Ένας μήνας πέρασε από την προηγούμενη ανάρτηση και σε αυτό το χρονικό διάστημα μεσολάβησαν οι υποψηφιότητες για τις χρυσές σφαίρες και το ντεμπούτο των βορειοδυτικών. Eίδαμε τη μίνι-σειρά Pillars of the Earth να συγκεντρώνει τρεις υποψηφιότητες, μία εκ των οποίων για το ρόλο του Ian McShane που θα τον δούμε στο ρόλο του κακού στους νέους Πειρατές της Καραϊβικής (κατά τον Μάιο).
Είδα διάφορες ταινίες για τις οποίες θέλω να γράψω, αλλά θα αρκεστώ στον φεστιβαλικό Μαύρο Κύκνο και σε δύο ακόμα μικρού βεληνεκούς παραγωγές. Θυμηθείτε ότι οι περισσότερες προτάσεις που κάνω εδώ, εμφανίζονται αργότερα και στο Salata Tv, σε πιο αναλυτική μορφή, ενώ αν θέλετε να ενημερώνεστε για την κινηματογραφική επικαιρότητα και τις ταινίες της εβδομάδας, συστήνω ανεπιφύλακτα το εξαιρετικό movies for the masses.
Black Swan (Μαύρος Κύκνος) ****1/2
Ας ξεκινήσουμε με μερικούς διθυράμβους. Περίμενα με ανυπομονησία την επόμενη ταινία του Ντάρεν Αρανόφσκι, ο οποίος είναι για μένα, χωρίς περιστροφές, ο καλύτερος σύγχρονος σκηνοθέτης (π, Requiem for a dream, The fountain). Μετά τον πολύ καλό Παλαιστή με τον Μίκυ Ρουρκ, ο Αρανόφσκι αποφάσισε να επικεντρωθεί ξανά στη ζωή ενός ατόμου, αλλά αυτή τη φορά φάνηκε ότι ήθελε να κάνει μία αλλαγή πλεύσης. Διάλεξε να μας μιλήσει για μία μπαλαρίνα η οποία ονειρεύεται να υποδυθεί τον πραταγωνιστικό ρόλο στην κλασική Λίμνη των Κύκνων του Τσαϊκόφσκι. Λογικά ένας παλαιστής του κατς, δεν έχει και πολλά κοινά με μία λεπτεπίλεπτη και εύθραυστη μπαλαρίνα.
Όμως η ταινία του (που είναι ένας παραλληλισμός με το κλασικό έργο) αποδεικνύεται ότι είναι ένα σκοτεινό, ψυχολογικό θρίλερ, με πολλές ενέσεις βίας, που αγγίζει σε πολλά σημεία την παράνοια. (Κάπου εδώ βάζετε να παίζει τη Λίμνη)
Η ερμηνεία της Νάταλι Πόρτμαν είναι, χωρίς περιστροφές, η καλύτερη ερμηνεία που έχω δει ποτέ, ενώ τη στηρίζουν άρτια ο Βινσέντ Κασέλ, η Μίλα Κούνις και σε μικρότερο ρόλο η Γουινόνα Ράιντερ. Από το trailer μπορείτε να πάρετε μία πρόγευση, αλλά θα πρότεινα να πάτε στην αίθουσα χωρίς γνώση της ιστορίας που θα παρακολουθήσετε. Ανταγωνισμός, φιλοδοξία, σεξουαλική απελευθέρωση, σκοτεινός εαυτός, μεταμόρφωση.
Ο συνθέτης Κλιντ Μάνσελ έχει χρησιμοποιήσει τη μουσική του Τσαικόφσκι για να φτιάξει ένα από τα καλύτερα soundtrack των τελευταίων ετών (εξακολουθεί για μένα να είναι κορυφαία η μουσική που έγραψε για το Fountain), η δε κάμερα του Αρανόφσκι εντάσσεται τόσο άψογα στις χορογραφίες και στις αίθουσες χορού με τους καθρέφτες, που θα σας δημιουργήσει την αίσθηση ότι παρακολουθείτε θεατρική παράσταση.
