Σάββατο 18 Αυγούστου 2007

Ιούνιος 14- Αζούρ και Ασμάρ

Διακοπές αρχίζουν και η «Συμμορία των Δεκατριών» θέλει να παρασύρει τους θεατές σε έναν ωκεανό δράσης και γέλιου. Το κοινό στην Αμερική επιφύλαξε σχετικά μουδιασμένη υποδοχή στην πληθώρα των σταρ που πρωταγωνιστούν στην ταινία, αλλά αν σκοπεύετε απλά να περάσετε ένα ανάλαφρο, καλοκαιρινό βράδυ- γιατί όχι; Μην έχετε ιδιαίτερες απαιτήσεις απ’ την ταινία και ίσως σας φανεί σαν ένα αστείο (ή μάλλον μια ληστεία) που βλέπετε ξανά και ξανά. Πάντως δεν είναι κι άσχημη, άρα παίρνει δυόμισι αστεράκια στα πέντε. Για κάτι πιο ψυχαγωγικό και με μεγαλύτερες αξιώσεις προτιμήστε τους Πειρατές και τον Τζόνυ Ντεπ.
«Η Γέφυρα για την Τεραμπίθια» έκανε πρεμιέρα τον Φεβρουάριο στην άλλη άκρη του Ατλαντικού και βασίζεται στο βραβευμένο ομώνυμο βιβλίο φαντασίας της Katherine Paterson. Πιθανόν να σας θυμίσει έντονα τα «Χρονικά της Νάρνια», μιας και είναι από τους ίδιους δημιουργούς, απευθύνεται στο ίδιο κοινό και θέλει να ακολουθήσει τον δρόμο που χάραξε ο «Άρχοντας των Δαχτυλιδιών». Δεν θα αφήσει εποχή, αλλά είναι συμπαθητική και σίγουρα απολαυστική για μικρότερες ηλικίες.
Αν, όμως προτιμάτε τα animation, προβάλλεται επιτέλους και στην πόλη μας το εξαιρετικό παραμύθι «Αζούρ και Ασμάρ» του βραβευμένου Γάλλου, Μισέλ Οζελό. Ο Αζούρ είναι ένα ξανθό αγόρι με γαλάζια μάτια, ενώ ο Ασμάρ είναι ένα αγόρι με μαύρα μαλλιά και μαύρα μάτια. Μεγαλώνουν σαν αδέρφια, αλλά θα καταλήξουν να γίνουν μισητοί εχθροί παλεύοντας για την αγάπη μίας νεράιδας, στην Μεσαιωνική Μαχρέμπ. Αντιμετωπίζουν κινδύνους, μαγικά ξόρκια και πανούργους εχθρούς σε μια οικογενειακή ταινία πολύ διαφορετική από τις αντίστοιχες του Χόλυγουντ. Ωραίο, πολύχρωμο και σαγηνευτικό.
Ο παγκόσμιος κινηματογράφος εκπροσωπείται και απ’ την Ιταλία αυτή την εβδομάδα με τον «Καλύτερο εχθρό μου». Στην γειτονική χώρα έκοψε πολλά εισιτήρια και φιλοδοξεί για μια επιτυχημένη πανευρωπαϊκή πορεία. Ξεκινάει σαν κωμωδία, έχει λίγες δόσεις από οικογενειακό δράμα και εξελίσσεται σε road movie. Το σενάριο είναι λίγο ακατάστατο, αλλά έχει διασκεδαστικούς διαλόγους και καλές ερμηνείες. Μια χαρά αν θέλετε να γελάσετε και σας αρέσουν τα Ιταλικά.
Επίσης υπάρχει άλλη μία μεταφορά κόμικ αυστηρά για τους φανατικούς του είδους, το «Fantastic Four, Rise of the Silver Surfer» και το χαμηλών τόνων «Cashback». Η τελευταία αφηγείται την ιστορία ενός ευαίσθητου νέου με καλλιτεχνική φύση, που για να καταπολεμήσει την αϋπνία του, πιάνει δουλειά στη νυχτερινή βάρδια ενός σούπερ-μάρκετ.
Αν παρ’ όλα αυτά επιλέξετε να μείνετε μέσα με παρέα ένα dvd, τότε θα σας προτείνω το Rocky Balboa. Η ταινία με την θρυλική επιστροφή του ιταλικής καταγωγής πυγμάχου, μόνο απαρατήρητη δεν πέρασε. Βγάζοντας νοκ-άουτ την αναμενόμενη προκατάληψη, ο Σταλόνε κέρδισε ακόμα και τους πιο δύσπιστους, απέσπασε καλές κριτικές και σημείωσε και ανάλογη εισπρακτική επιτυχία. Ο Σταλόνε σε ρόλο πρωταγωνιστή, σκηνοθέτη, σεναριογράφου και παραγωγού κατάφερε να φτιάξει όχι απλά μία αξιοπρεπή ταινία, αλλά ένα καλό φιλμ που θα έχουμε τη διάθεση να ξαναδούμε στο μέλλον.
Η ταινία έχει ψυχή και αν ήσασταν σε όσους μεγάλωσαν με τις ταινίες του Ρόκυ, τότε όχι μόνο θα αναπολήσετε τα περασμένα, αλλά θα κινδυνεύσετε να συγκινηθείτε, από τις πρώτες κιόλας νότες της μουσικής στους τίτλους. Δεν έχει τόσο μποξ και αγώνες, όσο ηθικά διδάγματα, προσωπικές συγκρούσεις και γλυκόπικρες σκηνές. Φυσικά δεν θα μπορούσαν να λείπουν οι εμπνευσμένες ατάκες με τις οποίες ο Σταλόνε έχει πριμοδοτήσει τον εαυτό του: «Δεν έχει σημασία πόσο δυνατά μπορείς να χτυπήσεις, έχει σημασία πόσο δυνατά μπορούν να σε χτυπήσουν και να συνεχίζεις να προχωράς.»

Δεν υπάρχουν σχόλια: