Ιούλιος 12- Transformers

Φαίνεται ότι το καλοκαίρι είναι η εποχή που ευδοκιμούν σχεδόν αποκλειστικά οι ταινίες δράσης. Προκειμένου να μας δροσίσουν κάπως, οι αίθουσες προβολών αυτή την εβδομάδα θα κατακλυστούν από κύματα περιπέτειας, αγωνίας και ανεξέλεγκτης αδρεναλίνης. Φυσικά τα κύματα θα είναι φτιαγμένα με εφέ- ούτε λόγος να χρησιμοποιηθούν φυσικά, υπάρχει η σοβαρή πιθανότητα να φαίνονται ψεύτικα στην μεγάλη οθόνη.
Ήρθαν λοιπόν από την Αμερική οι θρυλικοί «Transformers», για να πολεμήσουν με όλες τους τις δυνάμεις τον Bruce Willis, αλλά και μεταξύ τους. Στο ντεμπούτο τους την προηγούμενη εβδομάδα κυριάρχησαν με άνεση στην από ‘κει πλευρά του Ατλαντικού και μεταμορφώθηκαν αστραπιαία από ρομπότ σε 150 εκατομμύρια δολάρια, κάνοντας άμεση απόσβεση στο budget τους. Προφανώς θα προσελκύσουν και εδώ ένα μεγάλο μέρος του κοινού, όχι μόνο από τις νεαρές ηλικίες, αλλά προφανώς και από την γενιά των εικοσιπεντάρηδων που μεγάλωσαν με την σειρά στην τηλεόραση. Όσοι την είδαν σε premium προβολές είπαν ότι είναι μία πολύ καλή ταινία επικών μονομαχιών, ενώ ο παραγωγός της Steven Spielberg, έσπευσε να ανακοινώσει το γύρισμα του sequel, που αναμένεται να ολοκληρωθεί το 2008. Η ιστορία είναι λίγο-πολύ γνωστή: από έναν μακρινό πλανήτη καταφτάνουν δύο αντιμαχόμενες ομάδες γιγαντιαίων ρομπότ διψασμένες για ενεργειακά αποθέματα. Η μία για να μας καταστρέψει και η άλλη (ευτυχώς) για να μας προστατεύσει, έχοντας σαν αρχηγό τον Optimus Prime.
Στις υπόλοιπες προβολές, με τρεισήμισι αστέρια στα πέντε κυριαρχεί με άνεση ο John McClane στο «Πολύ σκληρός για να πεθάνει 4.0», έχοντας να ανταγωνιστεί σχεδόν αποκλειστικά τον Αλ Πατσίνο και τα «88 λεπτά». Νομίζω ότι το trailer της τελευταίας αποκαλύπτει υπερβολικά πολλά σημεία για την εξέλιξη της πλοκής και η υποδοχή της δεν ήταν ιδιαίτερα ενθουσιώδης, το αντίθετο. Η υπόθεση αφήνει την αίσθηση ότι είναι πρωτότυπη και ταυτόχρονα τετριμμένη: ένας άγνωστος τηλεφωνεί στον πρωταγωνιστή, του ανακοινώνει ότι έχει 88 λεπτά για να ζήσει και (μαντέψτε) του το κλείνει. Από εκείνο το σημείο η ταινία κυλάει σε πραγματικό χρόνο και χωρίς να βάλω το χέρι μου στη φωτιά, πιστεύω ότι υπάρχει μεγάλη πιθανότητα ο Πατσίνο να γλυτώσει στο τέλος, παίρνοντας εκδίκηση από τον άγνωστο.
Επίσης κάνει πρεμιέρα το «Fracture» με τον Άντονι Χόπκινς, που έχει να κάνει με δικηγόρους που προσπαθούν να ανελιχθούν, ενώ υπάρχει και το μέτριο «Νώε για μια εβδομάδα». Για πέμπτη εβδομάδα προβάλλεται το εξαιρετικό παραμύθι animation «Αζούρ και Ασμάρ», ενώ στην ίδια αίθουσα, αλλά σε διαφορετικές ώρες, παίζεται το αποτρόπαιο «Hostel 2», που απευθύνεται αποκλειστικά στους φανατικούς των τρυπανιών και των πριονιών (και των οδοντικών τροχών).
Για dvd και σε κάτι αστείο-τρυφερό-έξυπνο υπάρχει η πρόταση της εξαιρετικής κομεντί «High Fidelity», που βγήκε στους κινηματογράφους το 2000. Πάω στοίχημα ότι αρκετοί από εσάς την έχετε ακούσει, σας την έχουν προτείνει, αλλά δεν την έχετε δει, αναβάλλοντας το συνεχώς. Ειδικά για όσους είστε λάτρεις της μουσικής, αυτή η ταινία όχι απλά θα σας κάνει αίσθηση, αλλά θα μπει και ανάμεσα στις πέντε καλύτερες ταινίες που έχετε δει ποτέ.
Ο Τζον Κιούζακ προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στις σχέσεις του που καταρρέουν η μία μετά την άλλη, ψάχνει το νόημα της ζωής και διευθύνει ένα δισκοπωλείο με άποψη, που απευθύνεται αποκλειστικά σε άτομα με γνώσεις. Μαζί του είναι ο Τζακ Μπλακ που σνομπάρει τους πάντες και τα πάντα και διαλέγει τις χειρότερες στιγμές για να ρίξει αλάτι γέλιου στις ανοιχτές συναισθηματικές πληγές του πρωταγωνιστή. Η ταινία ξεδιπλώνει σκόρπιες σκέψεις πάνω στις μόνιμες σχέσεις και την… μονιμότητά τους. Θα διασκεδάσετε με τις αμέτρητες λίστες που καταρτίζουν οι πρωταγωνιστές προκειμένου να αναλύσουν κάθε πτυχή της καθημερινότητάς και τα συμπεράσματα τους που θα σας φανούν απρόσμενα οικεία.