο imdb.com και το απίθανο 97% μετά από 194 γνώμες κριτικών στο rottentomatoes.com. Το μόνο αρνητικό, όμως είναι ότι για να το δείτε στις μεγάλες αίθουσες στη χώρα μας, θα πρέπει να κάνετε υπομονή ως τις 27 Αυγούστου.

Year One
Στην τέταρτη θέση είναι η κωμωδία «Year One» στην οποία πρωταγωνιστεί ο εξαιρετικά δημοφιλής και πολυσχιδής καλλιτέχνης Τζακ Μπλακ. Η ταινία μοιάζει με παρωδία της προ διετίας ταινίας του Ρόναλντ Εμεριχ «10.000 π.Χ.». Στο trailer υπάρχουν πολλά πετυχημένα αστεία, αλλά γενικά η ταινία συνάντησε χλιαρή σχετικά υποδοχή απ’ το κοινό. Θα την πρότεινα περισσότερο για τους φαν του θεοπάλαβου ηθοποιού, αλλά αν έχετε καιρό να δείτε κάτι αστείο, γιατί όχι; Βέβαια θα χρειαστεί να περιμένετε λίγο, εδώ έρχεται στις 3 Σεπτεμβρίου, μαζί με τα πρωτοβρόχια. Μέχρι τότε θα έχουμε δει και τη συνολική της πορεία για να κρίνουμε πιο αντικειμενικά.

Taking of Pelham 1 2 3
Στην πέμπτη θέση υπάρχει η ταινία καταιγιστικής δράσης του Τόνυ Σκοτ, το «Taking of Pelham 1 2 3», μια ταινία για την οποία έγραψα και πριν από εβδομάδες. Ο Τζον Τραβόλτα υποδύεται έναν σχετικά ψυχοπαθή τρομοκράτη, που καταλαμβάνει έναν συρμό μετρό. Τις διαπραγματεύσεις αναλαμβάνει «τυχαία» ο κλασικός διαπραγματευτής Ντέντζελ Ουάσινγκτον. Συνολικά δεν έχει ακριβώς «σπάσει» τα ταμεία (44 εκατομμύρια σε τρεις εβδομάδες), αλλά σίγουρα θα βγάλει τα λεφτά της και θα ψυχαγωγήσει αξιοπρεπώς όσους την τιμήσουν. Είναι remake παλιότερης ταινίας, έχει βαθμολογία 7,1 στα 10 και πρεμιέρα κάνει στην Ελλάδα στις 23 Ιουλίου.

Και οι συνήθεις ύποπτοι
Στις θέσεις 6, 7 και 10 συναντούμε κολημένα τα παλιά, καλά, γνωστά blockbuster φαντασίας, «Night at the museum: Battle of the Smithsonian», «Star Trek» και «Terminator Salvation» αντίστοιχα, που άπαντα έχουν σπάσει προ πολλού το φράγμα των 150 εκατομμύριων εισπράξεων. Είναι συνήθεις ύποπτοι τον τελευταίο καιρό, αλλά αν τα έχετε δει ή δεν έχετε όρεξη να τα δείτε, υπάρχει η εγγυημένη λύση πασπαρτού: νοικιάζετε το καθηλωτικό «Dark Knight» του Κρίστοφερ Νόλαν και χάνεστε στον ατμοσφαιρικό κόσμο της Γκόθαμ Σίτι.

* Ο Γιάννης Πλιώτας όταν γράφει κάθεται πάντα σε καρέκλα σκηνοθέτη

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Στη φωτογραφία: Proposal
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~