Στο metacritic έχει βαθμολογία 79 στα 100, στο imdb 8,7 στα 10 και στο rotten tomatoes 88% και -σε περίπτωση που δεν το προσέξατε- στο "Απ' την καρέκλα του σκηνοθέτη" έχει 4,5 αστέρια στα 5.
Ακόμα και αν το μπαλέτο δεν συγκαταλέγεται στα χόμπι σας, ακόμα και αν κλασική μουσική ακούτε μόνο για 0,4 δευτερόλεπτα στο ζάπινγκ προσπερνώντας το κανάλι της βουλής, ακόμα και αν ο Ρόκυ Μπαλμπόα θα ζει για πάντα στις καρδιές σας, νομίζω ότι αξίζει να δώσετε μία ευκαιρία στο Black Swan. Δεν θα σας απογοητεύσει και ίσως ανακαλύψετε κι εσείς μία από τις αγαπημένες σας ταινίες. Επίσημη πρεμιέρα στη χώρα μας κάνει στις 27 Ιανουρίου.
Winter's Bone ***
Μία ακόμα ταινία που ακούστηκε στις χρυσές σφαίρες, είναι το Winter's Bone, μία ταινία που λόγω θέματος, κινηματογράφησης, τοποθεσιών και στυλ θα σας θυμίσει το ανεξάρτητο Frozen River, που το 2008 είχε κάνει την έκπληξη φτάνοντας μέχρι τα Όσκαρ. Το Winter's Bone είναι και αυτό ένα low budget ανεξάρτητο φιλμ (μιλώντας για low για ταινία από ΗΠΑ, εννοώ τα 2 εκατομμύρια δολάρια), που μοιάζει σαν μία αναβαθμισμένη εκδοχή του Frozen River.
Αμερικανική επαρχία στα χειρότερά της, σήψη, απομονωμένες περιοχές που ζουν με δικούς τους κώδικες και μία νεαρή κοπέλα, που προσπαθεί να ανακαλύψει τα ίχνη του εξαφανισμένου, καταζητούμενου, πατέρα της.
Σκληρό κοινωνικό δράμα και παράλληλα μάθημα για το πώς φτιάχνονται ταινίες. Σίγουρα στο θέμα "αφίσα" οι υπεύθυνοι θα μπορούσαν να τα πάνε κάπως καλύτερα, αλλά τους συγχωρώ μιας και το πόστερ του Μαύρου Κύκνου παραπάνω αναπληρώνει και με το παραπάνω. Το Winter's Bone σκηνοθετεί η άγνωστη Debra Granik και πρωταγωνιστεί η Jennifer Lawrence (που απέσπασε και την υποψηφιότητα). Εδώ, νομίζω παίχτηκε στο φεστιβάλ κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης, αλλά δεν έχει ακόμα ημερομηνία εξόδου στους κινηματογράφους.
Le père de mes enfants **1/2
Αυτή τη γαλλική ταινία την είδαμε πριν λίγο καιρό στην κινηματογραφική λέσχη Πάτρας με τον Ιάσονα και την Άντρια (και έπειτα από ευγενική χορηγία του Δημήτρη). Οι απόψεις δίκαια διχάστηκαν μιας και η ταινία ήταν ανοικονόμητη σχετικά με το κέντρο βάρους της, αδυναμία που το ίδιο το φιλμ το ομολογούσε. Ξεκίνησε πολύ δυνατά, αφηγούμενη την ιστορία ενός εργασιομάνη παραγωγού ταινιών. Όμως περίπου στη μέση της ταινίας, άλλαξε πλεύση και μεταλλάχθηκε απότομα σε μία άλλη ιστορία.
Μπορεί να μην το είπε με τον καλύτερο τρόπο, πάντως κάτι είχε να πει. Υπάρχουν βέβαια πολύ καλύτερες ταινίες να δείτε εκεί έξω, αλλά αν πέσει στα χέρια σας ή το προβάλλουν κάπου κοντά σας (ή κατά σύμπτωση στο laptop σας), τότε δείτε την.
