Δεν ξέρω πως είναι ο καιρός εκεί στο Βορρά, αλλά εδώ στο Νότο που είμαι αυτές τις μέρες (Αθήνα και μετά Τρίπολη) κάνει ζέστη. Πραγματική ζέστη δηλαδή που μας αναγκάζει να κυκλοφορούμε με κοντομάνικα και να καταριόμαστε την υπερθέρμανση του πλανήτη. (και τον Αλ Γκορ που την ανακάλυψε)
Στα αμιγώς κινηματογραφικά προφανώς μία πρεμιέρα ξεχωρίζει, αυτή της 22ης ταινίας με πρωταγωνιστή τον φλεγματικό Βρετανό κατάσκοπο James Bond και τίτλο αυτή τη φορά το σίγουρα εντυπωσιακό “Quantum of Solace”. Όπως όλοι καταλάβαμε από την προηγούμενη ταινία με πρωταγωνιστή τον Daniel Craig, η σειρά ταινιών άλλαξε άρδην προσανατολισμό και ξέφυγε από το τυποποιημένο ψυχροπολεμικό στυλ και από το άνευ λόγου και αιτίας φόρτωμα με τεχνολογικά gadgets. Αλήθεια είχαμε βαρεθεί να βλέπουμε ένα ρολόι να βράζει αυγά, να εκτοξέυει οξύ, να κάνει ηλεκτροσόκ, να χρησιμοποιείται σαν αναπνευστική συσκευή κοκ. Υπάρχει αν θυμάστε και το κλασικό ανέκδοτο, όπου ο James είναι σε ένα μπαρ και παίζει με το ρολόι του. Μία εντυπωσιακή γυναίκα κάθεται δίπλα του και με αφελές ύφος ρωτάει: “Γιατί ασχολείσαι συνέχεια με το ρολόι σου;” Ο James αδιάφορα της λέει ότι δεν είναι απλό ρολόι, αλλά κάνει και άλλα πράγματα. Η κοπέλα τσιμπάει και ρωτάει τι. Ο James απαντάει: “Μου δείχνει ότι δεν φοράς εσώρουχα.” Η κοπέλα διαμαρτύρεται και λέει ότι φοράει. Τότε ο James χτυπάει λίγο το ρολόι και λέει: “Γαμώτο, πάλι δείχνει μία ώρα μπροστά.”
Αφήνοντας τα ανέκδοτα, είμαι σίγουρος ότι σε όλους άρεσε το Casino Royal και η αναβάπτιση της σειράς ώστε να διώξει από πάνω της ένα στρώμα σκουριάς που είχε πιάσει και να αναδειχθεί ακόμα και για την εποχή μας η πλέον αξιόπιστη ταινία στον τομέα περιπέτειας και δράσης. Ο εξαιρετικός Craig ακολουθεί τα δικά του χνάρια, είναι brutal, δεν είναι ο πιο ευγενικός άνθρωπος στον κόσμο, εξουσιάζεται από τα πάθη του και οι γυναίκες που εμφανίζονται στη ζωή του δεν παίζουν διακοσμητικό ρόλο. Στο “Quantum of Solace” ο Bond αναζητά απεγνωσμένα εκδίκηση από τη σκοτεινή εγκληματική εταιρεία η οποία ευθύνεται για το θάνατο της αγαπημένης του Eva Green. Παράλληλα θα μπλεχτεί σε μια παράξενη υπόθεση εξαγοράς των αποθεμάτων νερού μιας ολόκληρης χώρας.
Για την αρτιότητα του εγχειρήματος σαφέστατα μας προϊδεάζουν οι συντελεστές. Σκηνοθέτης είναι ο καλλιτέχνης Marc Forster, που έχει δώσει κινηματογραφικά διαμάντια όπως το “Stranger than Fiction”, το “Kite Runner” και φυσικά το “Finding Neverland”, ενώ το σενάριο ο Paul Haggis που έχει στο ενεργητικό του εκτός από δύο όσκαρ, πάρα πολλές επιτυχημένες ταινίες. Ενεδεικτικά αναφέρω “Letters from Iwo Jima”, “Στην κοιλάδα του Ηλά”, “Οι σημαίες των προγόνων μας” και “Crash”. Όλα αυτά σε συνδυασμό με τα επιτεύγματα του prequel “Casino Royal” (8 στα 10 στο Imdb.com, 98% στο Rotten Tomatoes και αμέτρητα εισιτήρια σε όλο τον κόσμο) συνηγορούν στο να ανεβάσουμε πολύ τις προσδοκίες μας, οι οποίες είμαι πεποισμένος ότι θα επαληθευθούν στο ακέραιο. Νομίζω αν πρόκειται την εβδομάδα που ακολουθεί να πάτε σε μία ταινία στον κινηματογράφο, τότε αναμφισβήτητα αυτή πρέπει να είναι το “Quantum of Solace”.
Αν τώρα θα πάτε και σε περισσότερες οι επιλογές προέρχονται σαφέστατα από την Ευρώπη, με δύο ταινίες πολιτικού περιεχομένου. Προφανώς έχετε ακούσει για αμφότερες. Πρώτα απ' όλα είναι τα “Γόμορρα”, μια μεταφορά του ομώνυμου πολύκροτου μυθιστορήματος που έχει να κάνει με τη μαφία και τις μεθόδους της στην Ιταλία. Όμως ο συγγραφέας προχώρησε σε μία εκ των έσω έρευνα, αποφασίζοντας στο βιβλίο του να κατονομάσει τα μεγάλα κεφάλια και να στιγματίσει τη συμπεριφορά μιας κοινωνίας στο Νότο που εθελοτυφλεί. Σαν αποτέλεσμα είχε φυσικά να επικηρυχθεί από τη Μαφία και το βιβλίο του να γίνει παγκόσμιο best seller.
Η άλλη είναι το “Σύνδρομο Μπάαντερ-Μάινχοφ” και αφηγείται την πορεία της διαβόητης γερμανικής τρομοκρατικής ομάδας RAF, της οποίας η δράση κορυφώθηκε τη δεκαετία του εβδομήντα. Μεγάλη παραγωγή, εισπρακτική επιτυχία στη Γερμανία και έχει όλα τα φόντα να υποδεχθεί θερμά από το κοινό πολλών χωρών. Περισσότερο περιπέτεια παρά πολιτική ψηλάφιση των γεγονότων της ταραγμένης εκείνης περιόδου και είμαι σίγουρος ότι σε ένα τέτοιο λεπτό ζήτημα μια ταινία σίγουρα θα έχει να αντιμετωπίσει επικρίσεις από κάθε πλευρά. Το βέβαιο είναι ότι πρόκειται για μια πολύ καλή ταινία.
Αν δεν σας αρέσει καμία από τις παραπάνω επιλογές τότε προτείνω να βγείτε μια βόλτα στα Φθινοπωρινά Γιάννενα για να χαζέψτε το χρόνο που περνάει δίπλα σας και σιγά σιγά κυλάει ώσπου βυθίζεται στη λήθη της λίμνης. Ή αυτό ή νοικιάστε το Ράμπο, Πρώτο Αίμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου