Απρίλιος 19- Fountain

Καθώς υποχωρούν τελικά οι Τριακόσιοι από τις σκοτεινές αίθουσες έχοντας δρέψει τις δάφνες τους, ο Απρίλιος ολοκληρώνεται σε μία ατμόσφαιρα κινηματογραφικής νηνεμίας. Βρισκόμαστε εν αναμονή καταιγιστικών blockbuster (Πειρατές της Καραϊβικής, Spiderman, Shrek, Harry Potter), που θα κατεβάσουν αυλαία στην άλλη όχθη του Ατλαντικού τον Μάιο και η κίνηση προβλέπεται υποτονική.
Στα εγχώρια, όμως και στις σκοτεινές αίθουσες, όπου προβάλλονται ταινίες που απευθύνονται σε ευρύ φάσμα του κινηματογραφόφιλου κοινού της πόλης μας. Για τις μικρότερες ηλικίες υπάρχει η κινηματογραφική μεταφορά των νίντζα χελωνών με τα ονόματα αναγεννησιακών ζωγράφων, καθώς και η νέα δημιουργία της Disney «Meet the Robinsons», που σε σύλληψη και εικαστική αντίληψη βαδίζει στα μονοπάτια που χάραξε η Pixar.
Στις υπόλοιπες, ο Antoine Fucua, σκηνοθέτης της «Ημέρας Εκπαίδευσης» επιστρέφει με την καλή ταινία δράσης «Εκτελεστής» και φαίνεται επηρεασμένος απ’ την επιτυχημένη τηλεοπτική σειρά «Prison Break» της οποίας η δεύτερη σεζόν προβάλλεται τώρα στην Αμερική. Υπάρχουν ακόμα η ταινία-δρόμου «Χαρλεάδες», η βιογραφία της Γαλλίδας τραγουδίστριας Εντίθ Πιάφ και ο ανεκδιήγητος Mr Bean.
Δίκαια, όμως, το μεγαλύτερο μέρος του ενδιαφέροντος, συγκεντρώνουν δύο ανεξάρτητες παραγωγές, που προσεγγίζουν από διαφορετική σκοπιά την αγάπη. Η ισπανικής προέλευσης «Λοχαγός Αλατρίστε» και η βαθύτατα εσωτερική ταινία «Η Πηγή της Ζωής».
Η πρώτη είναι μία συναρπαστική περιπέτεια εποχής, που βασίζεται στην ομώνυμη επιτυχημένη σειρά μυθιστορημάτων του Arturo Perez Reverte και έχει σαν ήρωα έναν τυχοδιώκτη, βετεράνο, φιλόσοφο πολεμιστή. Κατά τη διάρκεια των αυτοκρατορικών πολέμων του 17ου αιώνα, ξετυλίγεται το πολύπλοκο κουβάρι της ίντριγκας και της διπλωματίας, όπως όμως τελικά αποδεικνύεται, τα πάντα επισκιάζονται από τον έρωτα. Η ταινία στηρίζει πολλά στην ερμηνεία του έξοχου, ισπανόφωνου Viggo Mortensen, χωρίς να υστερεί σε ηρωισμό, πάθη και δραματουργία.
«Η Πηγή της Ζωής» είναι η τρίτη κατά σειρά ταινία του πεσιμιστή Darren Aronofksy («π» και «Requiem for a dream»). Σε ένα μακρινό, ακαθόριστο μέλλον, ένας γενετιστής επιστήμονας καταφέρνει να ταξιδέψει σε ένα νεφέλωμα, ολοκληρώνοντας μία αναζήτηση αιώνων. Το ίδιο νεφέλωμα είχε ονομαστεί Xibalba από τους Μάγιας και λατρεύονταν σαν τόπος ανάπαυσης των ψυχών των αγαπημένων τους. Η ταινία έχει ως θέμα την αγάπη και την απελπισμένη προσπάθεια διατήρησής της στα πλαίσια της φθαρτής ύλης. Έχοντας κατά νου και το συγκλονιστικό score της ταινίας, δεν θα μπορούσε να βαθμολογηθεί με λιγότερα από τέσσερα αστέρια στα πέντε.
Τώρα για όσους προτιμήσουν μια πιο σπιτική κινηματογραφική βραδιά, η πρόταση που έχω και ταιριάζει με τα χρώματα του Απριλίου, είναι το «Volver» του Αλμοδοβάρ. Απλή και ανθρώπινη ταινία, με υποδειγματική ανάπτυξη γυναικείων χαρακτήρων και μία ισχυρή δόση ισπανικού ταμπεραμέντου απ’ την μούσα του σκηνοθέτη Penelope Cruz, η οποία προτάθηκε για όσκαρ α’ γυναικείου ρόλου. Το κλίμα είναι σχεδόν ανάλαφρο, δεν υπάρχουν τόσο εντάσεις και ανατροπές, όσο ανάλυση καταστάσεων μέσα στο ασφυκτικό αστικό περιβάλλον. Προσέξτε την σκηνή, όπου ο Αλμοδοβάρ βρίσκει αφορμή να σχολιάσει καυστικά την προσθετική επέμβαση που έχει κάνει στην πραγματικότητα η Cruz