Αν δεν έχω μετρήσει λάθος τις μέρες, σήμερα είναι Μεγάλη Πέμπτη και ίσως θα έπρεπε να σας προτείνω ταινίες με θρησκευτικό περιεχόμενο, αλλά αυτό είναι μάλλον τετριμμένο και υποθέτω όλοι έχετε δει πολλές φορές τον «Ιησού από τη Ναζαρέτ» του Φράνκο Τζεφιρέλι. Δεν έχω κοιτάξει το πρόγραμμα της τηλεόρασης για αυτή την εβδομάδα, όμως είμαι σχετικά βέβαιος ότι όλο και κάποιο κανάλι θα έχει αναλάβει να το υπενθυμίσει στο φιλοθεάμον κοινό.
Πάντως, ίσως θα έπρεπε χάριν πρωτοτυπίας, να αρχίσουν να το δείχνουν φέτος από το πρώτο επεισόδιο προς το τελευταίο. Να ξεκινήσουν με τη σταύρωση, μετά τη δίκη, μετά τον μυστικό δείπνο κ.ο.κ. Αυτό μπορεί να ακούγεται σαν ιδέα στα όρια της ανοησίας – δεν θα διαφωνήσω. Παρ’ όλα αυτά θα υπήρχε διπλό κέρδος για εμάς. Καταρχάς θα βλέπαμε επιτέλους τα τελευταία λεπτά του τελευταίου επεισοδίου, που οι περισσότεροι νομίζω το χάνουν γιατί πρέπει να πάνε στην εκκλησία για την Ανάσταση. Κατά δεύτερο θα μπορούμε όλοι να καυχιόμαστε ότι το ξέρουμε απ’ έξω και ανακατωτά.
Αφήνοντας κατά μέρους τα άνοστα αστεία, αν όντως είστε σε διάθεση ανάλογη της εβδομάδας, θα είχα να προτείνω τα «Πάθη του Χριστού» του Μελ Γκίμπσον, μία γενικά πολύ καλή ταινία. Αψεγάδιαστη σκηνοθεσία, ανερυθρίαστος ρεαλισμός και είναι σημαντικό ότι αν και έχουν γυριστεί εκατοντάδες εκδοχές της πιο γνωστής ιστορίας στον κόσμο, ο φιλόδοξος σκηνοθέτης κατάφερε να δώσει νέα πνοή στο θέμα και άξια να κάνει μία τόσο μεγάλη καλλιτεχνική και εισπρακτική επιτυχία. Κορυφαία επιλογή φυσικά η διατήρηση των διαλόγων στα αραμαϊκά και λατινικά.
Πηγαίνοντας ακόμα παρακάτω, οι σκοτεινές αίθουσες δεν φαίνεται να κρύβουν εκπλήξεις για μία ακόμα εβδομάδα. Μιας και η κίνηση είναι εξαιρετικά περιορισμένη λόγω των ημερών, οι διανομείς παρουσιάζονται φειδωλοί ως προς τις ταινίες που κυκλοφορούν και έτσι αναγκαστικά είμαστε υποχρεωμένοι να βολευτούμε με ξαναζεσταμένο φαγητό ή αλλιώς, μια απ’ τα ίδια. Ξεκινάμε πάλι με «Μαχητές των Δρόμων 4» με τον σκληρό Βιν Ντίζελ στο ρόλο με τον οποίο εκτινάχθηκε στο κινηματογραφικό στερέωμα και προφανώς του ταιριάζει γάντι. Ανελέητα ανθρωποκυνηγητά και εντυπωσιακές καταδιώξεις με κάθε είδους τροχοφόρα συνθέτουν μια περιπέτεια που έκανε εντυπωσιακό άνοιγμα στην Αμερική (71 εκατομμύρια δολάρια στο πρώτο τριήμερο προβολής) και έχει συγκεντρώσει και μια καθόλου άσχημη βαθμολογία στο imdb.com (7 στα 10).
Για τους οπαδούς του εύκολου τρόμου και του σπλάτερ υπάρχει ένα ακόμα «Παρασκευή και 13» – πραγματικά δεν θέλω να υπολογίσω πόσα μπορεί να έχουν γυριστεί. Οι παραγωγοί επιμένουν και το tagline της ταινίας υποστηρίζει ότι θα σας κόψει την ανάσα. Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να το κάνει με τη χρήση κατάλληλων εφέ και ξαφνικών σκαμπανεβασμάτων στη μουσική, αλλά όπως και να το κάνουμε το έχουμε λίγο βαρεθεί το σκηνικό.
Στους υπόλοιπους θεατές απευθύνεται το animation «Τέρατα και εξωγήινοι» για το οποίο μιας και δεν το έχω δει, θα αντιγράψω την υπόθεση ώστε να πάρετε μια ιδέα: «Οταν ένας μετεωρίτης από το διάστημα χτυπά ξαφνικά τη Σούζαν Μέρφι, την ημέρα του γάμου της, εκείνη αποκτά τεράστιες διαστάσεις και μεταμορφώνεται σε Γιγάντικα με αποτέλεσμα να μεταφερθεί εσπευσμένα από το στρατό σε μια μυστική κυβερνητική βάση όπου φυλάσσονται και άλλα τέρατα (ο Μπομπ, μια άμορφη, ανεγκέφαλη μπλε μάζα, ο Συνδετικός Κρίκος, ο Καθηγητής Κατσαρίδας και ένας τεραστίων διαστάσεων εντομόσαυρος)… Οταν όμως εξωγήινοι κάνουν την εμφάνισή τους και απειλούν τη Γη με καταστροφή, ο Πρόεδρος αποφασίζει πως οι μόνοι που μπορούν να την υπερασπιστούν και να συντρίψουν τους εξωγήινους είναι αυτά τα τέρατα!» Εντάξει δεν νομίζω ότι διεκδικεί «τεράστιες» δάφνες ποιότητας, αλλά μπορείτε να του δώσετε μια ευκαιρία.
Πρεμιέρα έχει κάνει και το «Ψωνίζω, άρα υπάρχω» (Confessions of a Shopaholic), που μάλλον θα το έχει πάρει το αυτί σας γιατί είναι η μοναδική ταινία που κάπως διαφημίζεται αυτή την περίοδο. Κλασικό στυλ χαζοκωμωδιούλας, που φαίνεται ότι δεν είναι και εντελώς χάλια, τουλάχιστον από το trailer. Κλασική, επίσης, συνταγή Χόλυγουντ με μια επιφανειακά ρηχή (λογοπαίγνιο) κοπελίτσα, που μέχρι το τέλος της ταινίας θα έχει μεταμορφωθεί σε κάτι πολυεπίπεδο και σοφιστικέ. Αν σας άρεσαν τα πολύ συμπαθητικά «Ο διάβολος φοράει Prada» και το «Δύο εβδομάδες προθεσμία», αυτό δεν νομίζω να σας απογοητεύσει – το αντίθετο.
Αυτά για την ώρα. Φοβάμαι ότι οι επιλογές είναι μετρημένες και αυτή την εβδομάδα, άρα ίσως η καλύτερη επιλογή, θα είναι να οργανώσετε μία πιο προσωπική κινηματογραφική βραδιά στο σπίτι σας. Αν το έχετε δει κάτω από τρεις φορές, βάλτε στο dvd το ανυπέρβλητο «Prestige».
Μέχρι την επόμενη συνάντηση, cheers.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου