Πέμπτη 10 Απριλίου 2008

Απρίλιος 10- 3:10 to Yuma


Σήμερα που κουρευόμουν, όταν έβγαινα απ’ το κατάστημα ο κομμωτής μου ευχήθηκε «καλές γιορτές» και έτσι κατάλαβα ότι πλησιάζουμε ολοταχώς τις διακοπές του Πάσχα. Εντάξει δεν χρειάζεται να προχωρήσετε σε κινήσεις πανικού (ακόμα δεν έχει μπει ούτε το δώρο στα ταξί), αλλά καλό θα είναι να ετοιμάζετε τα σχέδιά σας για τις διακοπές. Είμαι επίσης σίγουρος ότι σας απασχολεί και εσάς το γιατί δεν παίζουν μπάλα τα ΠΑΣ και θα πρότεινα στη διοίκηση να οργανώσει προβολές με «Τη μεγάλη απόδραση των 11», τη «Φανέλα με το νούμερο 9» και τα «100 καλύτερα γκολ του Μαραντόνα». Επίσης καλή λύση θα ήταν να (ξανα) επιστρέψει ο Ζντένκο Μουφ και από εδώ κάνω έκκληση να πάρει κάποιος την πρωτοβουλία και να οργανώσει τη συγκέντρωση υπογραφών για αυτόν τον ευγενή σκοπό.

Δέκα Απριλίου λοιπόν σήμερα, διάφορες ταινίες ήδη προβάλλονται στην πόλη μας και ανάμεσά τους είναι κάποιες που αξίζουν την προσοχή σας. Τώρα για το αν αξίζουν και τα 7-8 ευρώ, είναι μεγάλη συζήτηση, αλλά εσείς ξέρετε καλύτερα κι εσείς αποφασίζετε. Πάντως το γουέστερν με το οποίο ξεκινάω, είναι εξαιρετικό, άρα αξίζει να το δείτε στη σκοτεινή αίθουσα.

Έχουμε λοιπόν το «3:10 to Yuma», ταινία αξιώσεων με πολύ δυνατό καστ και στιβαρή σκηνοθεσία. Βέβαια, είναι remake παλιότερης ταινίας και απ’ ότι φαίνεται δεν θα αργήσει η εποχή, που όλες οι ταινίες που θα βλέπουμε θα είναι remakes παλιότερων επιτυχημένων ταινιών. Εδώ έχουμε ένα καλό παράδειγμα αυτής της πρακτικής, με πρωταγωνιστικό δίδυμο τον βραβευμένο με όσκαρ Ράσελ Κρόου και τον συνεχώς ανερχόμενο Κρίστιαν Μπέιλ, ο οποίο ως διά μαγείας πείθει απόλυτα με οποιαδήποτε ερμηνεία του, όσο διαφορετική κι αν είναι. Απολαυστικός είτε ως Μπάτμαν, είτε ως μάγος στο «Prestige». Ο «καλός» εδώ της υπόθεσης είναι ο Μπέιλ, ένας ιδιοκτήτης ράντσου σε μία απομονωμένη περιοχή. Γίνεται αυτόπτης μάρτυρας μίας βίαιης ληστείας, της οποίας εγκέφαλος είναι ένας διαβόητος παράνομος, δηλαδή ο Ράσελ Κρόου. Λίγο αργότερα, ο «κακός» συλλαμβάνεται απ’ τις αρχές και ο ιδιοκτήτης ράντσου με αντάλλαγμα μία αμοιβή που τη χρειάζεται απεγνωσμένα, παίρνει μέρος στην αποστολή που θα συνοδεύσει τον Ράσελ Κρόου με το τραίνο των τρεις και δέκα για τη Γιούμα, για να παραδοθεί στη δικαιοσύνη. Με αυτόν τρόπο αρχίζει μία μακριά διαδρομή, στην οποία ο καλός ραντσέρης παίρνει μέρος όχι μόνο για να σώσει τη γη του, αλλά και για να αποδείξει στα μάτια του αυθάδη γιου του, ότι μπορεί να γίνει κάτι περισσότερο από έναν αφελή αγρότη. Η μεταφορά είναι επικίνδυνη, έχουν να αντιμετωπίσουν ύπουλες παγίδες Ινδιάνων, αλλά και το κυνηγητό από τα υπόλοιπα μέλη της συμμορίας του Κρόου, οι οποίο όντας πιστοί στον αρχηγό τους, αποζητούν εκδίκηση. Ταυτόχρονα ο ίδιος ο αρχιληστής προσπαθεί με κόλπα και απειλές να κερδίσει την ελευθερία του και να επικρατήσει στην σύγκρουση χαρακτήρων με τον νομοταγή Κρίστιαν Μπέιλ. Μόνο θετικές γνώμες έχουν ακουστεί, έκανε καλή πορεία σε ταμεία και σίγουρα τέσσερα αστέρια στα πέντε.

Μετά πάμε στο «Super Hero Movie», μία ακόμα παρωδία που φαίνεται ότι ακολουθεί την ανεκδιήγητη σειρά των «Epic Movie», «Date Movie» και εσχάτως του απαράδεκτου «Meet the Spartans». Ειδικά η τελευταία πρέπει να συγκαταλέγεται ανάμεσα στις χειρότερες ταινίες όλων των εποχών, έχοντας προκαλέσει αγανάκτηση σε όσους είχαν την ατυχία να τη δουν. Τώρα περίπου η ίδια ομάδα συντελεστών χτυπάει ξανά με ήρωα ένα νεαρό, που μιμείται τον Spiderman. Εντάξει, δεν μπορεί να είναι χειρότερο απ’ το «Meet the Spartans», αλλά αυτό δεν αποτελεί και πολύ αξιόπιστο κριτήριο. Πήγε σχετικά άσχημα σε εισπράξεις στην Αμερική και στο imdb έχει μαζέψει ένα ωραιότατο 3,6 στα 10. Τι να σας πω; Καλή κωμωδία ήταν οι «Τρελές Σφαίρες». Αυτό είναι για πέταμα. Καλύτερα να μην πάτε για να το πάρουν χαμπάρι και να σταματήσουν να τα βγάζουν.

Τέλος υπάρχει και μία ταινία εποχής, το «The other Boleyn Girl» ή όπως το έχουν πει στα ελληνικά: «Η άλλη ερωμένη του Βασιλιά». Δύο αδερφές, σε βικτωριανό φόντο, συναγωνίζονται για την αγάπη του Βασιλιά της Αγγλίας Ερρίκου του 8ου. Τις αδερφές υποδύονται η Νάταλι Πόρτμαν και η Σκάρλετ Γιόχανσον, ενώ παίζουν και ο Έρικ Μπάνα, ο Έκτορας απ’ την Τροία και η πολύ καλή ηθοποιός Κριστίν Σκοτ Τόμας. Όλοι αυτοί βέβαια δεν κάνουν αυτόματα και καλή την ταινία. Γενικά δεκαπέντε χρόνια της ζωής του Βασιλιά συμπυκνώνονται σε δύο ώρες ταινίας και τα σχόλια μιλούν για μονόπλευρους χαρακτήρες, ιστορικές ανακρίβειες, αλλά και για ένα υπερθέαμα ραμμένο με εκθαμβωτικά κοστούμια και πλαισιωμένο μέσα σε φανταχτερά παλάτια. Eyecandy λοιπόν και δύομιση αστέρια στα πέντε.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Hello. This post is likeable, and your blog is very interesting, congratulations :-). I will add in my blogroll =). If possible gives a last there on my blog, it is about the Home Theater, I hope you enjoy. The address is http://home-theater-brasil.blogspot.com. A hug.

Γιάννης Πλιώτας είπε...

Και αυτός κυρίες και κύριοι ήταν ο ακάλεστος φίλος μου, ο Home Theater.