Σημειώστε ότι πίσω από την κάμερα ήταν η Mia Hansen-Løve, η οποία γεννήθηκε μόλις το 1981.
Πάνω-κάτω αυτά.
Είδα διάφορες ταινίες για τις οποίες θέλω να γράψω, αλλά θα αρκεστώ στον φεστιβαλικό Μαύρο Κύκνο και σε δύο ακόμα μικρού βεληνεκούς παραγωγές. Θυμηθείτε ότι οι περισσότερες προτάσεις που κάνω εδώ, εμφανίζονται αργότερα και στο Salata Tv, σε πιο αναλυτική μορφή, ενώ αν θέλετε να ενημερώνεστε για την κινηματογραφική επικαιρότητα και τις ταινίες της εβδομάδας, συστήνω ανεπιφύλακτα το εξαιρετικό movies for the masses.
Black Swan (Μαύρος Κύκνος) ****1/2Ας ξεκινήσουμε με μερικούς διθυράμβους. Περίμενα με ανυπομονησία την επόμενη ταινία του Ντάρεν Αρανόφσκι, ο οποίος είναι για μένα, χωρίς περιστροφές, ο καλύτερος σύγχρονος σκηνοθέτης (π, Requiem for a dream, The fountain). Μετά τον πολύ καλό Παλαιστή με τον Μίκυ Ρουρκ, ο Αρανόφσκι αποφάσισε να επικεντρωθεί ξανά στη ζωή ενός ατόμου, αλλά αυτή τη φορά φάνηκε ότι ήθελε να κάνει μία αλλαγή πλεύσης. Διάλεξε να μας μιλήσει για μία μπαλαρίνα η οποία ονειρεύεται να υποδυθεί τον πραταγωνιστικό ρόλο στην κλασική Λίμνη των Κύκνων του Τσαϊκόφσκι. Λογικά ένας παλαιστής του κατς, δεν έχει και πολλά κοινά με μία λεπτεπίλεπτη και εύθραυστη μπαλαρίνα.
Όμως η ταινία του (που είναι ένας παραλληλισμός με το κλασικό έργο) αποδεικνύεται ότι είναι ένα σκοτεινό, ψυχολογικό θρίλερ, με πολλές ενέσεις βίας, που αγγίζει σε πολλά σημεία την παράνοια. (Κάπου εδώ βάζετε να παίζει τη Λίμνη)
Η ερμηνεία της Νάταλι Πόρτμαν είναι, χωρίς περιστροφές, η καλύτερη ερμηνεία που έχω δει ποτέ, ενώ τη στηρίζουν άρτια ο Βινσέντ Κασέλ, η Μίλα Κούνις και σε μικρότερο ρόλο η Γουινόνα Ράιντερ. Από το trailer μπορείτε να πάρετε μία πρόγευση, αλλά θα πρότεινα να πάτε στην αίθουσα χωρίς γνώση της ιστορίας που θα παρακολουθήσετε. Ανταγωνισμός, φιλοδοξία, σεξουαλική απελευθέρωση, σκοτεινός εαυτός, μεταμόρφωση.
Ο συνθέτης Κλιντ Μάνσελ έχει χρησιμοποιήσει τη μουσική του Τσαικόφσκι για να φτιάξει ένα από τα καλύτερα soundtrack των τελευταίων ετών (εξακολουθεί για μένα να είναι κορυφαία η μουσική που έγραψε για το Fountain), η δε κάμερα του Αρανόφσκι εντάσσεται τόσο άψογα στις χορογραφίες και στις αίθουσες χορού με τους καθρέφτες, που θα σας δημιουργήσει την αίσθηση ότι παρακολουθείτε θεατρική παράσταση.
Στο metacritic έχει βαθμολογία 79 στα 100, στο imdb 8,7 στα 10 και στο rotten tomatoes 88% και -σε περίπτωση που δεν το προσέξατε- στο "Απ' την καρέκλα του σκηνοθέτη" έχει 4,5 αστέρια στα 5.
Ακόμα και αν το μπαλέτο δεν συγκαταλέγεται στα χόμπι σας, ακόμα και αν κλασική μουσική ακούτε μόνο για 0,4 δευτερόλεπτα στο ζάπινγκ προσπερνώντας το κανάλι της βουλής, ακόμα και αν ο Ρόκυ Μπαλμπόα θα ζει για πάντα στις καρδιές σας, νομίζω ότι αξίζει να δώσετε μία ευκαιρία στο Black Swan. Δεν θα σας απογοητεύσει και ίσως ανακαλύψετε κι εσείς μία από τις αγαπημένες σας ταινίες. Επίσημη πρεμιέρα στη χώρα μας κάνει στις 27 Ιανουρίου.
Winter's Bone ***Μία ακόμα ταινία που ακούστηκε στις χρυσές σφαίρες, είναι το Winter's Bone, μία ταινία που λόγω θέματος, κινηματογράφησης, τοποθεσιών και στυλ θα σας θυμίσει το ανεξάρτητο Frozen River, που το 2008 είχε κάνει την έκπληξη φτάνοντας μέχρι τα Όσκαρ. Το Winter's Bone είναι και αυτό ένα low budget ανεξάρτητο φιλμ (μιλώντας για low για ταινία από ΗΠΑ, εννοώ τα 2 εκατομμύρια δολάρια), που μοιάζει σαν μία αναβαθμισμένη εκδοχή του Frozen River.
Αμερικανική επαρχία στα χειρότερά της, σήψη, απομονωμένες περιοχές που ζουν με δικούς τους κώδικες και μία νεαρή κοπέλα, που προσπαθεί να ανακαλύψει τα ίχνη του εξαφανισμένου, καταζητούμενου, πατέρα της.
Σκληρό κοινωνικό δράμα και παράλληλα μάθημα για το πώς φτιάχνονται ταινίες. Σίγουρα στο θέμα "αφίσα" οι υπεύθυνοι θα μπορούσαν να τα πάνε κάπως καλύτερα, αλλά τους συγχωρώ μιας και το πόστερ του Μαύρου Κύκνου παραπάνω αναπληρώνει και με το παραπάνω. Το Winter's Bone σκηνοθετεί η άγνωστη Debra Granik και πρωταγωνιστεί η Jennifer Lawrence (που απέσπασε και την υποψηφιότητα). Εδώ, νομίζω παίχτηκε στο φεστιβάλ κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης, αλλά δεν έχει ακόμα ημερομηνία εξόδου στους κινηματογράφους.
Le père de mes enfants **1/2Αυτή τη γαλλική ταινία την είδαμε πριν λίγο καιρό στην κινηματογραφική λέσχη Πάτρας με τον Ιάσονα και την Άντρια (και έπειτα από ευγενική χορηγία του Δημήτρη). Οι απόψεις δίκαια διχάστηκαν μιας και η ταινία ήταν ανοικονόμητη σχετικά με το κέντρο βάρους της, αδυναμία που το ίδιο το φιλμ το ομολογούσε. Ξεκίνησε πολύ δυνατά, αφηγούμενη την ιστορία ενός εργασιομάνη παραγωγού ταινιών. Όμως περίπου στη μέση της ταινίας, άλλαξε πλεύση και μεταλλάχθηκε απότομα σε μία άλλη ιστορία.
Μπορεί να μην το είπε με τον καλύτερο τρόπο, πάντως κάτι είχε να πει. Υπάρχουν βέβαια πολύ καλύτερες ταινίες να δείτε εκεί έξω, αλλά αν πέσει στα χέρια σας ή το προβάλλουν κάπου κοντά σας (ή κατά σύμπτωση στο laptop σας), τότε δείτε την.
Σημειώστε ότι πίσω από την κάμερα ήταν η Mia Hansen-Løve, η οποία γεννήθηκε μόλις το 1981.
Πάνω-κάτω αυτά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου